Jozef De Witte: ‘Migratie is een positief verhaal’

Jozef De Witte, directeur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, ziet het als een van de prioriteiten van het vernieuwde CGKR om rond migratie een positiever verhaal te brengen.

Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) moet voor 30 juni hervormd worden, zo besliste de federale regering vorig jaar. Jozef De Witte is er klaar voor, maar hij weet dat die streefdatum niet gehaald zal worden. Hij formuleert in De Zondag alvast drie strijdpunten voor het vernieuwde CGKR: ‘Racisme en discriminatie op grond van geloof en levensbeschouwing, de negatieve perceptie rond migratie en de strijd tegen mensenhandel.’

In de gratis krant De Zondag doet Jozef De Witte de drie speerpunten van zijn CGKR uit de doeken. Hij heeft de afgelopen 10 jaar in België op het vlak van discriminatie een forse vooruitgang gezien wat betreft seksuele geaardheid, handicap en leeftijd. ‘Op drie andere domeinen blijven de uitdagingen even groot als toen. In de eerste plaats: racisme en discriminatie op grond van geloof en levensbeschouwing.’ De Witte somt daarbij antisemitisme, islamofobie en het hoofddoekendebat op. Dat laatste is volgens de directeur van het CGKR een debat ‘over iets wat vrijheid inperkt, namelijk een verbod op het dragen van een hoofddoek.’

Inzake migratie, het tweede strijdpunt, wil De Witte met het CGKR een ‘positief verhaal brengen.’ ‘De modale Belg staat nog altijd afwijzend tegenover migratie. Maar we zijn nu eenmaal een migratieland en we moeten ons daarnaar gedragen.’ Concreet ziet De Witte het fout lopen bij de betekenis die mensen aan migratie geven. Mensen verengen migratie tot de instroom van moslims, klaagt hij aan in De Zondag.

De Witte: ‘Er is een latent racisme in Vlaanderen’

In het jaarverslag migratie 2012, dat het CGKR de komende week voorstelt, hekelt hij de negatieve perceptie. Het is een ‘kapitale fout ‘migratie gelijk te schakelen aan moslims of asiel, zegt De Witte. ‘Migratie is veel complexer en omvangrijker.’ De conclusie van het centrum is dat zij een positever verhaal moeten brengen rond migratie. ‘Tot nu toe werd dat veel te negatief gebracht met allerlei steekvlammaatregelen.’ Hij noemt de zogenaamde vreemdelingentaks in Antwerpen, waar het bestuur vreemdelingen 250 euro wou aanrekenen als ze zich er zouden komen inschrijven, niet bepaald getuigen van een ‘migratievriendelijk klimaat’. Hij concludeert uit verhalen van migranten dat er in Vlaanderen een ‘soort latent racisme’ aanwezig is: ‘bij iedereen wel een beetje en bij de ene al wat meer dan bij de ander.’

De Witte: ‘Men heeft het nooit over de opbrengsten van migratie, enkel over de kosten’

Het positieve verhaal over migratie wil De Witte construeren rond een paar positieve effecten van die migratie: ‘Het is mede dankzij de migranten dat België het economisch niet zo slecht doet als andere landen. Onze huizenprijzen blijven redelijk stabiel. Hoe komt dat? Omdat de vraag niet afneemt, integendeel. Als je jaarlijks 72.000 migranten moet huisvesten, moeten die sowieso ergens wonen.’ De Witte zegt zich ‘mateloos te storen aan het feit dat men het altijd over de kosten van migratie heeft en niet over de opbrengsten.’

Hij sneert daarbij naar de politiek: ‘Die wiegert dat debat openlijk te voeren en pleegt dus schuldig verzuim! Ik verwacht meer leiderschap van onze politici.’

Hervorming naar federaal en interfederaal centrum

De hervorming van het CGKR bestaat in de opsplitsing in een interfederaal centrum en een federaal centrum. Het eerste is dan bevoegd voor gelijke kansen en racismebestrijding, het tweede voor migratiestromen, grondrechten van vreemdelingen en mensenhandel. ‘De wetsvoorstellen moeten nog gestemd worden in het federaal parlement én in de parlementen van gemeenschappen en gewesten. Wat ons betreft mag het vooruitgaan, wij zijn er klaar voor.’