Het lijkt erop dat preformateurs Egbert Lachaert (Open VLD) en Conner Rousseau (SP.A) met een herstelde vertrouwensband naar het Paleis kunnen. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez kreeg een offer he couldn’t refuse. Zo is de vermogenswinstbelasting van tafel.
18u30. Geen minuut later verwacht koning Filip preformateurs Egbert Lachaert (Open VLD) en Conner Rousseau (SP.A) op het Paleis. Daar moeten ze gaan vertellen of de Vivaldi-coalitie van socialisten, liberalen, groenen en de CD&V op de rails staat. Een laatste sprint lijkt gunstig te zijn uitgedraaid.
Die race tegen de klok bevatte nog welgeteld één grote horde: Georges-Louis Bouchez. Beide preformateurs schoven hem enkele contouren van een toekomstig regeerakkoord onder de neus. Als hij zijn ja-woord weigerde te geven, kon het Vivaldi-avontuur abrupt eindigen.
Die contouren hebben voor alle partijen wat in petto. Netto-minimumpensioenen van 1.500 euro en hogere uitkeringen voor de socialisten, arbeidsmarkthervormingen voor de liberalen, geen abortustermijnverlenging en uitzicht op een staatshervorming voor de christendemocraten en een of andere vorm van een kernuitstap en groene investeringen voor de groenen.
Die trofeeën stonden al ’tussen haakjes’ in de eerste uitgelekte versie van het Vivaldi-regeerakkoord.
Iedereen verwachtte een signaal van hem.
Toontje lager
De vraag is wat de Waal over de streep heeft getrokken. Op meerdere vlakken heeft Bouchez immers moeten inbinden. Huidig premier Sophie Wilmès (MR) mag meer dan waarschijnlijk een kruis maken over een verlengd verblijf in de Wetstraat 16. De MR moet het sowieso doen met veel minder ministers in de volgende regeringsploeg. Bovendien zou unitarist Bouchez enkele regionaliseringen moeten slikken die vooral de CD&V vraagt. Ook op ethische dossiers, met name abortus, moet de liberaal een toontje lager zingen.
De liberale trofee kwam er uiteindelijk in de vorm van het loslaten van een vermogenswinstbelasting. Die wilde de socialisten erdoor krijgen, maar zij laten het idee nu varen. In de plaats daarvan zou er wel nog worden nagedacht over een vorm waarbij de ‘breedste schouders de zwaarste lasten dragen’.
Ook het vooruitzicht van een digitaks en het einde van de fiscale regularisatie zouden zijn afgeklopt.
Hoe dan ook was Bouchez omsingeld. Conner Rousseau was de enige voorzitter die publiek ‘een signaal’ verwachtte van de MR-voorzitter. Maar in de wandelgangen bleek dat meerdere partijvoorzitters hun buik vol hebben van ‘GLB’. ‘Iedereen verwachtte een signaal van hem’, zegt een toponderhandelaar.
Door alle druk bij Bouchez te leggen zou hij bij een weigering de enige doodsgraver zijn van Vivaldi. Bovendien dreigde een vervanging van de MR door de humanisten van het CDH – zowel in de Vivaldi-coalitie als in de Waalse regering. Een groot nettoverlies aan macht en invloed dus.
Daarmee is natuurlijk nog niets alles getrancheerd. De vraag wie formateur en toekomstig premier mag worden, is nog niet beslecht. De kwestie is al meermaals aan tafel bediscussieerd. De kans is nu groot dat de koning twee formateurs het veld instuurt. In de eerste plaats wordt aan PS-voorzitter Paul Magnette en Open VLD-vicepremier Alexander De Croo gedacht.
Voor het koninklijk onderhoud wordt nog een vergadering gepland met alle zeven partijen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier