‘Kwetsbare huurders hebben geen boodschap aan een zoveelste rondje zwartepieten’

‘Het schimmelschandaal legt de zwakke plek bloot van het Gentse stadsbestuur. Betaalbaar wonen was jarenlang géén prioriteit’, zegt PVDA-lijsttrekker Tom De Meester. ‘Maar dat de N-VA een graantje probeert mee te pikken van de wooncrisis is de schaamte voorbij.’

Het valt gewoon niet uit te leggen. Terwijl luxeprojecten in Gent als paddestoelen uit de grond rijzen, leven kwetsbare gezinnen in sociale woningen waar schimmel op de muur groeit. Mensonwaardig. Aan de Nieuwe Dokken bouwt het Gentse stadsontwikkelingsbedrijf een nieuwe stadswijk, ‘geïnspireerd op Italiaanse renaissancepaleizen’. Appartementen met 1 slaapkamer gaan er voor minstens 296.000 euro over de toonbank, voor een luxueuze penthouse tel je vlotjes 1 miljoen euro neer. Nauwelijks een boogscheut verderop, in de Bernadettewijk, wonen werkmansgezinnen in verkrotte sociale woningen die officieel ongeschikt zijn verklaard, en ze betalen er nog huur voor ook. Veel cynischer moet het niet worden.

Falend woonbeleid

‘Dit zullen we moeten onderzoeken’, reageert Open VLD-lijsttrekker Mathias De Clercq op het schimmelschandaal. Weet het stadsbestuur dan niet wat er gebeurt in de sociale woonwijken? Wat zit schepen Sofie Bracke (Open VLD) eigenlijk te doen in de raad van bestuur van WoninGent, de betrokken huisvestingsmaatschappij?

Kwetsbare huurders hebben geen boodschap aan een zoveelste rondje zwartepieten.

‘Het is niet dat we dit gisteren pas hebben ontdekt’, zei Elke Decruynaere voor de camera’s van Terzake. Een rampzalig interview. Als het stadsbestuur ‘al 13 jaar’ weet heeft van vocht en verkrotting, waarom leven anno 2018 dan nog altijd kinderen in schimmelwoningen? ‘Dit was één van de slechtste politieke interviews sinds lang’, reageerde journalist Walter Zinzen op Canvas.

‘Ja, we zijn in de fout gegaan’, geeft Elke Decruynaere de volgende dag uiteindelijk toe. De andere kartelkopstukken lijken de ernst van de crisis echter allerminst te vatten. ‘We hebben gedaan wat we konden’, zegt SP.A-Groen-lijsttrekker Rudy Coddens één dag later zelfzeker op VTM. Hoezo? Van de beloofde ‘drastische inhaaloperatie’ voor sociale huisvesting die het bestuursakkoord beloofde is alvast bitter weinig in huis gekomen. Er staan vandaag 440 sociale woningen minder in Gent dan zes jaar geleden, bij het begin van de legislatuur, terwijl meer dan 11.000 gezinnen op de wachtlijst staan.

Schaamteloze recuperatie

Betaalbaar wonen was simpelweg geen prioriteit voor het stadsbestuur. Welgeteld 3,5 procent van het stadsbudget had de paarsgroene coalitie veil voor betaalbaar wonen. Hoezo, ‘we hebben gedaan wat we konden?’ Pas toen de PVDA in 2016 samen met sociale huurders actie voerde tegen schimmelwoningen, trok het stadsbestuur 10 miljoen euro extra uit voor dringende renovatiewerken. ‘Als er één partij is die de problematiek rond betaalbaar wonen met succes onder de aandacht bracht, dan is het wel PVDA, van buiten de gemeenteraad dan nog’, merkt nieuwswebsite Apache op.

Dat ook N-VA ondertussen een graantje probeert mee te pikken mist dan ook elke geloofwaardigheid. Tot het schimmelschandaal losbarstte maakte Anneleen Van Bossuyt in lijsttrekkersdebatten geen woorden vuil aan rotte steunbalken en vochtplekken in verkrotte badkamers. ‘Neen’, antwoordt Van Bossuyt resoluut op de vraag of er meer geld moet gaan naar sociale huisvesting. Geen partij die zich hardnekkiger verzet tegen de bouw van bijkomende sociale woningen. Meer nog, in plaats van verkrotte woonwijken integraal te renoveren wil N-VA ‘verouderde, te renoveren sociale woningen die niet meer aan de normen voldoen verkopen’, staat zwart op wit in het programma van de N-VA. Dat Van Bossuyt (N-VA) zich plots opwerpt als passionara van de sociale huurders is schaamteloze recuperatie op de kap van de meest kwetsbare Gentenaars.

Zwartepieten

Het kartel SP.A-Groen wijst ondertussen met een beschuldigende vinger naar de Vlaamse regering, die onvoldoende geld voorziet. ‘Al in 2003 hebben we bij de Vlaamse regering aan de alarmbel getrokken’, zegt Guy Reynebeau (SP.A), voorzitter van WoninGent. Maar waarom heeft de vorige minister van wonen, Freya Van den Bossche (SP.a) dat probleem dan niet aangepakt en extra middelen voorzien?

‘Steden zijn niet zomaar het willoze slachtoffer van hun eigen succes’, merkt De Standaard op. ‘Zeker niet wanneer de steden in kwestie al decennia in rode handen zijn. In Gent besturen de socialisten al 30 jaar. Tijd genoeg om flankerend beleid te voeren daar waar de Vlaamse of federale regelgeving zou tekortschieten.’

Kwetsbare huurders hebben geen boodschap aan een zoveelste rondje zwartepieten. Alle bestuurspartijen die de voorbije 20 jaar aan de macht waren, zowel in Gent als in Vlaanderen, hebben collectief boter op het hoofd. ‘Zolang ik al meedraai, en dat is toch een kleine 40 jaar, wordt sociale huisvesting ondergefinancierd’, zegt woonexpert Pascal De Decker. ‘Ongeacht wat ook de politieke kleur was van de minister of staatssecretaris in kwestie. Dat betekent te weinig middelen om woningen bij te bouwen en te renoveren.Maar niets belet een lokaal bestuur echter om zelf meer te investeren in sociale woningen.’

Maak wonen écht betaalbaar

Het is tijd voor oplossingen. Loze verkiezingsbeloftes helpen de 11.000 gezinnen op de wachtlijst niet vooruit. Er is méér ambitie nodig. De 90 miljoen euro die het kartel SP.A-groen belooft noemt De Decker ‘een mooi gebaar, maar peanuts als je de noden bekijkt’. Zowel het Gentse stadsbestuur als Vlaanderen zullen kant moeten kiezen: hoeveel budget willen wij vrijmaken voor kwetsbare Gentenaars? Wat is betaalbaar wonen ons waard?

Mijn standpunt is duidelijk. Betaalbaar wonen moet de eerste prioriteit worden in de nieuwe legislatuur. Voor de PVDA is dat de inzet van 14 oktober. Wij willen een verdubbeling van het renovatiebudget, zowel op Gents als Vlaams niveau. We hebben nood aan 500 bijkomende sociale woningen per jaar, om de wachtlijsten weg te werken. En in plaats van vastgoedontwikkelaars vrij spel te geven moet de Stad Gent zélf investeren in betaalbare huurwoningen voor doorsnee inkomens, jonge starters, alleenstaande ouders en gezinnen met kinderen. Betaalbaar wonen is een recht voor elke Gentenaar.