Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden. Deze week: ouderschap.
– In de gaten houden dat je kind gezond eet en drinkt, en dus bijvoorbeeld geen in ossenvet gebakken curryworst als ontbijt, Red Bull voor het slapengaan of kiezelstenen vlak voor de zwemles: oké.
– Alle supermarkteten uit het huis bannen en er zo voor zorgen dat jouw kind die ene weirdo op de speelplaats is die als vieruurtje zelfgekweekte kikkererwten gewikkeld in een rauw spinazieblad meeheeft: hoeft niet.
– Een verjaardagsfeestje voor je baby organiseren met taart, cava en eventueel een kleine doch ontroerende slideshow: oké.
– Vier maanden op voorhand een save the date voor het feest uitsturen naar je 150 gasten met vermelding van het thema waar alle genodigden en cateraars zich nauwkeurig aan moeten houden, genre ‘jungle’, en je vanaf dan tot de dag zelf met weinig anders bezighouden dan onderzoeken hoe je lianen het best kunt bevestigen aan een vals plafond of hoe ‘strikt’ de beveiliging van de Zoo eigenlijk is: hoeft niet.
Weinig mensen voelen de nood om een leeuw van zó dichtbij te zien, Isabel, maar toch bedankt voor je enthousiasme.
– Je huis aanpassen en beveiligen zodat je kind niet op elke vierkante meter naalden of glasscherven tegenkomt, en je even afvragen waarom er vroeger wel naalden en glasscherven in je huis lagen: oké.
– De volledige oppervlakte houten vloer bedekken met van die zachte puzzeltegels (omdat je niet wilt dat je kind zijn knieën pijn doet, maar in alle eerlijkheid vooral omdat je niet wilt dat er ongelukjes gebeuren op je negentiende-eeuwse parket), alles wat een hoek heeft inpakken in noppenfolie en aan je bezoekers vragen om bij binnenkomst sleutels, juwelen en eventuele boksbeugels achter te laten bij de voordeur, uit angst voor alles wat scherp is of nog zou kunnen worden: hoeft niet.
– Schermtijd voor je kinderen beperken tot een normaal aantal minuten per dag, en in de gaten houden dat ze niet kijken naar onuitwisbare traumatiserende beelden genre oorlogsreportages of Don’t Tell the Bride: oké.
– Alle toestellen bij je kind weghouden alsof ze giftig zijn, zodat het opgroeit met het idee dat zelfs een staafmixer verslavend kan zijn, en tegelijkertijd wel de nood voelen om al je bevindingen over technologieloos opvoeden te delen op de daaraan gewijde gesloten Facebook-groepen: hoeft niet.
– Begaan genoeg zijn met de opleiding van je kind om te weten hoe de leraar heet en welk kindje in de klas stom en welk fijn is: oké.
– Je job opgeven omdat je toch eigenlijk liever zelf naast je kind in de klas zit in plaats van dat irritante joch van de buren van wie je weet dat hij op een trager niveau leest en je niet wilt dat je kind denkt dat traag oké is: hoeft niet.
– De perfecte ouder willen zijn voor je kind: oké.
– De perfectste ouder in de wereld willen zijn sinds het begin van de metingen: hoeft niet.
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
