Alle concerten, voorstellingen en voetbalwedstrijden in Brussel moeten gewoon doorgaan, meent Brendan O’Neill. Het is een principezaak. “Het alternatief is een knieval voor de terroristen. Sterker, wie deze evenementen afblaast, doet wat de nihilist wil en knapt feitelijk het vuile werk op dat is blijven liggen met zijn zelfmoordactie.”
Het barbaarse geweld in Brussel heeft geleid tot veel paniek, zorgen en angst door heel Europa. Welke stad wordt het volgende doelwit? Londen? Nog een keer Parijs? Hoe gaat het verder in België?
Meteen al is er gesproken over wat er nu moet gebeuren na het bloedbad van gisteren. Misschien moeten de Europese grenscontroles strenger? Moeten we misschien beveiliging brengen bij de ingang van ieder vliegveld, aangezien de bommen afgingen vóór de check-in-balies waar de beveiliging is? Moeten we grote publieke evenementen voorlopig maar afblazen? Sommigen vinden dat de mensen in Brussel de komende weken maar een soort huisarrest moeten krijgen, met voetbalwedstrijden die worden afgelast. “Waag je niet op straat”, wordt er gezegd.
Weersta de angst
Deze behoefte om in je schulp te kruipen, is begrijpelijk. Maar het is ook verkeerd. Na de aanslagen in Brussel moet Europa niet allerlei radicale veranderingen afkondigen. Sterker, Europa moet niets veranderen. Het moet gewoon doorgaan met het leven zoals iedere andere dag. Of, beter nog: met een nog scherpere overtuiging om deel te nemen aan de vrijheid en openheid om met groepen mensen – bekenden en onbekenden – samen te komen in vliegvelden, restaurants, voetbalstadions en popconcerten en al die andere gelegenheden waar de terroristen kennelijk zo’n hekel aan hebben.
Het beste dat wij kunnen doen om aan deze anti-modernistische doodsverheerlijkers te laten weten dat we niets van ze moeten hebben, is om die gevoelens van angst te weerstaan en nog vrijer te leven dan we deden vóór dit geweld
Zij willen dat we bang worden voor de alledaagse dingen: wanneer we de trein nemen of ergens een biertje gaan drinken. Dus het beste dat wij, eenvoudige lieden, kunnen doen om aan deze anti-modernistische doodsverheerlijkers te laten weten dat we niets van ze moeten hebben, is om die gevoelens van angst te weerstaan en nog vrijer te leven dan we deden vóór dit geweld.
Discrete opsporing
Dat zal niet genoeg zijn. Natuurlijk moet er serieus actie worden ondernemen. De autoriteiten in België en andere landen moeten eraan blijven werken om terreurgroepen op te sporen en hun leden te bestraffen. Maar die strijd moet met enige discretie worden gevoerd. Het is een strijd van de slimste opsporingsdiensten, die níet moet uitmonden in een roep om burgers voortdurend waakzaam en alert te maken, of in een situatie waarin burgers zich terugtrekken uit angst om zich te begeven in een mensenmassa.
Het is heel simpel. De terroristenbestrijders moeten de terroristen bestrijden. Ze moeten níet met ons doen wat de terroristen willen, namelijk om ons beroven van onze vrijheden en verworvenheden.
Vooroordelen
Sommigen zeggen dat het terreur wordt gevoed door de Westerse interventies in andere landen. Ze hebben evenwel geen verklaring waarom de terroristen hun aanslagen plegen op argeloze mensen die een rockconcert bezoeken of ergens een hapje eten, en niet op politieke doelen, zoals de ministers van Defensie. Of ze zeggen dat dit terrorisme is uitgelokt door de wijze waarop de moslims in Europa worden achtergesteld op basis van vooroordelen. Maar ze vergeten dat er andere achtergestelde groepen waarover we in Europa vooroordelen hebben – Afrikanen, Koerden, joden, vrouwen – die niet naar het vliegveld hollen om er een bom te laten afgaan.
Anderen beweren juist dat terroristen een plan smeden om een kalifaat in Europa op te bouwen, van waaruit ze ons zullen vertrappen. Maar ook dat is weinig overtuigend, al was het maar omdat de meeste terroristen ook zichzelf opblazen. Wie runt dat kalifaat dan als ze allemaal dood zijn?
Na de aanslagen in Brussel en eerder in Parijs is het duidelijk dat we te maken hebben met bendes van nihilistische islamisten, die neerkijken op ons en onze samenleving
Nihilistisch protest
Ik geloof dat het na de aanslagen in Brussel en eerder in Parijs duidelijk is dat we te maken hebben met bendes van nihilistische islamisten, die neerkijken op ons en onze samenleving. We moeten onder ogen komen dat er mensen onder ons zijn – van wie velen hier zijn geboren – die het kennelijk niet bezwaarlijk vinden om een einde te maken aan het leven van grote groepen burgers, mensen zoals u en ik. Muziekliefhebbers, voetbalsupporters, reizigers: wie dan ook. Het is geen politiek statement, maar nihilistisch protest, dat zich rechtvaardigt met een beroep op een islamistische ideologie.
Deze nihilisten zijn vervreemd van de samenleving. Ze zijn geobsedeerd door een gevoel van zelfmedelijden, dat je overigens wel meer ziet in deze tijd waarin het kennelijk meer gaat om je biologie – of je man of vrouw bent, blank of zwart, et cetera – dan om je talenten, ideeën of overtuigingen. En ze zijn zo narcistisch, dat ze het gevoel hebben dat iedereen die het niet met hen eens is, het verdient om te sterven.
Wij moeten doen wat zij verafschuwen
Hoe moeten wij daarop reageren? Door onze beschaafde, vrije, liberale, democratische, Europese samenleving te verdedigen en door haar te belichamen. Dat betekent dat we de terroristen niet moeten omschrijven als rebels tegen ons buitenlandbeleid of als morele islamistische strijders, maar het betekent ook dat we niet allerlei drastische maatregelen moeten nemen om hun bedreiging in te perken wanneer die ook ónze vrijheden inperken. We moeten juist meer doen wat zij verafschuwen: meer reizen, meer muziek, meer voetbal, meer uitgaan.
Hoe moeten wij daarop reageren? Door onze beschaafde, vrije, liberale, democratische, Europese samenleving te verdedigen en door haar te belichamen
En dus moet in Brussel alle concerten, voorstellingen en voetbalwedstrijden gewoon doorgaan. Het is een principezaak. Want het alternatief is een knieval voor de terroristen. Sterker, wie deze evenementen afblaast, doet wat de nihilist wil en knapt feitelijk het vuile werk op dat is blijven liggen met zijn zelfmoordactie.
Altaar van de angst
Terreurgroepen zijn klein, geïsoleerd en bestaan uit mensen die dood willen. Daarom zullen ze op zichzelf de samenleving nooit kunnen veranderen. De impact van hun terreur wordt net zo goed bepaald door hoe erop wordt gereageerd als door de daden zelf.
Wij hebben de macht om te voorkomen dat de laffe daders van de aanslagen in Brussel hun zin krijgen. Aan de ene kant moet de politie de opsporing intensiveren en aan de andere kant moeten wij, burgers én politici, weigeren om onze vrijheden op te geven op het altaar van de angst.
Als de aanslagen in Brussel u boos hebben gemaakt, goed. Nu kunt u deelnemen aan de strijd van de beschaving door Brussel te bezoeken, of Parijs, of uit te gaan in uw eigen stad of dorp, om iets te doen waarvan de nihilisten gruwelen: het glas heffen om een toast te brengen op de vrije samenleving. Proost!
(Met dank aan Tegengeluid, de nieuwsbrief voor dwarsdenkers. Dit artikel verscheen eerder op de website van Spiked, waarvan Brendan O’Neill hoofdredacteur is. Vertaling: Marco Visscher.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier