Bioloog Ari Ximenes (VUB) en zijn collega’s leggen in Estuarine, Coastal and Shelf Science uit hoe het komt dat de verspreiding van mangrovewouden ruimtelijk beperkt is: vanaf een bepaalde zuidelijke breedtegraad komen er geen meer voor. Dat is jammer, want mangroven beschermen kusten tegen de effecten van stormen en van de klimaatopwarming. Ze verschaffen ook ruimte aan talloze dieren, zoals vissen en garnalen.

Uit simulaties blijkt dat de belangrijkste factor in het beperken van een verdere zuidwaartse verspreiding een noordelijk gerichte stroom in de branding voor de kusten is. Ook de temperatuur is van belang: als het water in de winter iets te koud wordt, vermindert de levensvatbaarheid van broedknoppen van mangrovestruiken. Mangrovewouden slaan ook grote hoeveelheden van het broeikasgas CO2 op.

Hydroloog Luke Grant (VUB) en zijn collega’s schrijven in Nature Geoscience dat wereldwijd de situatie van veel meren verandert als gevolg van de klimaatopwarming. De watertemperatuur ligt hoger en de periode waarin ze met ijs bedekt zijn wordt korter. De onderzoekers konden uitsluiten dat beide factoren aan iets anders dan de klimaatopwarming te wijten zijn. Er is dus geen ‘natuurlijke’ variabiliteit in het spel.