Het ging deze week onder andere over de zaak rond Sihame El Kaouakibi, waarover de socialistische minister van staat Johan Vande Lanotte een persconferentie gaf. Er rezen alleen maar meer vragen. Knack-redacteur Ewald Pironet blikt terug.
‘350.000 van de 450.000 euro betwist budget is te traceren. Van 20 procent van het bedrag kan ik niet concluderen waar het vandaan komt. Voor die 93.000 euro is een uitgebreid gerechtelijk onderzoek nodig.’
Johan Vande Lanotte, raadsman van Sihame El Kaouakibi, persconferentie 21 april.
De zaak rond Sihame El Kaouakibi blijft de aandacht opeisen, maar de beschuldigingen zijn dan ook niet min. Er is onder andere sprake van fraude, diefstal van overheidsgeld en valsheid in geschrifte. En dat door een Vlaams Parlementslid dat ook nog eens wordt beschuldigd van verkiezingsfraude.
Hier graag foto El Kaouakibi
Er werd uitgekeken naar het tegenrapport van oud-Vooruit-politicus Johan Vande Lanotte in de affaire-El Kaouakibi, de bezielster van het dansproject voor kansarme jongeren Let’s Go Urban. Dat viel wat tegen. Eind februari verdedigde hij haar fors, nu weifelde hij toch wat. Symbolisch was de manier waarop de persconferentie werd gehouden: twee maanden geleden werd ze live uitgezonden op de VRT-televisie, nu moesten we het doen met een krakkemikkige internetverbinding vanuit Vande Lanottes kantoor.
Johan Vande Lanotte ontweek deze keer de heetste hangijzers.
Vorige keer verklaarde Vande Lanotte nog dat er van ‘zelfverrijking’ of van een ‘onrechtmatige afwending van publieke middelen’ geen sprake was, dit keer ontweek hij de heetste hangijzers. Hij maakte zich ervan af met het argument dat het allemaal om transacties tussen vennootschappen ging waarvoor facturen bestonden. Schoorvoetend gaf hij toe dat ‘niemand echt weet wat er gebeurd is’ met 93.000 euro. ‘Het is aan de onderzoeksrechter om dat verder uit te zoeken.’
Nadat Vande Lanotte vorige keer had gezegd zich bij de feiten te zullen houden, kwam hij dit keer met een insinuatie: ‘Zou de aandacht even groot geweest zijn als de hoofdbetrokkene niet én politica én vrouw én iemand met een migratieachtergrond was geweest?’ Het was een opmerkelijke poging om van El Kaouakibi een slachtoffer te maken.
Vande Lanotte kondigde ook nog aan dat hij om ‘persoonlijke redenen’ nu even de luwte opzoekt. Dat zal alvast Vooruit-voorzitter Conner Rousseau en zijn partijgenoten een pak van het hart zijn. Dat de socialistische minister van staat plots als raadsman van El Kaouakibi opdook, stuitte er op veel onbegrip. En het is ook voor vele anderen nog steeds onbegrijpelijk waarom Vande Lanotte dat deed. Het is een van de vele raadsels in dit dossier.
Dat dossier gaat niet alleen over zelfverrijking en het draineren van subsidies naar privédoeleinden. Het gaat ook over de vraag of El Kaouakibi al dan niet fraudeerde met de verkiezingsuitgaven, zoals Bart Maddens, de Leuvens specialist partijfinanciering, op Knack.be schreef.
De Vlaams Parlementsleden willen geen werk maken van een eigen Vlaams vademecum van verkiezingsuitgaven. Waarom?
Over die toch wel ernstige verdenking blijft het erg stil blijft in de politieke wereld. De Vlaamse Controlecommissie voor de Verkiezingsuitgaven is niet van plan om zich erover te buigen. De Vlaams Parlementsleden willen ook geen werk maken van een eigen Vlaams vademecum van verkiezingsuitgaven. Ze blijven zweren bij het federale vademecum, dat uitblinkt in vaagheid. Waarom eigenlijk? Ook dat is een raadsel. En maken de politici eindelijk werk van de hervorming van de rijkelijke partijfinanciering, zoals werd aangekondigd net nadat de zaak-El Kaouakibi naar buiten was gekomen?
En er is nog een ander aspect, namelijk El Kaouakibi’s positie als Vlaams Parlementslid. Ze nam zelf ontslag uit de Open VLD, nadat voorzitter Egbert Lachaert de ontslagprocedure in gang had gezet, maar ze heeft verklaard dat ze parlementslid wil blijven tot het einde van de huidige bestuursperiode in 2024. Ze zal haar vergoeding van 6000 euro blijven ontvangen. En aangezien ze geen lid meer is van de Open VLD hoeft ze geen partijafdrachten meer te doen.
Hier nog een foto van El Kaouakibi aub
Tegelijkertijd is El Kaouakibi al zes maanden niet meer in het parlement verschenen, waarvoor ze een ziektebriefje heeft. Volgens de regels kan ze haar vergoeding als parlementslid zo blijven behouden. Dat is een erg luxueuze regeling die de politici voor zichzelf ooit hebben uitgewerkt en die je niet krijgt uitgelegd aan werknemers: wie in de privésector langer dan een maand afwezig is, valt terug op een uitkering. Zullen de parlementsleden werk maken van de aanpassing van hun bijzonder luxueuze statuut aan de regels die gelden voor de rest van de samenleving?
Isolde Van den Eynde vatte het in Het Laatste Nieuws goed samen: El Kaouakibi slaagde erin de politieke systeemfouten in één keer in de kijker te plaatsen. ‘Eerst was er de partijfinanciering, gul en te weinig gecontroleerd. Vervolgens het subsidiesysteem, gul en te weinig gecontroleerd. En nu de ziekteregeling voor parlementairen, gul en te weinig gecontroleerd. Het probleem blijkt telkens hetzelfde te zijn.’ De vraag is: wordt er iets aan gedaan? Ondernemen de politici iets om die systeemfouten, die niet voor het eerst aan de oppervlakte komen, eindelijk de wereld uit te helpen?
Als Vlaams Parlementslid is El Kaouakibi bovendien parlementair onschendbaar. Die onschendbaarheid kan natuurlijk worden opgeheven, als het parket daarom vraagt. Maar is het parket met de affaire bezig?
Het parket zou in actie moeten komen als iemand zich burgerlijke partij stelt in strafzaken en het gaat hier toch wel om beschuldigingen van fraude, diefstal van overheidsgeld, schriftvervalsing… Hebben bijvoorbeeld Vlaanderen, de provincie Antwerpen, de stad Antwerpen, die allemaal subsidies hebben verstrekt en zich benadeeld voelen, al een klacht ingediend met burgerlijkepartijstelling voor deze strafzaken?
Hebben Vlaanderen, de provincie Antwerpen, de stad Antwerpen al een klacht ingediend met burgerlijkepartijstelling?
Een parlementaire onschendbaarheid kan pas worden opgeheven nadat het dossier is voorgekomen bij de Commissie Vervolgingen van het Vlaams Parlement. El Kaouakibi kan zich daar laten bijstaan door een raadsman. Daarna volgt een beraadslaging in de plenaire vergadering, waar het woord alleen mag worden gevoerd ‘door de verslaggever van de commissie, de betrokken personen (in dit geval El Kaouakibi en haar raadsman), en door een spreker voor en een spreker tegen’, zo staat in artikel 100 van het reglement van het Vlaams Parlement. Hoe dat allemaal precies zou moeten verlopen als El Kaouakibi nog altijd ziek zou zijn, is onduidelijk.
In elk geval is zo’n zitting over het opheffen van de parlementaire onschendbaarheid van El Kaouakibi niet iets waar viceminister-president Bart Somers (Open VLD), waarmee El Kaouakibi nog altijd wordt gelinkt, en minister-president Jan Jambon (N-VA), die haar met subsidies bedacht, reikhalzend naar uit zullen kijken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
