Odegand – Odeteam

Odegand staat bekend om zijn voortreffelijk programma.

Zullen we het eens over een andere boeg gooien? Hoe goed een concert is, hoe prachtig een locatie werd gevonden, een straatact attractiever was dan een binnengebeuren, wordt door de collega’s behoorlijk tot uitstekend beschreven. Wat kan er echter gevonden worden dat zo goed als nooit ter sprake komt? En toch een belangrijk aandeel kan betekenen bij de slaagkansen. Al fietsend op weg naar Odegand schoot me dit door het hoofd. Het werd dan ook de blik waarmee de zovele activiteiten van de 10de editie van de ouverture van het Festival van Vlaanderen werd gevolgd. Wat was het resultaat? De grote en vooral hoge hoeveelheid kwaliteit die in het team in de schaduwkant van het initiatief zit.

Odegand staat bekend om zijn voortreffelijk programma. Het lokt een massa volk. Wanneer echter de organisatie achter de schermen slordig opgezet is, kan zelfs een topact een teleurstelling zijn. Maar meer nog dan slordigheid kan ook het team dat voor de ontvangst en de begeleiding van zowel de artiesten als de toeschouwers zorgt, instaan voor een hoogstaande of laagvliegende belevenis. structuur en, logisch eruit volgend, de houding van het publiek.

Het culturele leven, en in het bijzonder de festivals al ruim dertig jaar volgend, valt de kaduke organisatie vaak op. Vlamingen zijn slechte organisatoren. De meeste festivals zijn ordeloos gemonteerd en het schaduwpersoneel op de rommelmarkt gevonden. Zoniet met Odegand. Het heeft een voortreffelijk werkend en goed geolied radarwerk. Bovendien blijkt het personeel – waarvan een groot deel uit studenten bestaat, die dus geen geraffineerde ervaring hebben – geselecteerd te zijn op stijl, klasse en beheersing van de taak. Ik had bedongen dat de loges van de artiesten ontoegankelijk bleven, maar dat ik me vrij mocht bewegen achter de schermen. Lang voor aanvang tot ver na afloop bleef het schaduwteam de rust zelve en was er geen enkel conflictmoment. Het leek wel of voordien al rekening was gehouden met stoorzenders die niet tot het spel en het speelveld behoren. Het onmogelijke mogelijk voorspellen leek al bij voorbaat te zijn behandeld.

Wat ook opviel voor wie ogen op zijn rug heeft – en dat zijn er in Vlaanderen helaas veel te weinig – is dat de medewerkers bescheiden bleven en toch opvielen, door hun oprecht aandachtige houding. Er zijn festivals waarvan de structuur behoorlijk is. Helaas zijn de medewerkers meestal niet op hun taak voorbereid. Veel dure energie en verloren tijd wordt er dan ook gestoken in het ontmijnen van mank lopende onderdelen, die hun invloed hebben in het vlot verloop van het geheel.

Elk festival eist zijn eigen waarde. Voor een popfestival moet men geen popjes [m/v] inhuren. Zij hebben slechts recht van bestaan bij de gratie van wetenschappelijk congressen, politieke promenades en paleisparades. Dat heeft de leiding van Odegand zeer goed begrepen. Het heeft gekozen voor goed opgevoede jongeren, niet alleen op school maar ook van thuis uit. Het gevolg van die keuze is dat de opleiding geen aandacht hoeft te besteden aan de ruwbouw, maar zich kan richten op de afwerking, de binnenhuisarchitectuur.

Er is nog een bijkomende factor waarmee door die strategie het succes extra glans krijgt. Van nature is het publiek van Odegand ontspannen. Door de overgeërfde klasse en de al op jonge leeftijd bijgebrachte stijl, laat het team de verbroedering van het publiek tussen generaties, rassen en klassen naar een hoger niveau stijgen. Odegand lijkt daardoor op één grote vredesmanifestatie. Veel politici zullen dat niet zo zien, en toch is het zo. Het gemeenschapsgeld en de bijdragen van sponsoren is dan ook verantwoord. Dankzij een pretentieloze maar welopgevoede en bekwame staf, maar niet in het minst door de vele medewerkers die het helaas maar al te vaak moeten stellen met een uitsmijter in de trant van ‘Speciale dank aan de meer dan 200 medewerkers die deze dag mogelijk maakten.’ Zulke zin is bij Odegand niet denigrerend bedoeld. Ook ik weet niet hoe het anders verwoord zou kunnen worden. Maar al terugfietsend naar huis schoot een correctie te voorschijn: Een Odeteam.

Guido Lauwaert