Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
– Zonder geïmpliceerde bijbedoelingen ergens anders dan op kantoor afspreken met een man in een machtspositie voor een werkgerelateerd gesprek. Even langs zijn buitenverblijf in de Ardennen rijden met een sixpack speciaalbiertjes voor de sales pitch van een half idee waar je sinds deze ochtend over aan het brainstormen bent met jezelf? Geen probleem in de boys club, maar helaas een no can do voor de vrouwtjes. Maak van dat halve idee een passieproject waar je al drie jaar mee bezig bent, van dat sixpack speciaalbiertjes een nederige houding, en van dat even langsrijden een meeting request indienen bij de al even nederige secretaresse: dan kunnen we spreken. Als er een gaatje is in de agenda, tenminste.
– Zomaar ziek zijn. Zonder aankondiging of positieve coronatest. Hoezo, je bent ‘ziek wakker geworden’? Je regels zijn geen ziekte hè, Katja. En natuurlijk voel je je wat zwakjes, je bent inherent zwakjes geboren. Kom dus maar gewoon werken. En laat jij dan meteen het kaartje rondgaan voor Rob? Die ligt nog altijd thuis met zijn generische sportblessure.
– Een stemvolume vinden dat zowel verstaanbaar als aantrekkelijk is. Spreek je luider, dan zullen de mensen denken dat je je van werkplek vergist hebt en eigenlijk op de set van Real Housewives of Beverly Hills moest zijn, en als je stiller spreekt, presenteer je jezelf als de meningloze seut die je eigenlijk bent. Spreken is bitchy, zwijgen is fout.
– Werken als je kinderen hebt. Dat gaat toch niet? Het is toch fysiek onmogelijk om op twee plaatsen tegelijk te zijn?
– De juiste kleding aandoen voor een meeting. Het gemakkelijke aan deze situatie is dat er geen juist antwoord is. Moeite steken in je voorkomen betekent dat je tijd te veel hebt en vooral dat je wanhopig bent om de nonsens die je zegt te overstemmen met een luide lippenstift of ontblote knie (lichtekooi!). Niet speciaal aandacht schenken aan hoe je eruitziet, betekent dan weer dat je een onverzorgde slons bent. Of een manwijf. Veel succes in deze dagelijkse winnaarloze strijd met jezelf.
– Grapjes op de werkvloer horen zonder daar een rechtszaak over aan te spannen. Of er een persbericht over te schrijven. Vrouwen hebben minder met humor, daar kunnen jullie ook niks aan doen. Het kan je dus niet kwalijk genomen worden dat je soms aanstoot neemt aan een onschuldig mopje over bijvoorbeeld – en ik zeg zomaar iets – je borsten of gebrek daaraan. Je begrijpt het gewoon niet, dus het is aan de mannen om je uit te leggen dat het allemaal maar om te lachen is. Net als je cupmaat. What up! (Je snapt het niet, maar dat is niet erg.)
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
