Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
– Wanneer er keuzes gemaakt moeten worden over het vrouwenlichaam, schakelen de dametjes daar graag een team mannen voor in. Zelfverzekerde, opgeleide, liefst in marineblauwe kostuums geklede mannen. Hoe een vrouwenlichaam er op zijn best uitziet, welke delen van dat lichaam getoond mogen worden en welke zeker niet, of wat er al dan niet in dat lichaam moet groeien en wanneer: ze hebben er zelf geen flauw benul van, de vrouwtjes. Geen idee. En die mannen hebben allemaal al zeker één vrouw gehad of toch minstens ontmoet, zeggen ze, dus zij weten er ongetwijfeld alles van.
– Of een uitspraak al dan niet kwetsend is, daar kan natuurlijk alleen de persoon die de uitspraak doet zelf over beslissen. En als die persoon zegt dat het goedbedoeld is, is het ook goed. Een tip voor de volgende keer dat je voelt dat je in onnodige en eerlijk gezegd onnozele emoties gaat vervallen: het woord ‘goed’ zit verborgen in ‘goedbedoeld’. Zo simpel is het! Graag gedaan.
– In hoeverre diversiteit op de werkvloer, in de media en in het straatbeeld thuishoort, wordt het best bepaald door de grootste groep mensen die ernaar moet kijken: de meerderheidsgroep. Dat is gewoon logisch. En als ze dan toch in die vergadering zitten, lijkt het me niet meer dan normaal dat er ook eens over nagedacht wordt of discriminatie al dan niet bestaat, want daar waren ze in de vorige meeting nog niet helemaal uit, denk ik. En wat blijkt? Nog niemand in de hele conference room werd er ooit al mee geconfronteerd. Een unanieme ‘nee, dank u’ dus, en iedereen op tijd naar huis*. (*Ik weet dat je niet recht naar huis gaat en tegen je vrouw gezegd hebt dat de vergadering uitloopt.)
– Of een pandemie erg genoeg is om de mensen restricties op te leggen en welke restricties dat dan het best zijn, daar heeft niet iedereen iets over te zeggen. Daar kun je als gewone mens of epidemioloog beter ver van wegblijven. Nee, laat dat maar over aan de (trouwens door de gewone mens verkozen!) politici, die weten waar het ons echt om te doen is: Wijnegem Shopping Center en pintjes kunnen drinken tot 1 uur.
– Kunnen mensen zich identificeren als een ander geslacht dan dat waarmee ze geboren zijn? En als dat al kan: vinden we dat dan wel tof? Het antwoord vind je in een andere, nog veel belangrijkere vraag: wat dan met de normale mensen? Moeten die zulke dingen zomaar aanvaarden alsof hun levens er op geen enkele aanwijsbare manier door beïnvloed worden? Gelukkig niet. Gelukkig is het aan de gewoongenders om te zeggen dat ze dat allemaal toch maar wat onnatuurlijk vinden. Wat is er eigenlijk mis met de biologisch bepaalde indeling van de wereld in twee kampen van blauwe versus roze rompertjes, speelgoed- auto’s versus speelgoedstrijkplanken en boys clubs versus breiclubs? Helemaal niks. Voelt het niet beter, jongens en meisjes, dat dit voor eens en voor altijd voor jullie opgelost is?
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
