Wetenschappers maken brandhout van Japanse walvisjacht. ‘Wetenschappelijke walvisvangst is een achterdeurtje in de internationale walviswetgeving dat toelaat om te blijven jagen ondanks het moratorium’, stellen critici.
Meer dan dertig topwetenschappers maken in een open brief brandhout van het nieuwe “wetenschappelijke” programma achter de Japanse walvisvangst. Ze pleiten voor dringende hervormingen bij de Internationale Walvisvaartcommissie.
Ondanks een internationaal verbod op commerciële walvisvangst blijft Japan op walvissen jagen onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. In 2014 werd het land daarvoor veroordeeld door het Internationaal Gerechtshof. Maar dit jaar start Japan opnieuw met de vangst van in totaal 333 dwergvinvissen, onder een nieuw wetenschappelijk programma.
Tijdverlies
In een open brief aan het tijdschrift Nature maken 32 internationale walvisexperten, de meeste lid van de wetenschappelijke cel van de Internationale Walvisvaartcommissie (IWC), brandhout van dat programma. “Japan beweert ‘ernstig rekening gehouden te hebben’ met de aanbevelingen van de wetenschappelijke commissie, maar heeft zijn plannen niet op een betekenisvolle manier aangepast”, schrijven de wetenschappers. “Het land blijft doorgaan met het doden van walvissen onder quota die het zelf bepaalt.”
De toon van de brief is opvallend scherp. “We zijn van mening dat verdere discussie over een speciale vergunning onder de huidige procedure – waarin de mening van de indiener dezelfde waarde krijgt als die van de evaluatiecommissie – tijdverlies is”, schrijven de wetenschappers. “De IWC heeft dringend nood aan een proces van wetenschappelijk nazicht dat resulteert in duidelijke beslissingen die door iedereen gerespecteerd kunnen worden.”
“Deze brief is een indicatie van hoe gefrustreerd vele leden van het wetenschappelijke comité van de IWC zijn geworden omdat Japan robuuste wetenschappelijke evaluaties blijft negeren”, zegt Rochelle Constantine van de University of Auckland in een reactie. “De Japanse regering verwerpt consequent elk commentaar dat indruist tegen haar doelstellingen, inclusief een vonnis van het Internationaal Gerechtshof.
Het achterdeurtje van de walviswetgeving
“Wetenschappelijke walvisvangst is niet wetenschappelijk, het is een achterdeurtje in de internationale walviswetgeving dat toelaat om te blijven jagen ondanks het moratorium”, stelt hoogleraar Liz Slooten van de University of Otago in Nieuw-Zeeland onomwonden.
“Toen ik in 1992 lid werd van het wetenschappelijke comité van de IWC, was ik verrast dat Japan absoluut niet verplicht is om kritiek te beantwoorden op de jachtvoorstellen die het indient bij IWC”, zegt ze. “Japan beslist of het wil gaan jagen en hoeveel walvissen het wil doden. De IWC kan dat wetenschappelijke voorstel noch verwerpen, noch beperkingen opleggen voor het aantal dieren dat gevangen kan worden.” (IPS/TE)
