Naaktmodellen spreken: ‘Poseren heeft me bevrijd’

Tot een uur lang moeten ze een pose volhouden, terwijl tientallen ogen elke centimeter van hun lichaam verkennen. En dat voor 10 à 20 euro per uur. Maar de voldoening is groot, vertellen drie naaktmodellen. ‘Soms maak ik een grapje om het ijs te breken.’

PHILIPPE (58)

Tien jaar naaktmodel

‘Toen een kunststudent me vertelde over modeltekenen heb ik mij een dag later aangeboden op een school. Hoe tekenaars je lichaam lezen, leek me boeiend. Ik hoefde geen schroom te overwinnen, ik ben naturist. Al is het wel anders als je urenlang naakt in het middelpunt van de belangstelling staat. Wat ook meespeelt: jij bent de énige zonder kleren.

‘Soms maak ik een grapje om het ijs te breken. Ik hou van de interactie met studenten. Af en toe word je je wel bewust van je onvolkomenheden. Maar als ik sommige tekeningen zie, denk ik: ik zie er toch niet slecht uit voor mijn leeftijd. Poseren streelt je ijdelheid, en tegelijk leer je jezelf aanvaarden zoals je bent.

‘Tijdens een pose denk ik aan 101 dingen. Meestal ben ik al bezig met mijn nieuwe pose. Poseren vraagt veel energie, fysieke kracht en concentratie. Ik neem geen strand- of salonposes aan, en soms is een houding zelfs heel expliciet – maar altijd artistiek of zelfs bijna acrobatisch. Een houding is interessant als ze energie uitstraalt, als je je volledig geeft. Dan voel je de kramp in je hele lijf. Maar als de tekening sterk is, is de pijn vlug vergeten.’

NORA (31)

In september begonnen als naaktmodel

‘Ik heb zelf kunst gestudeerd, ik kén de blik van de tekenaar. Die heeft zelden slechte bedoelingen. Ik ben naturist, dus moeilijk heb ik het er niet mee. Al blijft het moment waarop ik me moet uitkleden voor een publiek vreemd. Dan krijgt het toch iets intiems. Daarom draag ik vaak een kimono. Dat voegt wat drama toe, waardoor de afstand groter wordt.

‘Naakt poseren toont je heel concreet hoe verschillend elke blik is. Sommige tekenaars kijken over je onvolkomenheden heen, anderen accentueren ze net, een derde verandert gewoon álles aan je. Dat is relativerend en confronterend tegelijk. Je leert je imago los te laten. Als je je overgeeft aan een kunstenaar behoort de afbeelding jou niet meer toe. Als hij me lelijk tekent, is hij vrij om ze toch te gebruiken. Als hij me beeldschoon maakt ook, natuurlijk.

‘Tijdens de poses laat ik mijn gedachten vloeien als een rivier. Het mag niet te concreet worden, want dan verlies ik mijn concentratie. Poseren is een beetje zoals in een trein zitten: je kijkt naar buiten en laat de beelden passeren, maar in je hoofd hoeft er niets.’

SOFIA (31)

Vijf jaar naaktmodel

‘Ik ben geboren op een Grieks eiland. Als kind liep ik vaak in mijn blootje rond. In mijn puberteit vond ik het zelfs vervelend om plots een badpak te moeten dragen. Ik heb geen enkele gêne, naakt zijn is voor mij veeleer bevrijdend.

‘Poseren laat me toe om daarnaast te werken als danseres. Bij dans beweeg ik, terwijl ik hier vaak twintig minuten moet bevriezen in een houding. Bij een uitdagende pose krijg je na een tijdje pijn. Ik weet intussen dat ik met microbewegingen in mijn lichaam of met ademhalingsoefeningen de pijn kan overwinnen. Dat is héél krachtig. Ik had nooit gedacht dat ik een uur zou kunnen stilstaan. Het is een vorm van meditatie. Als je een uur lang stil moet staan, kan een lichaamsdeel gevoelloos beginnen te worden. Tegelijk ben je je er erg bewust van. Dan lijkt het soms alsof ik uit mijn lichaam treed. Het is bijna een spirituele ervaring.

‘Als danseres moet je jezelf durven te tonen op het podium. Ik ben niet echt verlegen, maar ik zal ook niet zo snel alle aandacht vragen. Door te poseren voel ik me veel comfortabeler bij de blik van anderen. Het heeft me bevrijd.’