N-VA vs. ACW: van een bruine enveloppe tot een identiteitswissel

In ‘Een zuil van zelfbediening. ACW, Arco en Dexia’ legt Kamerlid Peter Dedecker (N-VA) uit hoe hij aan de informatie kwam voor zijn boek waarin hij zijn onderzoek beschrijft naar de financiële praktijken van het ACW

Dedecker schrijft in het boek dat hij contact had met iemand ‘die dicht bij de top van het ACW’ moet staan. Die verstuurde een bruine enveloppe met een kopie van de financiële planning van het ACW voor de komende tien jaar – zes dagen na de persconferentie waarop Dedecker zijn aanval tegen het ACW inzette, en nadien via sms’jes. Het nummer blijkt slechts nu en dan actief te zijn – wellicht iemand met een anonieme sim-kaart.

Ook legt de auteur uit hoe hij zich tijdens zijn onderzoek naar de handel en wandel van de vennootschap Sociaal Engagement voordeed als een student die een werkstuk maakt over ondernemingen met een sociaal oogmerk.

Ook merkt hij op de ‘fout’ te hebben begaan ergens te zeggen dat hij een beroep had gedaan op een expert van de “Big Four” – Deloitte, PriceWaterhouseCoopers, Ernst & Young en KPMG. Enkele dagen later liet de informant bij het consultancybedrijf Dedecker weten dat de ceo van het bedrijf telefoon had gekregen van minister-president Kris Peeters (CD&V). ‘Als hij bij u zit, maak dan dat hij direct buiten vliegt’, luidde de boodschap volgens Dedecker. Peeters ontkent intussen dat hij gebeld heeft met de ceo en het ontslag van de medewerker eiste. ‘Dit is volledig uit de lucht gegrepen’, aldus de minister-president. ‘Ik pleeg zo’n telefoons niet. Dit ligt volstrekt niet in mijn stijl’.

‘ACW niet slecht bij kas’

Hoewel hij dus duchtig op zoek ging naar de nodige informatie, zegt Dedecker dat het onmogelijk is om zelf het vermogen van het ACW, dat geen rechtspersoonlijkheid heeft, precies te becijferen. ‘Maar er is nog heel wat’, aldus Dedecker. ‘Het ACW zit niet slecht bij kas’. Hij haalt daarvoor een citaat aan van ACW-topman Patrick Develtere, dat de zaak Arco ‘een bliksem op ons huis’ was, ‘maar we hebben nog genoeg huizen’, maar verwijst in het boek ook naar het vastgoedpatrimonium van de koepel dat ‘fenomenaal moet zijn’.

Meer dan een jaar geleden, tijdens een persconferentie op 14 februari 2013, opende Dedecker frontaal de aanval tegen het ACW. Hij beschuldigde het ACW toen onder meer van fiscale fraude. Centraal in het verhaal staat de manier waarop de ACW-vennootschap Sociaal Engagement omging met de opbrengsten die werden generereerd uit de Belfius-winstbewijzen. De uithaal resulteerde in een aantal onderzoeken. De fiscus stelde intussen dat er geen sprake was van fraude met de winstbewijzen, al moet het ACW wel 9,5 miljoen euro bijbetalen. Het ACW zelf diende intussen een klacht in tegen Dedecker wegens laster en eerroof.

‘Een zeer warm midden en een kille top’

‘Het blijkt dat het ACW constructies heeft opgezet om op basis van het geld van eenvoudige mensen zichzelf rijkelijk van inkomsten te voorzien’, stelt Dedecker op een persconferentie naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek. Toen de zaak helemaal begon mis te lopen, slaagde het ACW er nog in zelf een waarborgregeling op eigen maat te schrijven, luidde het. ‘Dit is het verhaal van een zeer warm midden en een kille top’, omschrijft Dedecker het.

‘Het gaat wel degelijk om een zuil’, vult zijn fractieleider Jan Jambon aan. ‘Niet om de duizenden die zich vrijwillig inzetten voor de maatschappij, maar over die enkelingen aan de top van het ACW die al die mensen hebben misleid met financiële hocus-pocus en hen een rad voor de ogen hebben gedraaid met een zogenaamd veilig spaarproduct’. Wat de Arco-coöperanten betreft, stelt Jambon dat ‘eerst diegenen die het debacle hebben veroorzaakt, voor hun verantwoordelijkheid moeten worden geplaatst’. (Belga/TE)