Opvang vluchtelingen Lombardsijde: ‘Gebrek aan collectief politiek geheugen doet waarheid vervagen’

‘De lokale politici die protesteren tegen de opvang van vluchtelingen in Lombardsijde, hebben een bocht van 180 graden gemaakt’, schrijft Jean-Marie Dedecker. ‘Wat ze vandaag verketteren, hebben ze 15 jaar geleden aanbeden.’

Asielminister Theo Franken besloot een paar weken geleden om 200 vluchtelingen onder te brengen op de militaire basis van Lombardsijde, net als Westende, een deelgemeente van Middelkerke met amper 1.800 inwoners. Vijftien jaar na de fakkeltochten rond Zon & Zee is er niets veranderd aan de arrogantie van de macht. Hubert Van Humbeeck schreef in Knack op 3 januari 2001: ‘Telkens wanneer er ergens een asielcentrum zou worden geopend, leek het alsof de regering de plaatselijke gemeenschap als een overvalcommando op de nek viel. Ze is blijkbaar zo beducht voor de reactie van haar onderdanen, dat ze die als het ware bij verrassing voor een voldongen feit wil plaatsen. Het wantrouwen tussen de hogere en de lokale overheid is zo groot dat aan de beslissing van zo’n inplanting nog nauwelijks normaal overleg kan aan voorafgaan.’

Toenmalig minister van Integratie Johan Vande Lanotte kocht in 2001 het vakantiecentrum Zon & Zee te Westende van het ACW (het huidige Beweging.net) voor de som van 13,8 miljoen euro, 4,8 miljoen meer dan de door het aankoopcomité van het Ministerie van Financiën geschatte waarde van 9 miljoen euro. Raar maar waar.

De bouw van het sociaal vakantiecentrum werd indertijd voor 75 % gefinancierd met subsidies van het Commissariaat-Generaal voor Toerisme. De directeur-generaal van Toerisme, Jacques Vitse, en de directeur van Zon & Zee, Guido Verheyden, werden zelfs tot gevangenisstraffen van respectievelijk 3 en 1 jaar veroordeeld voor het frauduleus gebruik van overheidsgeld. Kortom, een sociaal vakantiecomplex waarin de bouw voor drie vierde door de burger was betaald, werd 54% procent boven haar waarde teruggekocht met het belastinggeld van dezelfde brave burger. Een Arco-verhaal in bakstenen. Het vakantiecentrum, dat in 2000 nog goed was voor 144.000 overnachtingen, werd plots een asielcentrum.

Neushoorns en ossenpikkers

Er bestaan twee soorten politici: neushoorns en ossenpikkers. De eersten bepalen de richting, en trappen het gras plat om hun doel te bereiken. De anderen volgen als parasieten en pikken de vlooien uit hun vel. Om een bepaalde perceptie te creëren is misleiding een efficiënt wapen. Het gebrek aan een collectief politiek geheugen doet dan de waarheid vervagen. Wie het verleden negeert kan het heden niet begrijpen. Het huidige Middelkerks college van burgemeester en schepenen van CD&V en Open VLD protesteert nu tegen de komst van 200 vluchtelingen naar het militair kamp te Lombardsijde. Het bestaat uit dezelfde personen als in 2001, met dien verstande dat de eerste schepen van toen, Jana Rommel-Opstaele, vandaag burgemeester is, en Michel Landuyt nu schepen.

Ironie van dit verhaal: in 2001 pleitten die ossenpikkers om de kazerne als ideale opvangplaats te gebruiken voor 750 asielzoekers in plaats van Zon & Zee. Op 2.01.2001 zei de toenmalige Open VLD burgemeester Landuyt voor de lokale TV-zender Focus: “Ik heb een alternatief, namelijk de Kazerne van Lombardsijde”. In een nieuwjaarsbrief aan de bevolking deden de CD&V en haar schepen Liliane Dewulf er nog een schepje bovenop: “De asielzoekers moeten ondergebracht worden in het vernieuwde deel van de kazerne”.

Wat de ossenpikkers vandaag verketteren hebben ze 15 jaar geleden aanbeden. Niet verwonderlijk. CD&V-ers hebben op Goede Vrijdag al vergeten wat ze op Witte Donderdag beloofd hebben. Hun voorstel werd handig in de prullenmand gemaneuvreerd door toenmalig defensieminister André Flahaut. Het was volgens de rode sabelslijper te gevaarlijk omdat er een groot munitiedepot opgeslagen was. Johan Vande Lanotte blokkeerde de komst van asielzoekers af in zijn eigen voortuin, een leegstaand Militair Hospitaal in Oostende, ” men moet gek zijn om een open centrum te vestigen naast een haven van waaruit mensen illegaal proberen Groot-Brittannië te bereiken”. Het politiek NIMBY-syndroom.

De neushoorns hebben na 15 jaar ook een bocht van 180° gemaakt. In de kazematten van de Lombardsijdse kazerne liggen er tonnen munitie, kanonnen en schietgeweren. De piotten zullen er mogen opzitten als bokken op een haverkist. Gelukzoekers onderbrengen in een centrum waarvan de achterdeur uitgeeft op een steiger van de grootste plezierjachthaven van Europa, met zicht op Engeland, is iemands smaakpapillen prikkelen in de Hof van Eden. Zelfs Calais ligt op een boogscheut.

Op 15.03.2001 bracht burgemeester Michel Landuyt een bezoekje aan minister Vande Lanotte en aan zijn naamgenoot Renaat Landuyt, toen minister van Toerisme. Hij werd plots propagandist van Zon & Zee “na de feiten goed ingeschat te hebben en nog enkele belangrijke zaken uit de brand gesleept te hebben in het voordeel van de inwoners van Westende”.

Ramptoerisme naar de mensenzoo om vluchtgedrag en kontdraaierij te verdoezelen

Ze hadden hem een zak vol afkoopgeld voorgespiegeld: 4,75 miljoen euro subsidie voor de bouw van een Maritiem Erfgoedpatrimonium en 1,2 miljoen voor een all-weather-kustkinderspeeldorp. Van het eerste staat er vandaag amper een postkaartstandje en voor het tweede wachten de kinderen na 15 jaar nog op hun speelgoed. Voor het smeer likt de blauwe kat de rode kandeleer.

Op 2.04.2001 raakt hij zelfs volledig de pedalen kwijt. Bob Pleysier, toenmalig baas van Fedasil, in Humo: “Landuyt begint nu zelfs grote woorden in de mond te nemen. Hij wil in Zon & Zee een internationaal informatiecentrum voor migrantenbeleid uitbouwen. Gedacht wordt aan een toeristisch arrangement waarbij de gasten eerst in Ieper het vredesmuseum en de oorlogskerkhoven bezoeken, en vervolgens in Zon & Zee de gevolgen van de moderne oorlogsgruwel kunnen vaststellen….Naar verluidt zou het nuttigen van een Diksmuidse pannenkoek met Zuienkerkse confituur dit bewustmakingsproces bespoedigen.”

Op 17.04.2001 is burgemeester Landuyt naast de pedalen ook het noorden kwijt: “Het asielcentrum is een toeristische voltreffer geworden. Blijkbaar wil iedereen er een glimp van opvangen”. Ramptoerisme naar de mensenzoo om vluchtgedrag en kontdraaierij van de ossenpikkers te verdoezelen.

Immobiliëntycoons

Uitgewoond als asielcentrum werd het domein in 2006 doorverkocht aan een consortium van zeven plaatselijke immobiliëntycoons, zoals Depoorter (O-VLD) Sissau (CD&V) en de familie Dobbelaere – Dewulf, ex-gemeentesecretaris (jawel) en schoonbroer van schepen Liliane Dewulf . Het vakantiecentrum van 5ha 4a 2ca werd in het consortium, de N.V Zon en Zee, ingebracht voor een habbekrats van 5,6 miljoen euro, zo’n 8 miljoen minder dan wat de belastingbetaler er voor opgehoest had.

Naast een participatie in de NV. Zon en Zee verwierf de NV Twin properties van de familie Debucquoy ook nog het asielcentrum Hengelhoef in Houthalen voor de luttele som van 5,3 miljoen euro, Minister Vande Lanotte had het domein gekocht van de Christelijke Mutualiteit voor 19 miljoen euro!

De militaire basis in Lombardsijde wordt nu aangepast voor de opvang van de vluchtelingen: nieuwe waterleidingen, want het drinkwater is al maandenlang besmet, en 380.000 euro voor een nieuwe omheining enz. Het paalt aan de Nieuwpoortse jachthaven, en het beschikt over een paar kilometer hagelwit ongerept strand. Ideaal voor immobiliënmakelaars. “There is no business like asylum business”.