‘N-VA nam ondubbelzinnig afstand van collaboratie, het blijft wachten op een gelijkaardig signaal van Vlaams Belang’

‘Ik zal nooit onderhandelingen steunen waarbij discriminatie en racisme aanvaardbaar zouden worden, noch dat we in een Vlaanderen zouden belanden dat ‘onze mensen’ reduceert tot enkel wie hier geboren wordt uit Vlaamse ouders’, schrijft Michael Freilich. Hij kreeg de afgelopen dagen veel vragen vanuit zijn achterban over het cordon sanitaire.

Toen ik lid werd van de N-VA wist ik dat de partij het cordon sanitaire niet had ondertekend. Het cordon is immers bijna 30 jaar oud, onze partij is iets jonger en heeft het dan ook nooit formeel ondertekend. Overigens, de benaming op zich vind ik bijzonder beledigend voor de kiezers van die partij. Het insinueert dat ze besmet zouden zijn en zo’n terminologie past dan ook niet in een democratie. Bovendien is het concept énkel gericht om een deel van de rechtse kiezers en zetels in één landsgedeelte buiten het politieke spel te houden.

N-VA nam ondubbelzinnig afstand van collaboratie, het blijft wachten op een gelijkaardig signaal van Vlaams Belang.

Eerst praten…

Ik ben van mening dat je in de politiek moet samenwerken met partners die dezelfde of vergelijkbare politieke visies en humane normen en waarden delen. Laat er geen twijfel over bestaan dat N-VA op héél wat vlakken niet dezelfde normen en waarden deelt met het Vlaams Belang en specifiek met een aantal van de partijkopstukken.

Desalniettemin ben ik van mening dat onze partij het verplicht is aan zichzelf én aan alle kiezers om met iedereen te praten om te zien wat inhoudelijk mogelijk is. Pas nadien kan men concluderen of ideologische verschillen te groot zijn én of er al dan niet samenwerking mogelijk is. Maar partijen op voorhand uitsluiten, getuigt van een manifest gebrek aan respect voor de kiezers.

Neutrale koning

Ook de koning dient in zijn rol neutraal te handelen als hij respect heeft voor alle kiezers in zijn koninkrijk. In een volwassen democratie moet hij dus iedereen uitnodigen, inclusief Vlaams Belang. Hetzelfde geldt voor Bart De Wever die in zijn rol als formateur zowel een gesprek met Vlaams Belang als met PVDA niet uit de weg zal gaan.

Géén cordon nodig

Ik ben ervan overtuigd dat onze partij géén ondemocratische constructies zoals een “cordon” nodig heeft om uit te maken met welke partij of partijen we zoveel mogelijk van ons programma zullen kunnen uitvoeren. Op sociaal-economisch vlak zie ik in elk geval weinig tot geen raakpunten met het VB-programma waar zelf sp.a langs links wordt voorbijgestoken.

Andere visie op samenleving

Wij hebben als N-VA duidelijk een andere visie op bepaalde normen en waarden: zoals geloof in een inclusieve samenleving, respect voor wie zich wil integreren onafgezien van zijn of haar afkomst en geloof. En niet te vergeten een duidelijke afstand van dictatoriale regimes zoals Assad en van neonazistische partijen zoals Gouden Dageraad.

Waar mijn partij in het verleden reeds ondubbelzinnig afstand nam van de collaboratie, bij monde van Bart De Wever, is het nog steeds wachten op gelijkaardige signalen van het Vlaams Belang. Dat een gewezen ondervoorzitter van die partij, zelfs na veroordeling voor negationisme niet werd uitgesloten, is iets wat wellicht weinig Vlamingen weten, maar wat voor de Joodse gemeenschap onverteerbaar is. Dat sommige VB-leden, al dan niet tijdens publieke of private gelegenheden, ook recent nog betrapt werden op hun sympathie voor het Hitlerregime blijft uiteraard verontrustend.

Extreemlinks

Ik heb in het verleden ook gepleit voor een cordon tegen de extreemlinkse PVDA, niet omdat ik voorstander ben van zo’n politieke schutkring, wel omdat ik intellectuele eerlijkheid verwacht van de ‘politiek correcte’ elite die elke vorm van extremistische ideologie op dezelfde manier zou moeten behandelen. Maar mede dankzij Groen en sp.a bekleden de communisten uitvoerende mandaten in Borgehout en Zelzate…

Ik huiver van verschillende programmapunten van de PVDA waaronder hun openlijke steun aan linkse dictatoriale regimes en hun haatdiscours tegenover Israël. Toch neem ik het mijn voorzitter niet kwalijk dat hij op de koffie ging met Peter Mertens. Evenmin zal u mij moord en brand horen schreeuwen omdat hij brood breekt met Tom Van Grieken.

Wees gerust, ikzelf zal nooit onderhandelingen steunen waarbij discriminatie en racisme aanvaardbaar zouden worden, noch dat we in een Vlaanderen zouden belanden dat ‘onze mensen’ reduceert tot enkel wie hier geboren wordt uit Vlaamse ouders.

Anderzijds, is het duidelijk dat Vlaanderen zich héél zichtbaar heeft uitgesproken tegen een beleid van open grenzen en ongecontroleerde migratie. Het is de taak van iedere partij om op een verantwoordelijke en respectvolle manier om te gaan met de verzuchtingen van haar kiezers. Op dat vlak heb ik het volste vertrouwen in de N-VA én in het politieke intellect van Bart De Wever om ook deze onderhandelingen tot een goed einde te brengen.