Nu hij wat ouder wordt, probeert hij wat bewuster met zijn tijd om te gaan. Niet dat hij al zin heeft om met pensioen te gaan, want daarvoor is er nog veel te veel te doen en te zien.
‘Niet dat ik van plan ben om heel binnenkort te sterven, maar ik denk tegenwoordig toch wat meer na over wat ik al met mijn leven heb gedaan en wat ik er nog mee wil doen’, zegt Marc Didden. Vierenzestig is hij nu en door die jaren heen is hij al van alles geweest. In de jaren zeventig werkte hij als muziekjournalist voor Humo, daarna schreef en regisseerde hij films, en gaf hij jarenlang les aan de filmafdeling van de Brusselse hogeschool Sint-Lukas. De voorbije tien jaar heeft hij zich dan weer helemaal op het schrijven gestort: boeken, scenario’s, columns ook. ‘Je zou kunnen zeggen dat mijn leven zich in cycli van een jaar of tien afspeelt’, bedenkt hij. ‘En ik heb zo het gevoel dat deze fase ook weer op zijn einde loopt.’
Wat dan volgt, zal hij wel zien. Maar van één ding is Marc Didden zeker: hij stapt niet in de politiek. ‘Ik denk weleens dat ik graag minister van Cultuur was geweest. Lang geleden heb ik het daar eens over gehad met wijlen Karel Van Miert, die toen nog voorzitter van de socialistische partij was’, zegt hij. ‘Ik was nog jong, had misschien één of twee films gemaakt en werd uitgenodigd om eens te gaan praten op het partijhoofdkwartier aan de Keizerinnelaan. Ik vroeg hoe het toch kwam dat de socialisten de minister van Cultuur altijd aan de CVP lieten, en lachend voegde ik eraan toe dat ik die job wel wou doen. Jaren later heb ik hetzelfde gezegd tegen Patrick Dewael, die toen bevoegd was voor Cultuur. “Maar dan zou ik wel echt minister van Cultuur zijn en niet minister van Subsidies”, zei ik. Want dat is natuurlijk een heel groot verschil. Wat ik had willen doen, is nadenken over de plaats die cultuur in Vlaanderen inneemt, over hoe we die in ons leven en in het beleid kunnen inpassen. Maar daar is natuurlijk nooit iets van gekomen. Ik had verder geen politieke ambities en wou ook nooit op een kieslijst staan. Ik had natuurlijk wel de functie van kabinetschef kunnen ambiëren, maar die stap heb ik nooit gezet en nu zal ik die ook niet meer zetten.’ (JG/AP)
De andere dingen die Marc Didden nooit (meer) wil doen leest u deze week in Knack.
