Komiek Erhan Demirci: ‘Onze zonen maken me bewust van de natuur en het klimaat’

Een groene jongen vindt komiek Erhan Demirci zichzelf niet, maar dat is buiten zijn zonen, vriendin, vader én een Schaarbeeks schoolcomité gerekend.

‘Ik groeide op in de Limburgse cité. Wij hadden dus een kleine tuin en tegelijk een megatuin: alle tuintjes waren van ons allemaal. Groene vingers heb ik totaal niet. Vorige week heb ik de sfeerverlichting opgehangen. Het is mijn grootste wapenfeit in de tuin van de laatste 20 jaar. Dat nu ook Knack zegt dat je niets moet doen in de tuin, is het beste nieuws sinds jaren. Ik heb het meteen tegen mijn lief gezegd. Zij probeert hier al twee jaar het gazon in gang te krijgen. Dat kreeg ze mee van haar papa, die de helft van de tijd in zijn tuin zit. Ik moet altijd lachen wanneer ik hem hoor zeggen “voorzichtig!”. Dat is toch een hilarisch woord in de tuin? In België is de tuin heilig. Laatst zat ik op een camping. Die voortuintjes, fantastisch toch! Japanse tuinen zijn een chaos daarmee vergeleken. Op de gemiddelde Vlaamse pelouse kun je beter voetballen dan op de grasmat van Anderlecht. Bij Turken dient de tuin om in rond te hangen en te barbecueën, niet om naar te kijken.

Mijn tuintje betekent rust in de plezante chaos en drukte van Schaarbeek. Je hoort er niks omdat we het laatste huis in de straat zijn, en dankzij “de wiettuin”, de totaal overwoekerde jungle van het wassalon naast ons. Die blokkeert alle geluid.

Onze zonen van acht en tien maken me bewuster van de natuur en het klimaat. Met mijn vader timmerden ze een nestkastje, zodat de vogels bij ons kunnen komen “chillen”, en de slakken die over het muurtje kruipen, zetten ze liefdevol weer in de wiettuin. Wanneer ik zo’n slak het muurtje over gooi, heb ik die twee in mijn nek. Zelfs mijn vader gaat nu biologische groenten kweken in moestuinbakken. Hij wil er hier één komen zetten! (lacht) De toestand van de planeet zal in mijn nieuwe show aan bod komen, vooral het aspect van het wagengebruik. Een Schaarbeeks schoolcomité heeft me gevraagd om mee te werken aan minder auto’s in de stad. Ze hebben gelijk. Je anders verplaatsen is cruciaal als je zorg wilt dragen voor de stad, de wijk en elkaar. Maar dat ik, in Schaarbeek, waar auto koning is, zou gaan fietsen en zelfs, ik durf het bijna niet te zeggen, stéppen? Ik had het nooit gedacht.

Wat we al langer doen, puur voor de gezondheid, is elke week één dag vegetarisch eten en één dag vis. En het gras maaien we al langer bijna niet. We hebben onlangs ook twee boompjes geplant. Die groeien goed. Welke boompjes? Dat moet je mijn lief vragen.’