Kroniek van de week over onvermijdelijke staatshervorming
Het ging deze week vooral over het tekort aan water, de heropening van de scholen en hoe onze gezondheidszorg moet worden georganiseerd. En er was ook nog iets met voetbalclub Anderlecht. Knack-redacteur Ewald Pironet blikt terug.
1. Staatshervorming
‘Het efficiënte, unitaire België is een sprookje.’
Titel opiniestuk van tien oud-voorzitters van het Liberaal Vlaams Studentenverbond in De Standaard, 26 mei.
Vaak wordt gezegd dat het nu, met de coronacrisis, niet moet gaan over de staatshervorming. Dat neemt niet weg dat het er wél over gaat. Bijvoorbeeld over wat er moet gebeuren met onze gezondheidszorg. Iedereen is het er over eens dat die vandaag niet efficiënt is georganiseerd. En dan luidt de vraag: moet er meer worden overgeheveld naar de regio’s of moet alles opnieuw op federaal niveau worden gebracht? En zoals de zorg zijn er vele domeinen waarvoor die vraag zich opdringt.
In Vlaanderen neigen SP.A en Open VLD om de zorg opnieuw naar het federaal niveau te brengen, terwijl CD&V en N-VA verder willen regionaliseren. Daarbij is het uitkijken of de nieuwe Open VLD-voorzitter, Egbert Lachaert, met zijn partij een andere weg zal inslaan. In elk geval riepen tien oud-voorzitters van het Liberaal Vlaams Studentenverbond, die dus deel uitmaken van de liberale achterban, hem daartoe op in een opiniestuk in De Standaard. Een citaat:
‘Het is voor ons onbegrijpelijk dat sommige liberalen de deelstaten willen laten opgaan in een gerehabiliteerde Belgische eenheidsstaat. Hoe menen zij een liberaal programma te verwezenlijken op het bestuursniveau waar zowat alles in de soep is gedraaid de afgelopen jaren? Zelfs Karel De Gucht zei ooit dat er op federaal niveau geen enkel dossier was waarover Vlamingen en Franstaligen eensgezindheid konden bereiken.
‘Zelfs Karel De Gucht zei ooit dat er op federaal niveau geen enkel dossier was waarover Vlamingen en Franstaligen eensgezindheid konden bereiken.’
De coronapandemie zet de discussie op scherp. De economische averij voor ons land is nu al gigantisch. De tijd van aanmodderen en schulden maken is voorbij, partijen moeten sociaal-economisch kleur bekennen. Blijven we vastzitten in de oneindige schuldencarrousel, waarbij we problemen voor ons uitschuiven? Of maken we ons land toekomstbestendig om de prangende sociaal-economische uitdagingen het hoofd te bieden?
Dat vergt een sociaal-economische paradigmashift. Maar ten zuiden van Samber en Maas staat de drievuldigheid PS-Ecolo-PTB niet te springen om te bakkeleien over kerntaken, de arbeidsmarkt of budgettaire orthodoxie. Net met die collectivistische mijmeraars meent een deel van Open VLD over een kleine, efficiënte overheid te kunnen onderhandelen. Dat zou uiteindelijk tot een centrumlinks feestje leiden met een nuttige Vlaamse idioot als dj-premier, waar geld wordt uitgestrooid dat er niet is. En de liberalen zouden niet welkom zijn op de dansvloer.’ Einde citaat.
Door de financieringswet komen de Franstaligen nu in geldnood.
Bij de Franstaligen wil de MR ook herfederaliseren en wordt er gedroomd van een unitair België. Bij de PS is men er niet op tegen dat er meer naar de regio’s gaat. De partij krijgt zo nog meer greep op de gezondheidszorg in het zuiden van het land. Er is één probleem: geld of beter, het gebrek aan geld. Dus wil de PS op een of andere manier er voor zorgen dat Vlaanderen toch financieel blijft bijspringen.
Want laat er geen misverstand over bestaan: door de financieringswet komen de Franstaligen nu in geldnood. Dat is voor de Franstalige politieke partijen een belangrijke reden om voor een herfederalisering te pleiten: opdat de geldkraan opnieuw helemaal open zou gaan.
Hoe dan ook, of men dat nu wil of niet, bij de vorming van een nieuwe regering of nieuwe verkiezingen wordt de staatshervorming een thema.
2. Vergiffenis
‘Niemand begrijpt nog wat er allemaal aan het gebeuren is.’
Koen Van Kerkhoven, secretaris-generaal Christelijke Onderwijscentrale.
De federale overheid heeft de voorbije maanden niet uitgeblonken in eenduidige, transparante communicatie over de maatregelen die moeten worden genomen als gevolg van het coronavirus. De Vlaamse regering was al niet veel beter. De communicatie van Vlaams minister Wouter Beke (CD&V) over wat er in de woonzorgcentra moest gebeuren, zal iedereen zich nog wel herinneren. De afgelopen week maakte Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) er een potje van.
De voorbije weken zijn alle directies en leerkrachten druk in de weer geweest met het herinrichten van hun school opdat die zouden voldoen aan de eisen om beperkt les te kunnen geven. Er werd gemeten en geteld, afgeplakt en circulatiesystemen uitgewerkt zodat de leerlingen elkaar niet zouden kruisen enzoverder. Dat blijkt nu allemaal niet nodig te zijn: er is besloten dat de strikte veiligheidsmaatregelen wegvallen, ook in de lagere scholen kunnen de klassen gewoon opnieuw open gaan zoals voor corona.
‘Ik vraag vergiffenis aan al die directeurs en leerkrachten die al druk bezig zijn met de herinrichting van hun school’, verklaarde Weyts. Er zijn nog maar weinig ministers die zoals Weyts ‘vergiffenis’ vroegen voor de steken die ze tijdens de coronacrisis lieten vallen. Maar een wat terughoudender en gestroomlijnde communicatie was natuurlijk beter geweest.
Uit niets bleek dat de ministers op de hoogte zijn dat het Crisiscentrum als sinds 2007 een leidraad heeft voor crisiscommunicatie.
Tijdens de coronacrisis blijken de verantwoordelijke politici heel wat van hun geloofwaardigheid te zijn verloren. Dat komt onder meer omdat de (Vlaamse en federale) ministers voortdurend gezondigd hebben tegen de regels die gelden voor crisiscommunicatie. Uit niets bleek dat ze op de hoogte zijn dat het Crisiscentrum als sinds 2007 een leidraad heeft voor crisiscommunicatie. En als ze dat wel wisten, hebben ze die zeker niet ter harte genomen. Ook dat is één van de lessen die moeten getrokken worden uit de coronacrisis.
3. Lek
‘Wie veel water verbruikt, moet meer betalen.’
Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir, 27 mei.
Er waren de voorbije dagen alarmkreten over het dramatisch tekort aan water en suggesties over wat daaraan te doen. Natuurlijk moet er zuiniger worden omgesprongen met water. Daarom werd onder meer het idee geopperd om met flexibele tarieven de zuinigheid te stimuleren en waterverspilling af te straffen.
Waarover het tot nu toe niet ging: over het water dat zomaar onderweg weglekt. Een paar jaar geleden werd al berekend dat er elk dag 180 miljoen liter kraantjeswater zou weglekken. We moeten zonder twijfel zuiniger omspringen met water, maar dat geldt ook voor de waterleidingmaatschappijen. Op hun factuur rekenen ze trouwens een bedrag aan om te investeren in de waterleidingen. Ook dat mag wel eens bekeken worden.
4. Anderlecht
‘Wouter Vandenhaute vervangt Marc Coucke als Anderlecht-preses, Kompany investeert mee’
Sporza.be, 28 mei.
Het geld in de voetbalwereld levert steeds mooie verhalen op, maar maakt het mooie van de voetbalsport wel kapot.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier