Zoveel is een leeuwenleven waard: de prijslijst van de trofeejacht

Trofeejagen is big business in bepaalde arme gebieden in Afrika. De steenrijke Amerikaanse tandarts Walter Palmer legde maar liefst 50.000 euro neer om leeuw Cecil te kunnen doden. Maar in het dierenrijk is niet iedereen zoveel waard.

Na de dood van leeuw Cecil, een erg geliefd en beschermd specimen uit het wildpark Hwange in de buurt van de vermaarde Victoria-watervallen in Zimbabwe door de Amerikaanse tandarts Walter Palmer, heerst er wereldwijde verontwaardiging over jachtpartijen op wilde dieren. Cecil werd met voedsel uit zijn beschermd gebied gelokt en kwam zo aan zijn einde. Neergeschoten met pijl en boog. Soms worden de dieren zelfs in het wildpark zelf neergeschoten met medeweten van en na het omkopen van de wildparkautoriteiten.

Menukaart

Maar ook zonder corruptie is zo’n jachttripje niet goedkoop. Om te weten te komen hoeveel je moet neertellen voor de trofeejacht, hoef je maar enkele minuten te googelen. Op het internet afficheren organisaties immers hun prijzen voor het schieten van dieren alsof het om de menukaart van Comme Chez Soi gaat. En dan spreken we niet over het neerleggen van een ordinaire pony, maar over waardevolle en bedreigde diersoorten als de leeuw, olifant, luipaard, buffel en zelfs de op de rand van uitsterven staande neushoorn. Jaarlijks zouden er zo’n 600 leeuwen, 800 luipaarden, 640 olifanten en 3.000 buffels het slachtoffer worden van trofeejagers. Uit de prijslijst blijkt bovendien dat in het dierenrijk niet iedereen evenveel waard is.

Zo behoort het kleine wild nog tot de ‘betaalbare’ trofeeën. Een giraf kost 4.000 euro, een zebra 1.600 euro, een waterbok 2.500 euro en een stekelvarken 320 euro (prijzen: Wild Africa Hunting Safaris)

Maar de pronkstukken van de trofeejacht-economie zijn natuurlijk de ‘Big Five’: de olifant, de buffel, de luipaard, de neushoorn en leeuwen zoals Cecil. De jachtorganisatie Luxury Hunts vraagt bijvoorbeeld 45.000 euro voor een leeuwenpakket, 18.000 voor een olifantenpakket, 15.000 voor een luipaardpakket en 11.000 euro voor een pakket om op een buffel te mogen jagen. Top of the bill is de neushoorn. Vorig jaar bracht de veiling van een jachtvergunning in het Amerikaanse Dallas voor het doden van een zwarte neushoorn in Namibië 256.000 euro op. Sinds 2012 verkoopt Namibië jaarlijks vijf vergunningen om een neushoorn te mogen doden. Het geld zou essentieel zijn om natuurbehoudsprojecten en bescherming tegen stropers te financieren. De ‘eer’ was weggelegd voor de 36-jarige Corey Knowlton, een miljonair uit Texas. Hij schoot de neushoorn neer (met een cameraploeg van CNN in zijn kielzog) om naar eigen zeggen ‘de bedreigde diersoort te helpen beschermen’.

Gefokt voor de jacht is goedkoper

Het kan ook goedkoper als de jager zich tevreden stelt met een speciaal voor de jacht gefokte leeuw. Na zijn hele leven in een hok te hebben doorgebracht wordt de leeuw uitgezet in een omheind gebied waar de jager op hem mag jagen. Omdat de leeuw zijn hele leven in gevangenschap heeft doorgebracht, is hij minder geneigd om te vluchten en is het makkelijker om hem neer te schieten. In dat geval betaal je voor het neerleggen van een leeuwin 8.600 euro. Het prijskaartje voor een mannetjesleeuw start vanaf 18.000 (ook in het dierenrijk heerst seksisme) en kan oplopen tot 81.000 euro als het om een groot dier met lange zwarte manen gaat. De klant kan zijn doelwit op voorhand aan de hand van foto’s uitkiezen.

Niet alleen het schieten van de dieren kost geld. De trofeejacht zou geen trofeejacht zijn als de jager geen souvenir kon meenemen naar huis. Een selfie met de dode prooi of het opzetten van het dier kosten nog eens duizenden euro’s extra. Maar of de trotse jagers hun trofeeën ook nog thuis krijgen, is een andere vraag. Heel wat vliegtuigmaatschappijen weigeren immers om jachttrofeeën van leeuwen, luipaarden, olifanten, neushoorns en buffels te vervoeren aan boord van hun vliegtuig. Dat is het geval bij Delta Airlines, Emirates en South African Airways. (TE)