Leven in 2020: sprookjes zijn aan een update toe

Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.

– Drie kleine biggetjes moeten al hun centjes samenleggen om één huis te kopen, omdat ze apart de registratiekosten en facturen van de boze notaris nooit zouden kunnen betalen. Pas na het ondertekenen van de akte beseffen de biggetjes dat het geen slimme investering was, omdat het huis op een locatie staat die de komende jaren in waarde zal zakken. Het is ook van stro.

– Doornroosje valt in een diepe slaap nadat ze dagenlang zonder pauze heeft gewerkt aan de opstart van haar duurzame modelabel. Ze wordt wakker gekust door een witte man die onuitgenodigd aan haar bed staat. Doornroosje overmeestert hem (krav maga, bitch) en belt de politie. Doornroosje heeft geen prins nodig om haar te beschermen, wel een alarm. En een rechtssysteem dat misdaad tegen vrouwen op gepaste wijze bestraft.

– Het jonge meisje Alice moet elke dag hetzelfde pilletje nemen waardoor ze heel klein blijft en haar hormonenbalans zo van de kaart is dat ze in een depressie belandt. Maar hey, ze heeft tenminste geen puistjes!

– Sneeuwwitje krijgt op straat een appel aangeboden van een oudere dame. Ze slaat de appel vriendelijk af, want eten aannemen van iemand die dat eten net vasthad in blote, ongewassen, allicht geïnfecteerde handen is gewoon dom. En Sneeuwwitje is veel dingen – diep getroubleerd door een gebrek aan een betrouwbare moederfiguur, grootgebracht met het idee dat haar uiterlijk haar enige noemenswaardige eigenschap is en vastgeroest in een disfunctionele relatie met zeven mannen tegelijk – maar dom is ze niet.

– Hans en Grietje gaan wandelen in het bos. Ze hebben een gezellige dag en er gebeurt verder helemaal niets want hun ouders lopen vlak achter hen. Kinderen alleen in een bos? Dit zijn de nineties niet.

– De kleine zeemeermin wordt verliefd op een gewone man met ledematen, en hoeft zichzelf daarvoor niet te veranderen, want zij en haar omgeving zijn progressief genoeg om te beseffen dat niet alleen mensen die er hetzelfde uitzien met elkaar mogen daten. De zeemeermin en de ledematenman bouwen een high-end amfibisch huis (een koning als vader hebben komt hiervoor handig van pas) en worden gefeatured in een architectuurmagazine. Ze staan keigoed op de foto’s en leven nog lang en gelukkig. Tot blijkt dat de bouw van het huis toch een te grote tol geëist heeft van hun relatie en ze (na verschillende sessies relatietherapie) uit elkaar gaan, dankbaar voor de tijd die ze samen hadden, maar ook realistisch in die zin dat ze weten dat niet elke relatie voor eeuwig hoeft te zijn en ze beter allebei op zoek kunnen gaan naar nieuw geluk dan vast te zitten in een situatie waar geen van beiden nog plezier aan beleeft. Dat is hun wens, net als een mens, weer eventjes single te zijn.