Louis Tobback (SP.A): ‘Voor één keer ben ik het eens met Bart De Wever’

Louis Tobback, SP.A-burgemeester van Leuven en gepensioneeerd parlementslid, bijt van zich af in de pensioenrel.

Louis Tobback: Ik ontvang inderdaad sinds 2014 of 2015 een parlementair pensioen, ook al heb ik dat nooit aangevraagd. Men heeft me daarmee verrast. Het is blijkbaar het gevolg van een wetswijziging waardoor je een betaalde activiteit, zoals burgemeester, mag hebben zonder je pensioen te verliezen. Wel, als ik daar recht op heb, zeg ik niet: ‘Nee, bedankt.’ Ik ben niet op mijn kop gevallen. Er moeten duizenden mensen in dat geval zijn en blijkbaar maakt Geert Bourgeois (N-VA) ook gebruik van die wettelijke regel. Ook Herman De Croo (Open VLD) zegt dat hij als oud-burgemeester een stukje pensioen van zijn gemeente Brakel ontvangt.

U werd indirect in verlegenheid gebracht door uw eigen partijvoorzitter, John Crombez, die heftig reageerde toen bekend werd dat minister-president Bourgeois een pensioen kreeg als oud-schepen van Izegem.

Tobback: Ik had wellicht pech dat mijn voorzitter boven op de zaak-Bourgeois is gesprongen. Ik neem de N-VA veel kwalijk, maar ik kan ze moeilijk kwalijk nemen dat wanneer een partijkopstuk wordt aangepakt, ze even nakijkt hoe dat bij andere partijen zit.

Wellicht herinnerde mijn voorzitter zich niet dat ik indertijd als fractieleider, samen met toenmalig partijvoorzitter Karel Van Miert en pensioenminister Joz Wijninckx, er de wet heb doorgekregen waardoor cumulatie van allerlei verschillende pensioenen beperkt werd. Als socialist heb ik dus geen lessen te ontvangen over cumulatie van pensioenen. Als ik stop als burgemeester zal ik geen twee pensioenen ontvangen. Een van beide pensioenen zal wegvallen of afgetopt worden. In feite heb ik er materieel belang bij om door te gaan als burgemeester, want die wedde mag ik wél cumuleren met mijn pensioen als Kamerlid. Zo absurd is het dus.

U noemde dit een privézaak. Maar raakt dit ook niet aan uw voorbeeldfunctie als politicus?

Tobback: Ik vind dat een privéaangelegenheid. Ik heb zo’n dertig jaar, sinds 1974, een behoorlijk stuk van mijn wedde als parlementariër bijgedragen aan de pensioenkas van de Kamer. Ik voel geen enkele behoefte om me te rechtvaardigen voor een privézaak. Welke voorbeeldfunctie speelt er in dezen? Jaren geleden werd ik er door een quaestor van de Kamer al op gewezen dat ik ook al een pensioen kon aanvragen voor mijn jaren als leraar, als senator, als schepen enzovoort. Ik heb gezegd: laat maar. Misschien moet ik daar nu spijt van hebben als ik de heisa zie die sommigen verkopen om zelf Mister Proper uit te hangen? Voor één keer ben ik het eens met Bart De Wever: een partij die mee de macht wil uitoefenen kan zo’n race to the bottom nooit winnen.

Het relletje was niet meer dan een zoveelste staaltje populisme over die zakkenvullers van politici?

Tobback: Een klassieke politieke partij die niet de populist wil uithangen, kan dat soort discussies nooit winnen. Laat me een grove vergelijking maken. Weet u wie zich bereid verklaarde om een belangrijk publiek mandaat helemaal gratis uit te voeren? Donald Trump.