Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden. Deze week: je gsm-gebruik.
Trilde je gsm nu net? Het voelde wel zo, maar dit is nu niet bepaald de plaats of tijd om met social media bezig te zijn. Hij trilt opnieuw. De mensen kijken al om. En opnieuw. Een duidelijke vibratie in ‘lang-lang-kort’-sequentie. Je weet het wel zeker, de wereld heeft je nodig. Een snelle blik werpen mag toch? Twitter openen heeft nog nooit iemand pijn gedaan. En een livestreampje de openbaarheid insturen: onschadelijk. Trouwens, oma zou het zelf zo gewild hebben. #begrafenis #rip
Je ligt al uren wakker in bed omdat je niet kunt stoppen met piekeren. Je meent je te herinneren dat om in slaap te vallen je zou kunnen mediteren, misschien wat rustgevende muziek beluisteren of hoogstens een boek lezen. Of nee, het licht van een nachtlamp verstoort waarschijnlijk je bioritme. Of is het je biologische klok? Je hebt het verschil tussen die twee nooit goed begrepen. Je kunt nu niet anders dan je gsm erbij nemen en het opzoeken. Nu je toch bezig bent, googel je meteen de beste manieren om snel in slaap te vallen. Hoe schadelijk is weinig slaap, eigenlijk? En dat helblauwe licht van een gsm-scherm, is dat niet super- ongezond? Opzoeken, maar!
Je bent in gesprek met je huilende vriendin, die nog maar aan het eerste bedrijf van een driebedrijvenstructuur over haar afgelopen weekend zit, wanneer jij op je gsm een pushmelding krijgt van HLN. Nu zou je in normale omstandigheden nooit kijken, maar je ziet vanuit je ooghoek de woorden ‘geloof je nooit’ staan. En jij gelooft altijd alles, dus nu ben je toch wel écht benieuwd.
Movie night! Je hebt uren gezocht en gediscussieerd voor je eindelijk een film vond waar jij en je partner even semi-enthousiast over zijn, je hebt er 5,95 euro voor betaald want je houdt niet zo van piraterij, en je hebt je op zo’n manier geïnstalleerd in de zetel dat alleen je gezicht dekenvrij is. Maar vlak na de openingscredits – die je niet gelezen hebt, omdat, wel, wie leest die eigenlijk ooit – komt die ene acteur in beeld die je kent van, goh, wat was dat nu ook alweer? Je weet dat je hem echt heel goed kent, dus het moet een serie of film zijn die je al meerdere keren gezien hebt. Je probeert bij je partner: ‘Allee, dingske daar. Met zijn gezicht altijd.’ Maar meer dan een ‘Yep’, krijg je niet terug. Wat zijn je opties hier: de hele film niet kunnen opletten omdat je gek wordt van onwetendheid of snel iMDB checken en voor altijd gemoedsrust kennen. Dan is de keuze snel gemaakt, denk ik. Wel jammer dat je drie kwartier van de film gemist hebt omdat je plots vijf jaren diep in de Instagram-feed van de beste vriendin van de castingdirector zit. Schattig hondje.
Oké, het is aan het regenen, en oké, het is donker, en oké, je zit aan het stuur van je Mini Cooper op de E19, maar als je ziet dat je een vier minuten durend spraakbericht krijgt van je collega, dan is het jouw verantwoordelijkheid om met een reeks zorgvuldig uitgekozen emoji’s en gifs uit te leggen dat het nu niet past omdat je aan het rijden bent.
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
