Laurette Onkelinx (PS): ‘De socialisten gaan de harten heroveren’

Brussels PS-voorzitster Laurette Onkelinx panikeert niet na de nederlaag van de socialistische kandidaat Benoît Hamon bij de Franse presidentsverkiezingen.

Wat vindt u van het succes van Emmanuel Macron in Frankrijk?

Laurette Onkelinx: Hij belichaamt de hoop. Macrons programma is het resultaat van drieduizend meetings met tienduizenden deelnemers. Zijn succes is dan ook een opsteker voor de participatieve democratie waarvoor ik zelf pleit. Ik heb vooral respect voor zijn moedige standpunt in het geladen identiteitsdebat. Hij is ook een van de weinigen die Angela Merkel heeft gefeliciteerd met haar vluchtelingenbeleid en hij spreekt over Frankrijk als een land met niet één maar verschillende culturen. Zijn hele discours ademt openheid en respect. Wat een voorbeeld voor België, waar de democratie verkrampt omdat de federale regering naar de pijpen van de N-VA danst.

Vreest u een Frans scenario? In de peilingen krijgt de PS zware klappen.

Onkelinx: Het toont aan dat we de eenheid moeten bewaren en de rangen gesloten moeten houden. Een verdeelde PS is een dode PS! Natuurlijk hebben we momenteel een groot probleem met Publifin, maar dat komen we wel te boven. De PS gaat de harten heroveren.

Heus?

Onkelinx: Ja, op twee voorwaarden die voor mij te nemen of te laten zijn. Eerst en vooral moeten er glasheldere ethische regels komen die uitsluiten dat mandatarissen politiek bedrijven voor eigen gewin. Overtreders moeten hard en consequent worden aangepakt. De Waalse regering heeft een pakket maatregelen klaar, Brussel volgt. Daarnaast moeten we als partij ten gronde veranderen. Zonder taboes: we moeten van deze oppositiekuur profiteren om een nieuwe identiteit aan te nemen.

Intussen schildert de PTB uw partij af als kapitalistische slippendragers, zoals Jean-Luc Mélenchon deed in Frankrijk.

Onkelinx: Mélenchon is veel extremer, die zou zelfs Noord-Korea opvrijen. De PTB probeert op zijn succes mee te surfen, maar het is een heel andere partij met een veel langere traditie. Ik zie ze niet als vijanden, die vind ik aan de rechterkant. Maar ze hebben wel een totaal verschillende visie op de individuele vrijheid en op de parlementaire democratie. In de Kamer beperken ze zich tot enkele ronkende tussenkomsten, geknipte propaganda voor de sociale media. Maar wetgevend werk? Amendementen indienen? Dan geeft de PTB niet thuis. Voor hen telt nog altijd de wet van de straat. De dictatuur van het proletariaat blijft hun model, ze geloven niet echt in democratie. Zoals Raoul Hedebouw met een vet Luiks accent roepen dat een miljonairstaks alles oplost, dat vind ik echt goedkoop.