‘Onze reacties op de terreur zijn best oké’

Het was te verwachten dat er snel kritiek zou komen op hoe we omgaan met het terreurgeweld. Nochtans reageren we daar met z’n allen best oké op, zegt Maurits Vande Reyde (Jong Open VLD) in zijn bijdrage voor Het Schaduwparlement.

Goed, ik heb mijn profielfoto niet in de Franse vlag gekleurd. Mijn hoogst persoonlijke mening in de duizenden nichedebatten hield ik zedig voor mezelf. Van de Marseillaise mompelde ik enkel de eerste strofe mee. En zelfs het hartverwarmende filmpje met dialoog tussen vader en zoon heb ik, onmens dat ik ben, gedeeld noch geliket.

En toch: het is allemaal oké voor mij. Hoe meer meningen, hoe meer overdreven emotie, hoe heviger de Facebookdiscussies en hoe spitsvondiger de haatmails omdat ik een week geleden nog de voordelen van migratie durfde aan te halen: hoe beter allemaal voor de open samenleving waarin we met z’n allen het liefst blijven leven. Onze reacties op de gebeurtenissen in Parijs zijn dan ook gewoon zoals het moet. Van elke gekleurde profielfoto tot iedere haastig bijeengeroepen protestmars, er is geen beter tegengif te bedenken tegen de verdeeldheid die terreur in onze samenleving tracht te zaaien.

Voor de meester-cynicus die ik ben is het dan ook vreemd vast te stellen dat we deze keer wel dik oké reageren, terwijl er veel intelligentere mensen ten strijde trekken tegen acties op sociale media, belezen opiniemakers speeches van regeringsleiders afkraken vlak nadat ze zijn afgerond en berichtgeving in de oude media – om de één of andere reden dan vooral die van de openbare omroep – langs alle kanten wordt neergesabeld, gewoon omdat ze te traag en weinig sensationeel zou zijn. “Keep calm and carry on” wordt voor velen blijkbaar best” Keep calm and do or say nothing”. Ik vraag me af wie, buiten de vijanden van onze vrijheid, daar echt beter van wordt.

Jon Stewart had het in zijn Daily Show vaak over de “How did wé do?”-reflex: de ridicule neiging om bij een ingrijpende gebeurtenis snel hoofdzaak te maken van hoe de media bezig is. Klassieke media toen. Die zitten nu in een achtervolgersrol. Met onze twitter en facebook hebben wij het nu voor het zeggen. Het was misschien te verwachten dat die hele “Reageren we wel goed?”-analyse daarmee nóg groter zou worden, maar het blijft even zinloos. Zeker nu we er wél uitstekend mee omgaan. Wat moeten we dan doen, allemaal onze mond houden en enkel nog extremen aan het woord?

Dus ja, kleur uw profielfoto’s gerust, sponsor uw opinieartikels Facebook rond, zelfs al bent u PVDA-voorzitter, en hou ons op de hoogte van uw hoogst persoonlijke veiligheidsgevoel telkens u in Brussel ronddwaalt. Enkel wie die vrijheid niet koestert kan het u kwalijk nemen.