‘Overheid biedt bijna dubbel zoveel vakantiedagen als privé: dat is oneerlijke concurrentie’

Grete Remen (N-VA) pleit voor een gelijkschakeling van het aantal verlofdagen. ‘Op die arbeidsmarkt heerst er momenteel al een krapte, waardoor de vraagt reist: hoeveel talent zit veilig weggestopt bij de overheid buiten het bereik van de private sector?’

Het was Geert Noels die vorige maand de nagel op de kop sloeg met de volgende woorden: ‘een land dat haar ambtenarenstatuut verheft tot het meest aantrekkelijke statuut in de economie, stimuleert de bevolking tot een risicoloze attitude en carrière.’ De verschillen tussen de publieke en private sector zijn immens. Die laatste moet telkens het onderspit delven doordat velen een job bij de overheid ambiëren en zelf begeren. Een slanke en daadkrachtige overheid vraagt niet alleen snoeiwerk, maar ook een stimulatie van de omwenteling naar privé jobs. Begin bij de vakantiecultuur die de Belgen zich hebben eigengemaakt: begin met de gelijkschakeling van de jaarlijkse vakantiedagen.

Als verkoopster bij de lokale bakkerij kan je rekenen op 20 vakantiedagen per jaar. Hetzelfde geldt voor de IT’er en boekhouder die werken voor het bedrijf iets verderop in de straat. Het gemeentepersoneel in je dorp heeft echter recht op een minimum van 24 vakantiedagen. Wens je bij de Vlaamse overheid te beginnen, dan kan je rekenen op 35 verlofdagen. Bijna de helft meer dan bij de bakker of een ander privébedrijf. Een keuze voor de federale overheid levert je 26 dagen verlof op. Waarom zou je nog kiezen voor de private sector? De overheid biedt je immers per direct 2 vakantiedagen voor de maanden die je dat jaar nog in dienst zal zijn. We kunnen van onze jongeren niet verwachten dat ze tijdens de zoektocht naar een job weerstaan aan het machtigste statuut binnen de economie. Wat zou u per slot van rekening kiezen, geconfronteerd met de deze feiten?

De kmo’s en de privésector lijden onder oneerlijke concurrentie van de overheid die bijna dubbel zoveel vakantiedagen aanbiedt. Daar bovenop is door de hoge loonkosten opslag immers zeer kostelijk. Tijdelijke vervangingen zijn duur en extra verlof voorzien levert naast een personeelstekort ook meer administratie op. De zoektocht naar talent begint voor hen opnieuw. De overheid heeft een strategisch voordeel bij aanwervingen. En dan wordt dit alles nog met belastingsgeld gesubsidieerd.

Op die arbeidsmarkt heerst er momenteel al een krapte, waardoor de vraagt rijst: hoeveel talent zit veilig weggestopt bij de overheid buiten het bereik van de private sector? En is er geen manier om hen te bewegen naar de openstaande functies in onze bedrijven? Een slanke en slagkrachtige overheid moet de bedrijven stimuleren, niet belemmeren. Dat is onmogelijk wanneer een groot deel van de beschikbare werkkrachten verlangt om in de publieke sector te werken en is zelfs nefast voor onze economische groei. Daarom is een omschakeling nodig. Een omschakeling die de private sector aantrekkelijker, of op zijn minst even aantrekkelijk maakt als een job bij de overheid.

Onze economie schreeuwt om talent in alle vormen en kleuren. Talent met gerichte competenties, een oprechte werklust en een prikkelende ondernemingszin. De gulheid van de overheid tegenover haar werknemers belemmert net dat talent om door te breken. De risicoloze carrières die we in België zo verlangen, verlammen onze economie. Hierbij is de gepeperde rekening voor de ambtelijke personeelskosten nog buiten beschouwing gelaten.

Je buurman, die ambtenaar is, benijden om zijn vakantiedagen is menselijk. Je voelt een vlaag van ongelijkheid. Volledig terecht trouwens. Die ongelijkheid zou door de overheid aan banden gelegd moeten worden. Waarom een statuut bevoorrechten ten opzichte van de anderen? Vertrek vanuit een overeenkomstig aantal verlofdagen voor zowel private als publieke werknemers en vermijd significante verschillen. Zijn er die toch, dan moeten die gecompenseerd worden. Eventueel door fiscale tegemoetkoming of een ernstige vergoeding. Want verlof staat gelijk met quality time en die is voor iedereen hetzelfde.

Grete Remen is CEO bij Damhert Nutrition. Ze zetelt voor N-VA in het Vlaams parlement.