‘Op 11 juli met plezier de Vlaamse Leeuw meezingen onder een wapperende leeuwenvlag: mag het nog, ja?’

Karl Vanlouwe (N-VA) wenst ook wie niet wil meezingen met de Vlaamse leeuw op de feestdag van de Vlaamse Gemeenschap een zonnige 11 juli. ‘Maar laat alstublieft volgend jaar die fles azijn dicht.’

Afgelopen zaterdag, een zonnige 11 juli. Allesbehalve een moment om thuis binnen te blijven zitten. De perfecte setting ook voor een geslaagd Feest van de Vlaamse Gemeenschap.

Over de hele wereld kijkt iedereen elk jaar opnieuw uit naar zijn of haar (nationale) feestdag. Een gezonde portie patriotisme, meestal gelinkt aan een of andere historische gebeurtenis, gecombineerd met plezier en vertier. Denk maar aan hoogdagen zoals de Fourth of July, Quatorze Juillet, Saint Patrick’s Day en Koningsdag. Iedereen geniet, vlaggen overal en volksliederen gezongen uit volle borst!

Of toch niet? Afgelopen zaterdag konden we jammer genoeg zien dat toch niet iedereen in zijn nopjes was.

Vanuit Franstalige hoek werd het zingen van onze de Vlaamse Leeuw in het Brusselse stadhuis niet geapprecieerd. Zou het afgunst zijn omdat na de verfransingspolitiek in Wallonië geen haan Li Tchant des Walons kan meezingen? Of spelen er echt anti-Vlaamse gevoelens mee?

Nog veel ridiculer is natuurlijk de kritiek op de gebruikte 11 juli-symboliek vanuit Vlaanderen zelf. Oikofobie zeg maar, angst voor het eigene. Daar pas ik graag voor. Op het Feest van de Vlaamse Gemeenschap zing ik met plezier de Vlaamse Leeuw mee onder een wapperende leeuwenvlag. Mag het nog, ja?

Verkrampt en bekrompen

De reacties op de Vlaamse symboliek kwamen erg verkrampt over. Bizar wanneer we kijken vanuit welke hoek de kritiek kwam, omdat net daaruit vaak termen als verkrampt en bekrompenheid komen om de Vlaamse grondstroom te beschrijven. In de toespraak van Vlaams Minister-president Geert Bourgeois ging het nochtans voor een groot stuk over het Vlaams buitenlands beleid. Over grenzen heen kijken dus, weg van een onder-de-kerktoren-mentaliteit. Ach ja, wat baten kaars en bril…

Verplichte feestjes

Maar moet iedereen dan meevieren en moeten criticasters de mond gesnoerd worden? Nee, natuurlijk niet. Dat doet me denken aan oudejaarsfeesten: iedereen verplicht in feeststemming op 31 december. Eerlijk is eerlijk: de spontane etentjes of uitstappen met vrienden of familie twee weken nadien zijn vaak leuker.

Daarom sluit ik graag af met een oproep aan iedereen die koste wat kost niet wil meevieren met het Feest van de Vlaamse Gemeenschap volgend jaar. Ik wens jullie in 2016 een zonnige 11^de juli. Haal de fiets uit de garage of maak een zomerse wandeling met het gezin. Nodig ’s avonds vrienden uit voor een gezellige barbecue en geniet van een frisse pint of een lekker flesje wijn. Maar laat alstublieft volgend jaar die fles azijn dicht.