Heeft het onderwijzend personeel veel te vieren op de Dag Van De Leerkracht? Onderwijs en leerkrachten kwamen de laatste maanden vooral negatief in het nieuws. Drie vragen aan Pieter Lesaffer, hoofdredacteur van Klasse.
Het onderwijs komt schijnbaar enkel nog negatief in het nieuws: ruzie in de politiek over de hervorming van het onderwijs, leerkrachten die niet slagen in de meest eenvoudige kennistest, het niveau van de leerlingen dat er internationaal op achteruitgaat, weinig steun voor de minister van onderwijs.
Is er ook nog iets positief te melden over het onderwijs?
Pieter Lesaffer: “De kracht van het Vlaamse onderwijs is dat onderwijsmensen aan de basis niet hoeven te wachten op grote beleidsbeslissingen uit Brussel om in beweging te komen. En dat gebeurt op vele plaatsen. Ga maar eens enkele willekeurige scholen binnen. Dan zul je zien hoeveel mooie dingen daar gebeuren. Zowel op het vlak van zorg en aandacht voor de leerlingen als op het vlak van onderwijsvernieuwing. Alleen gaat het traag vooruit, want de vernieuwers zitten verspreid en ze zitten binnen structuren die niet zo gemakkelijk buigen. Het Vlaamse onderwijs is een tanker. Die beweegt heel traag. Voor de mensen die met vernieuwende projecten bezig willen zijn, is dat soms frustrerend. Maar het is alleen dankzij hun inspanningen dat de tanker toch nog beweegt.”
– Wat moet volgens u prioritair aangepakt worden om het onderwijs te verbeteren?
Pieter Lesaffer: “In elk debat over onderwijs en de toekomst ervan wordt naar de leraren gekeken. Dat is ook terecht, want onderwijs is bij uitstek een sector die talent-gedreven is: de kwaliteit van het onderwijs hangt af van de kwaliteit van de mensen die het geven. Daarom moet er volop worden geïnvesteerd in de leraren, eerder dan in alle andere korte termijn-projecten. En dan heb ik het niet alleen over de minister van Onderwijs en niet alleen over centen. Dat is evengoed de verantwoordelijkheid van de directie, bijvoorbeeld om een goede cultuur van navormingen te creëren, om de leraren professioneel te ondersteunen en om hen ruimte te geven om zich pedagogisch te vormen. Het gaat ook om alle andere beleidsmakers in onderwijs, de koepels en de vakbonden, om daar volledig op te focussen.”
– Leerkrachten worden vaak afgeschilderd als mensen die het maar gemakkelijk hebben met 24-uren werkweken en ruim 4 maanden vakantie. Wordt het beroep leerkracht onderschat?
Pieter Lesaffer:”Het is een cliché-antwoord, maar toch: als het zo gemakkelijk is, hoe komt het dan dat we afstevenen op een lerarentekort? Er zijn nu al regionaal tekorten, en die zullen alleen nog maar toenemen. Bovendien zijn er relatief veel leraren die aan het begin van hun loopbaan weer uit het beroep stappen, omdat de realiteit harder aankomt dan verwacht. Een ‘walk in the park’ is het dus zeker niet. Het is ook meer dan een beroep. Het wordt vaak onderschat dat onderwijs een roeping is en dat je het beste onderwijs maar kan geven als je het met volle overtuiging doet. “
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier