Nieuw onderzoek toont aan dat dolfijnen minder goed kunnen samenwerken als er in de nabijheid veel overlast is van geluid dat door mensen is veroorzaakt. Om boven de geluidsoverlast uit te komen gaan ze zelf eerst luider communiceren.
Voor hun onderzoek bevestigden biologen met een zuignap een opnameapparaatje aan de dolfijnen zodat ze de fluittonen konden registreren terwijl twee dolfijnen elkaars gezelschap opzochten. Ondertussen werden er steeds luider wordende menselijke geluiden in hun nabijheid afgespeeld.
De dolfijnen produceerden daarop zelf ook luidere en langere fluittonen om de toenemende geluidsniveaus te compenseren. Wel viel op dat ze steeds minder succesvol werden in hun onderlinge communicatie – en dus ook in het uitvoeren van de taak die ze voor ogen hadden – naarmate het toegevoegde lawaai luider werd.
Samenwerkende dieren
Samenwerking is gebruikelijk in dierensamenlevingen en veel soorten maken gebruik van geluid om de coöperatieve acties te coördineren.
‘We weten al jaren dat dieren compenseren voor meer lawaai in hun omgeving door hun eigen stemgedrag aan te passen’, zegt hoofdauteur Pernille Sørensen van de universiteit van Bristol. ‘Maar nu blijkt dat de gedragsaanpassingen niet per sé voldoende zijn om de negatieve effecten van lawaai op de communicatie tussen samenwerkende dieren op te vangen.’
‘Dolfijnen kunnen hun vocalisaties flexibel aanpassen om te blijven samenwerken met een partner’, zegt medeauteur Stephanie King. ‘Het is een mooi voorbeeld van hoe deze soort in staat is tot actief gecoördineerde samenwerking’.
De studie is donderdag verschenen in Current Biology.
