Jos Grobben (66) werkte jarenlang als journalist voor Knack en is vandaag directeur Magazines bij Roularta.
‘We zijn ons er niet genoeg van bewust dat we in Vlaanderen heel goede media hebben’, zegt Jos Grobben, directeur Magazines bij Roularta Media Group, het moederbedrijf van Knack. ‘Veel te vaak blijven we in een calimeroretoriek hangen. Dat komt onder meer doordat we ons willen spiegelen aan The Economist, The New York Times of The Washington Post, maar die spelen in een andere categorie. Engelstalige publicaties kunnen bij wijze van spreken overal ter wereld worden gelezen. Vlaamse bladen, daarentegen, hebben een veel kleiner potentieel doelpubliek en daardoor ook kleinere budgetten. Ik ken maar één ander land dat erin slaagt om voor een klein publiek kwalitatief hoogstaande media te maken: Noorwegen. Het verschil is dat Noorse kranten zwaar worden gesubsidieerd door de lokale overheden.’
Is Knack erg veranderd sinds u er eind jaren zeventig begon te werken?
Jos Grobben: Het opvallendste is misschien wel dat er toen een veel groter deel van het blad aan politiek werd gewijd. Bovendien was Knack nog een echt nieuwsmagazine en dat is al lang niet meer zo. Nieuwsmagazines bestaan amper nog. Ook de grote buitenlandse bladen brengen tegenwoordig vooral duiding, achtergrond en diepgravende verhalen in plaats van nieuws. Magazines die zich nog altijd beperken tot het nieuws van de voorbije week navertellen, zijn ten dode opgeschreven. Daarvoor zijn zowel de nieuwscyclus als de consumptiepatronen te veel veranderd.
Klopt het dat u mee aan de wieg van Knack Weekend stond?
Grobben:Ik heb zelfs nog meegewerkt aan de voorloper: Weekendblad. Dat was een idee van toenmalig Roularta-ceo Rik De Nolf, maar in die beginperiode wist hij nog niet goed wat het moest worden. Op een zaterdag belde hij me met de boodschap: ‘Ik heb een fantastisch blad ontdekt: Rolling Stone! Dát moeten we maken!’ (lacht) Hoe dan ook was Rik De Nolfs beslissing om Weekend op te starten een heel goede zet. Hij besefte dat Knack vooral mannen aansprak en dat we dus een groot publiek links lieten liggen. Toen Focus er later bijkwam, was de puzzel compleet. Sindsdien bestrijken we het hele spectrum: van politieke en maatschappelijke verslaggeving over lifestyle, mode en gezond eten tot cultuur. Ik heb nooit begrepen dat buitenlandse actualiteitsmagazines dat recept niet hebben gekopieerd.
Is er een Knack-cover uit de voorbije vijftig jaar die u altijd is bijgebleven?
Grobben: Daar hoef ik niet lang over na te denken: het extra nummer dat we na de aanslagen van 11 september 2001 hebben gemaakt. Dat was zo’n onbevattelijke gebeurtenis, die de hele wereld op zijn kop zette en waarvan iedereen zich tot vandaag herinnert waar hij op dat moment was. Bij Knack hebben we toen in 48 uur tijd een heel magazine in elkaar gebokst, dat werkelijk outstanding was en de tand des tijds nog altijd doorstaat.
Is er – nu de nieuwscyclus steeds korter wordt – nog wel een toekomst voor een gedrukt magazine dat diepgravende verhalen en duiding brengt?
Grobben: Een van de grote sterktes van Knack is dat het blad al vijftig jaar lang relevant is gebleven. Zolang het dat volhoudt, heeft het een toekomst. De essentie is dat een blad, een hoofdredacteur, een journalist altijd nieuwsgierig en inventief moet blijven. Stay hungry, stay foolish, zei Steve Jobs, en hij had gelijk. De journalistieke stiel verandert constant, maar degelijke journalistiek blijft belangrijk. Wie zal die rol anders opnemen? Bloggers? Influencers? Laat me niet lachen.
