‘Liesbeth Homans laat opnieuw zien dat ze er niet voor alle burgers is’

‘Het is betreurenswaardig dat Liesbeth Homans dit niet als een uitgestoken hand ziet om discriminatie tegen te gaan, maar de polemiek opzoekt’, reageert de Gentse schepen van Onderwijs Elke Decruynaere (Groen) op de kritiek die de minister heeft op een campagnefilmpje waarin kinderen racistische commentaren voorlezen.

Als er iets is wat deze video aantoont dan is het dat racisme niet relatief is. Je lost een probleem niet op door te zeggen dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Woorden zijn niet onschuldig en hebben impact op onze kinderen, ongeacht hun achtergrond, kleur of geloof. Woorden van volwassen en de woorden van onze politieke leiders zijn bepalend voor de sfeer in ons land. We moeten stoppen met het hokjes denken. Exact dat is de boodschap van Unia met #geefme1minuut

De massale reacties leren me dat heel wat mensen, de meerderheid, samen met mij, dat taalgebruik, die verdeeldheid en polarisatie beu zijn. Ik zal de strijd tegen haatretoriek en zondebokpolitiek dan ook blijven verder zetten.

Ik laat me daarbij niet ontmoedigen door de haatreacties die nu ook mijn mailbox en facebook/twitter profiel overspoelen. Reacties die vaak 100% islamofoob zijn en eindigen met ‘groene trut’ en ander moois. Quod erat demonstrandum om het in de taal van Bart De Wever te zeggen.

Wat ik voor mezelf overhoud zijn de reacties van ouders die zich begrepen voelen, jongeren die zich erkend weten en me daarvoor bedanken. De bedenkingen over het gebruik van kinderen voor het brengen van deze boodschap begrijp ik. Ook ik werd stil toen ik de video voor het eerst zag. Het was precies die stomp in de maag die ik voelde toen ik een goed jaar geleden zelf getuige was toen een opa in het bijzijn van zijn kleinzoon uitgescholden werd op straat. Precies dat gevoel deed me besluiten dat actie nodig is. Dat we anders collectief verantwoordelijk zijn dit zomaar te laten gebeuren.

De video is confronterend, maar het is een realiteit waarmee onze kinderen opgroeien. Het is daarom des te betreurenswaardiger dat minister van Gelijke Kansen Liesbeth Homans (N-VA) dit niet als een uitgestoken hand ziet voor acties om discriminatie tegen te gaan, maar opnieuw de polemiek op zoekt. Ik had er op gerekend dat de minister van gelijke kansen zou zeggen: ik sta aan de kant van elk kind dat wordt geconfronteerd met racisme, seksisme of discriminatie. Op dit moment moet de minister geen polariserend opiniestuk schrijven, ze moet met verbindende beleidsdaden komen.

Het stelt me ook teleur dat de minister dit afzet tegen andere vormen van discriminatie of racisme die velen in onze samenleving hard treffen. Alsof er een ranglijst van bestaat en het ene zwaarder weegt dat het andere. Of je nu blank of zwart, vrouw of man, hetero of homo, oud of jong, gelovig of niet-gelovig bent. Een minister van Gelijke kansen moet er zijn voor alle burgers en Minister Homans heeft vandaag opnieuw bewezen dat ze dit niet is. Als schepen van jeugd en opvoeding zal ik er zijn voor alle kinderen.