Jonge Duivels Schrijvers en Jackers: ‘Snel, slim en gevaarlijk: dat is het Belgische voetbal-DNA’

Zondag spelen de Belgische beloften hun eerste match op het Europees kampioenschap onder 21. Polen is de tegenstander en de match wordt live uitgezonden op Sporza. Aan ambitie geen gebrek: ‘Als je niet op de cup mikt, blijf je beter thuis’, vinden de jonge Belgen.

Het duurde twaalf jaar voor het opnieuw lukte, en Roberto Martínez vindt dat eigenlijk een schande. ‘De Belgische voetbalopleiding hoort bij de beste van de wereld. Voor mij is het onbegrijpelijk dat België het Europees Kampioenschap onder 21, het belangrijkste jeugdtoernooi op de kalender, niet meer heeft gespeeld sinds 2007’, zei de bondscoach in een interview begin maart. Eerst een beetje duiding: het European Championship under 21 is voor spelers geboren na 1 januari 1996. 23-jarigen doen dus ook mee, ze moeten ‘under 21’ zijn bij de start van de kwalificatiecampagne. Het EK wordt elke twee jaar georganiseerd. De laatste Belgische lichting die zich plaatste, was die met geboortejaar ’84 tot ’87: Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen en Marouane Fellaini, aangevuld met een toen piepjonge Axel Witsel (geboren in 1989), speelden in 2007 het Europees Kampioenschap. Vincent Kompany en Moussa Dembélé ontbraken door blessures. De succesvolle Rode Duivels van nu staken voor het eerst hun neus aan het venster. Aan het EK U21 hangt een stevige bonusprijs. Halvefinalisten plaatsen zich voor de Olympische Spelen. Vertonghen en co slaagden daarin. Op de Olympische Spelen van Peking eindigden ze vierde.

Martínez heeft onze trainer laten weten dat hij elke EK-match in de tribune zit. Da’s toch een extra stimulans.

Het huidige belofteteam bestaat uit de geboortejaren ’96 tot ’99 plus de piepjonge Yari Verschaeren (RSC Anderlecht) uit 2001. De jonge Duivels trekken met forse ambities naar hun EK, dat plaatsvindt in Italië en San Marino. België sloot zijn kwalificatie af met 8 gewonnen wedstrijden, 2 gelijke spelen en 0 verliespartijen. Keerpunt in die campagne was de uitwedstrijd in Turkije, met kapitein Siebe Schrijvers (Club Brugge) en doelman Nordin Jackers (Racing Genk) als uitblinkers.

Hoe zouden jullie de ploeg typeren? Waar liggen de sterktes, waar de zwaktes?

Siebe Schrijvers: Ons gevaarlijkste wapen is de omschakeling: we veroveren de bal hoog in het terrein en trekken meteen naar doel. Toch zijn we eerder een ploeg die zelf graag het spel maakt. Dus of de tegenstander ons de bal laat, of juist wil domineren: we blijven gevaarlijk. Tactisch zijn de Belgen flexibel: er ligt altijd een antwoord klaar. En er zit een hoop individuele kwaliteit in de kern. Veel snelheid en techniek.

Dat klinkt min of meer zoals jullie grote broers bij de Rode Duivels.

Schrijvers: Qua voetbal zijn er gelijkenissen, ja, al halen we uiteraard hun niveau niet. Dat snelle, slimme en gevaarlijke behoort tot het Belgische voetbal-DNA, denk ik. We beschikken ook over hetzelfde type spelers als de A-ploeg.

Voor een belofteteam hebben we veel ervaring. Ik speelde zelf bijna tweehonderd matchen in eerste klasse en Wout Faes (KV Oostende), Bryan Heynen (KRC Genk) of Dodi Lukebakio (Fortuna Düsseldorf) moet je het klappen van de zweep evenmin leren kennen. Het zijn allemaal jongens die op hun achttien, negentien de eerste ploeg haalden en al een paar seizoenen op het hoogste niveau spelen. Deze groep was er vroeg bij.

Eentje is nog jonger. De amper 17-jarige Yari Verschaeren haalde de selectie. Hij miste nochtans de voorbereiding omdat hij examens moest afleggen op de middelbare school.

Schrijvers: Yari debuteert bij ons op het EK, en zo’n straffe voetballer ontvangen we met open armen. Heb je gezien hoe hij bij Anderlecht speelde? Hij heeft zijn plek dubbel en dik verdiend. Yari kent ons nog niet goed, dus ik vond het wel mijn taak als kapitein om hem even apart te nemen. Ik heb gezegd dat hij welkom is en dat we ernaar uitkijken om met hem te voetballen.

De Belgen breiden hun beloftekern uit met tieners. Landen als Spanje en Servië hevelen ervaren internationals over naar de beloften. Italië neemt wel zés A-internationals mee. België laat Youri Tielemans, die nochtans in aanmerking komt, thuis.

Schrijvers: Youri is een geweldige speler en natuurlijk zou hij een versterking zijn, maar ik zie het als een teken van vertrouwen dat we hem er niet bij nemen. De jongens die al twee jaar naar dit EK toewerken, hebben voldoende kwaliteit. En ze verdienen loon naar werken, vind ik.

Moise Kean, de nieuwe sensatie van Juventus, zit in de Italiaanse selectie. Sinds hij basisspeler is bij Juventus, scoort hij gemiddeld één goal per match. Hebben jullie hem al aan het werk gezien?

Nordin Jackers: Was hij er niet bij toen we eind vorig jaar een vriendenmatch speelden tegen Italië? We wonnen toen met 0-1. Kean is zeker een goeie speler, maar destijds was er nog niet zoveel rond hem te doen.

Schrijvers: Zo’n oefenwedstrijd zegt natuurlijk weinig. Op het Europees Kampioenschap zal Italië sterker voor de dag komen, temeer omdat ze het gastland zijn. De Italianen willen dit EK kost wat kost winnen. Ik sluit ook niet uit dat ze die grote namen selecteren om meer fans naar het stadion te lokken.

Jackers: Ach, we hebben van geen enkele ploeg schrik. Laat staan dat we individuele spelers vrezen.

Wanneer de A-ploeg naar een EK of WK gaat, dan is de ambitie duidelijk: ze willen het toernooi winnen. Hoe zit dat bij de beloften?

Jackers: Net hetzelfde. Als je niet op de cup mikt, blijf je beter thuis. Welk antwoord had je anders verwacht?

Vroeger zouden Belgische spelers het niet zo boud verwoorden. De strijdkreet was: ‘We zullen wel zien.’

Jackers: ( lacht) Wij gaan altijd uit van onze eigen sterkte. Als het tegenvalt, dan zal het zijn omdat we zelf ons niveau niet haalden. Niet omdat de tegenstand ons van de mat speelt.

De Italiaanse bondscoach Luigi Di Biagio ziet vijf favorieten voor dit EK: Duitsland, Engeland, Frankrijk, Spanje en Italië. België noemt hij niet.

Schrijvers: Dat is geweldig nieuws. Geef ons de rol van underdog maar. Wij gaan de tegenstand niet onderschatten, maar zij mogen gerust denken dat de Belgen vlot te pakken zijn.

Jackers: Met Polen, Italië en Spanje hebben we pittig geloot, maar op zich maakt dat weinig verschil. Bij een EK is het elke match erop of eronder.

Jullie horen bij de generatie van ’96 die door Jan Boskamp vijf jaar geleden ‘de beste ploeg ter wereld’ werd genoemd, wegens indrukwekkend technisch meesterschap. Van het superteam van toen zijn er een hoop tussenuit gevallen.

Schrijvers: Obbi Oulare en ik zijn de enige overblijvers, vrees ik. Die lof van Boskamp was geen cadeau, achteraf bekeken. We moesten nog zoveel stappen zetten. Ik begrijp wel waarom hij het zei. We wonnen met 5-0, 6-0 en de tegenstander had geen bal geraakt. Toch hebben we ons uiteindelijk met die lichting nooit weten te kwalificeren voor een groot toernooi. Altijd liep er wel iets mis. Toen begon ik die lof toch anders te bekijken. Wat ben je met technische hoogstandjes als je op de grote momenten niet thuis geeft?

Veel van die jongens zijn als tiener naar het buitenland gegaan. Ieder zijn weg, maar ik ben blij dat ik in België bleef. Ik wil de keuzes van die andere gasten niet afkraken, maar ik stel wel vast dat de huidige beloftenkern voor het overgrote deel in de Belgische competitie speelt.

Jackers: Makkelijk is het nergens, ook niet in België, maar in onze competitie krijgen jonge spelers nog kansen. Als je een carrière stap voor stap wil uitbouwen, zit je nergens beter.

Schrijvers: Wanneer je op zestien je eerste profcontract tekent, zitten er veel ploegen achter je aan. Ik snap de lokroep van de grote buitenlandse clubs, maar mijn vader zei meteen: ‘Niet doen.’ De school ging sowieso voor.

Het strafste talent van ’96 was natuurlijk de compleet van de radar verdwenen Charly Musonda. Komt het nog goed met hem?

Schrijvers: Ik was blij dat hij dit seizoen uitgeleend werd aan Vitesse: daar gaat hij zeker minuten maken, dacht ik. Maar Charly blesseerde zich. Jammer. Hij had zeker verder kunnen en misschien wel moeten staan, maar ik denk nog altijd dat het eruit komt bij Charly. Bij de jeugd scoorde hij met de ogen dicht. Die kon op zijn eentje een match winnen, bij wijze van spreken.

Wij gaan de tegenstand niet onderschatten, maar zij mogen gerust denken dat de Belgen vlot te pakken zijn.

Ook die andere straffe jeugdlichting, die in 2015 brons haalde op het WK onder 17, is amper vertegenwoordigd.

Schrijvers: Alleen Wout Faes, Orel Mangala (Hamburg SV) en Jens Teunckens (RFC Antwerp). Maar dat is anders: zij vormen het jongste contingent binnen onze kern. Die gasten hebben tijd. Wanneer wij afzwaaien bij de beloften, nemen zij het hier over.

Jullie twee hebben samen de titelstrijd uitgevochten: de ene bij Racing Genk, de ander bij Club Brugge.

Schrijvers: De titel van Genk was absoluut verdiend. Zij brachten dit seizoen het beste voetbal, punt andere lijn. We moeten groot zijn in het verlies. Maar als Club het alsnog had gehaald, dan zou het óók verdiend zijn geweest. We hadden perfecte play-offs nodig om kampioen te spelen. Dat zat er net niet in, maar het is toch nog spannend geworden.

Jackers: De groepssfeer bij Genk valt te vergelijken met die bij de beloften. We zochten elkaar vaak op buiten het veld. Zoiets kan je niet forceren, maar wanneer het klikt, dan is dat een enorme troef.

Jij hebt veertien jaar bij Genk gevoetbald, Siebe, jeugdreeksen inbegrepen. Het jaar dat je vertrekt, spelen ze kampioen.

Schrijvers: Ja, en toch heb ik daar zeker geen negatieve gevoelens bij. Ik gun het de spelers van Genk en zal ook nooit een slecht woord zeggen over die club, maar voor mij was het tijd om te vertrekken. Ik ben in Brugge een betere voetballer geworden, en daardoor ook een gelukkiger mens. Die twee zaken hangen blijkbaar samen.

Dit jaar brak je door.

Schrijvers: Ja en nee. Ik zit al aan tweehonderd profmatchen en ben dus geen debutant meer, maar dit jaar kwam ik beter uit de verf. De statistieken waren goed, ik dwong een plek af in de basis. Het was in ieder geval mijn beste seizoen ooit.

Jij hebt dit jaar slechts drie matchen gespeeld, Nordin. Ben je ook volgend jaar tweede keeper bij Genk?

Jackers: Nee, dat zie ik niet zitten. Ik ben klaar om eerste doelman te worden en aangezien dat bij Genk waarschijnlijk niet kan (eerste keeper Danny Vukovic tekende bij, nvdr.), moet ik vertrekken. Mijn manager is de opties aan het verkennen. De focus ligt nu volledig op het EK, nadien komt er wel iets uit de bus.

Het was een geweldig seizoen bij Genk, ook al zat ik op de bank. Ik ben hard blijven werken en heb nooit frustratie getoond: eigenlijk zijn dat ook overwinningen. En die titel staat sowieso op mijn palmares.

Schrijvers: Nordin is veel te goed om tweede keeper te zijn. Als een club uit eerste klasse nog een doelman zoekt: niet twijfelen.

Het seizoen is nog maar net voorbij. Hoe zit het met de vermoeidheid?

Jackers: We hebben één week vakantie gehad. Da’s niet veel, maar als je naar een EK kan, dan mag dat geen punt zijn. We leven er al zo lang naartoe.

Schrijvers: Een voetballer moet na het seizoen drie weken rusten, zeggen de trainers. Dat hebben we niet gehad, maar ik zag de teleurstelling van de jongens die de selectie niet haalden. Dan mag je niet denken: had ik maar vakantie.

Zinho Vanheusden en Landry Dimata ontbreken op het EK. Een domper: Vanheusden is de patron van de verdediging, Dimata de eerste keuze in de spits.

Jackers: Landry was topscorer van de kwalificatie en Zinho in een van de beste verdedigers van de Belgische competitie. We spelen al jaren samen, die automatismen ben je niet graag kwijt. Dus ja, we hadden die jongens er graag bij gehad, maar hun vervangers zijn ook sterk.

Schrijvers: Op onze laatste vrije dag zijn ik, Nordin, Zinho en onze drie vriendinnen nog samen gaan eten. Zinho zat in de put: hij was er zo graag bij geweest in Italië. Ik was de eerste die hij sms’te toen hij zich blesseerde. ‘Die scan ziet er niet goed uit, Siebe. Ik vrees dat ik het EK mis.’ Dimata heb ik zelf gesmst toen hij uitviel. Toen leek hij nog optimistisch, uiteindelijk moest Landry zich toch laten opereren.

Er wordt dus heftig gesmst tussen spelers van Genk, Brugge, Anderlecht en Standard?

Schrijvers: O ja, de beloften zijn één grote vriendengroep. Ik heb wekelijks contact met de andere jongens, sommigen hoor ik zelfs dagelijks. Toen Ortwin De Wolf degradeerde met Lokeren heb ik hem bijvoorbeeld getext dat ik het jammer vond voor hem. En ’t is niet dat we alleen maar sms’en. Sinds mijn transfer naar Club Brugge spreek ik niet meer elke dag af met Nordin, maar nu zie ik Wout (Faes, nvdr.), die bij Oostende speelt, weer vaker.

Jackers: Die eendracht wordt ons wapen op het EK. Wanneer we tegen elkaar voetballen, gaat het hard tegen hard, maar dat staat los van dit mooie project bij de nationale beloften.

Bij jeugdtoernooien is het een gekend probleem dat voetballers zichzelf in de kijker willen spelen.

Jackers: Als we dat doen, valt het uit elkaar. En in een slechte ploeg blinkt niemand uit.

De eerste wedstrijd tegen Polen is meteen heel belangrijk. Die moet je winnen.

Jackers: ( schouderophalend) Zoals elke match. Jakub Piotrowksi, mijn ploeggenoot bij Genk, speelt bij Polen. Ook voor hen is het een cruciale wedstrijd waarin ze alles op alles zetten.

Dromen jullie al van de Olympische Spelen? Twee keer winnen en de kwalificatie is binnen.

Jackers: Daar gaan we nog niet te veel mee bezig zijn. Eerst een goed EK spelen, daarna pas denken aan de beloning.

Schrijvers: In het begin van de campagne liet de bondscoach een Powerpoint-presentatie zien. Op de laatste slide stond: Tokio 2020. Meedoen aan de Spelen is once in a lifetime. Een droom, ja.

Wat vonden jullie van het WK van de Rode Duivels? Had België wereldkampioen moeten worden?

Jackers: Moeten is veel gezegd, maar het had absoluut gekund. Ik denk dat iedereen het verdiend zou hebben gevonden. België heeft een superploeg.

Schrijvers: Verliezen door een corner is rot. Er zijn zo van die matchen waarin je het gevoel hebt dat je beter bent, maar één stilstaande fase het allemaal uitwist. Heel zuur. Ik onthoud vooral het enthousiasme: het land stond op zijn kop tijdens het WK. Dat is zo mooi aan voetbal: het begeestert mensen.

‘Het EK van de beloften ga ik aandachtig volgen. Wie zich onderscheidt, bonkt op de deur, ‘ zei Roberto Martínez in Knack.

Schrijvers: Martínez heeft onze trainer laten weten dat hij elke EK-match in de tribune zit. Da’s toch een extra stimulans. Elke voetballer droomt ervan om ooit Rode Duivel te worden.

Wie komt in aanmerking?

Jackers: Er zijn er meerdere, maar ik mag geen namen noemen. Dan doe ik andere jongens te kort.

Waarschijnlijk leun jij het dichtst aan bij de kern van Martínez, Siebe. Stel dat de beloften zich plaatsen voor Tokio 2020. Diezelfde zomer spelen de Rode Duivels hun Europees Kampioenschap. Welk toernooi verkies je?

Schrijvers: Da’s een onmogelijke keuze. Ik droom al zo lang van de Spelen, maar wie zou nee zeggen tegen een EK met de Rode Duivels? Nu denk ik niet dat dat dilemma mijn kant op komt. Ik heb nog veel te bewijzen eer ik meekan met Hazard en co.