De monito del monte is een kleine opposum die leeft in de bamboewouden van het Andesgebergte. Het is de enige overlevende soort van de Microbiotheriidae, een orde van buideldieren waar geleerden van dachten dat ze al 11 miljoen jaar geleden verdwenen was.
De boomkreeft komt alleen maar voor op Lord Howe-eiland voor de oostkust van Australië. Toen daar in 1918 de SS Makambo schipbreuk leed, kwamen er scheepsratten aan land. Algemeen werd aangenomen dat het insect de komst van de rat niet had overleefd, maar in 2001 stuitte men alsnog op een kolonie van 24 boomkreeften.
De takahe is een niet-vliegende ral die alleen leeft op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Vroeger dachten ornithologen dat deze loopvogel aan het einde van de 19de eeuw door de mens was uitgeroeid. Maar in 1948 werden nieuwe vogels aangetroffen bij het Te Anaumeer.
Humes karekiet werd in 1867 beschreven door de Britse ornitholoog Allan Octavian Hume. Omdat er sindsdien geen enkele vogel meer werd aangetroffen, gold de soort lang als uitgestorven. Maar in 2006 werd dan toch nog een exemplaar ontdekt bij een rioleringssysteem in de Thaise hoofdstad Bangkok.
Toen de Laotiaanse rotsrat in 1996 voor het eerst werd opgemerkt op een markt in Thakhek, deelden taxonomen het knaagdier in bij een volledig nieuwe familie. Tien jaar later werd bekendgemaakt dat het dier de laatste overlevende soort was van de Diatomyidae, een knaagdierenfamilie waar biologen van meenden dat ze zo’n 11 miljoen jaar geleden was uitgestorven.
De wimpergekko uit Nieuw-Caledonië werd lang als een uitgestorven diersoort beschouwd. In 1994 werden echter nieuwe exemplaren waargenomen. Omdat de wimpergekko een veel gevraagd terrariumdier is, gaat het sindsdien ook weer veel beter met de gekkosoort.
De Chaco-pekari is een soort navelzwijn dat aanvankelijk alleen bekend was van fossiele schedels. Biologen geloofden daarom dat dit dier was uitgestorven. In 1975 werd voor de eerste keer een levend exemplaar waargenomen.
Met de introductie van katten en honden door de Engelse kolonisten op Bermuda werd de bermudastormvogel nagenoeg volledig uitgeroeid. De zeevogel werd voor het laatst waargenomen aan het begin van de 17de eeuw. Totdat de vogelsoort plots weer opdook op een afgelegen rotseilandje in 1951.
Wetenschappers geloofden dat kwastvinnige vissen al 65 miljoen jaar geleden waren uitgestorven. Maar in 1938 trof kapitein Hendrik Goosen voor de kust van Zuid-Afrika een coelacant aan in zijn netten. Deze prehistorisch ogende vissen leven op zo’n 100 meter diepte in de Indische Oceaan.
Sinds hun ontdekking in 1861 werden er amper 37 Cubaanse solenodons of almiqui’s waargenomen. De insecteneter, die lijkt op een spitsmuis en giftig is, werd niet meer opgemerkt tussen 1890 en 1974. De recentste waarneming van een Cubaanse solenodon dateert uit 2003.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier