Vlaams parlementslid Mercedes Van Volcem (Open VLD) trekt in gesprek met De Zondag opnieuw van leer tegen coalitiepartner N-VA. ‘Ik geloof niet in N-VA’.
In De Zondag komt Mercedes Van Volcem (45), Vlaams parlementslid en kandidaat burgemeester in Brugge, terug op de kritiek die ze gaf op coalitiegenoot N-VA. Met name tegen federaal staatssecretaris Theo Francken en Vlaams minister Liesbeth Homans trok ze al enkele keren ten strijde.
‘Een lid van de meerderheid mag ook zijn gedacht zeggen, vind ik. Wie zwijgt, kan niets veranderen. Ik wil wegen op het maatschappelijke debat. Ik ben geen muurbloempje. Vandaar ook dat ik blijf werken als advocate. Wie financieel onafhankelijk is, kan makkelijker praten.’
Over Homans zegt ze: ‘Ik vind dat zij te veel polariseert. Ik kan me voorstellen dat dat een strategie is van haar partij. Maar een minister, en zeker een minister van Integratie, hoort het samenleven te promoten. Een polariserend discours werkt integratie tegen. Ik zou zelfs zeggen dat het voor een stuk radicalisering in de hand werkt. Beleidsmakers hebben een grote verantwoordelijkheid op dat vlak. Idem voor Theo Francken. Hij gaat te vaak over de schreef. Hoe kan je als minister geloofwaardig zijn als je woorden indruisen tegen je beleid? Francken spreekt over het opkuisen van mensen’.
‘Niet toekijken als schoothondjes’
‘Op economisch vlak vertonen onze partijen veel gelijkenissen. Maar ik heb het lastig met hun mensbeeld. Dat geef ik eerlijk toe’.
En nog: ‘Wij mogen ons toch verzetten en pleiten voor menselijkheid in het beleid? Wij moeten niet toekijken als schoothondjes. Dat zou het slechtste zijn wat we kunnen doen. Ik geloof niet in N-VA. Soms kun je sympathie hebben voor een andere partij. Maar dat heb ik niet voor die partij’.
Nadat ze getweet had dat Homans beter haar bevoegdheden Inburgering en Integratie zou afstaan, riep haar eigen partij Van Volcem op het matje.
‘Dat is natuurlijk vervelend’, zegt ze aan De Zondag. ‘Ik heb boze telefoontjes gekregen’. Maar, gaat ze verder, ‘ik zit niet in de politiek om te zwijgen. Als ik moet zwijgen, word ik triestig’. (lacht)
