‘In tijden van continue verandering zijn angstbeelden interessant voor conservatieve politici’

‘Geen enkele politicus is bij machte om migratiestromen tegen te gaan’, schrijft Bert Schelfout over de vluchtelingencrisis. ‘Ik krijg koude rillingen als ik politici in volle vluchtelingencrisis met praktische bezwaren elke vorm van menselijkheid hoor verdringen.’

Ironie. Een aula vol generatiestudenten krijgt te horen dat we overspoeld worden door vluchtelingen. Zonder ingrijpen staat ons samenlevingsmodel op de helling, zo laat een bekende orator ons geloven. Net daarom zou de Conventie van Genève aangepast moeten worden. De aanhoorders zijn studenten die in 2 muisklikken waar ook ter wereld connecteren. Studenten die aan de laagste tarieven ooit, de verste uithoeken van onze planeet kunnen ontdekken. Diezelfde jongeren die hoogstwaarschijnlijk ganse steden zullen zien verdwijnen onder de stijgende zeespiegel met miljoenen vluchtelingen tot gevolg. Jonge mensen die, overspoeld door doembeelden, toch blijven geloven in vooruitgang voor zichzelf, maar evenzeer voor onze medemens.

In tijden van continue verandering zijn angstbeelden electoraal interessant voor conservatieve politici. Ook onze media overleeft op dramatiek. Toch zijn maatregelen die deze verandering willen tegengaan pleisters op houten benen. Geen enkele politicus is bij machte om migratiestromen tegen te gaan. Crisissen zijn altijd overwonnen door het samenspel van wij, individuen die -heel vaak noodgedwongen- verandering omarmen.

Ik krijg koude rillingen als ik politici in volle vluchtelingencrisis met praktische bezwaren elke vorm van menselijkheid hoor verdringen. “We zijn het OCMW van de wereld niet.” “Dode kleuter is niet onze schuld.” Stuk voor stuk zijn het uispraken die moeten dienen als afleiding om verantwoordelijkheid te ontlopen. Mensen in levensnood sluit je niet op in treinen, of verdring je niet achter ijzeren gordijnen. Het zal je maar overkomen, op de vlucht voor oorlog, geweld of verkrachting. Je gaat richting je enige hoop: een welvarende regio waar vrede is. Aan de poorten wordt je als vee behandeld. Politici discussiëren over de wenselijkheid van je komst, terwijl je zelf de gruwelijkste daden ontvlucht.

Liberalen zetten geen compromis op mensenlevens. Dat hebben we nooit gedaan, dat zullen we nooit doen. Elk mens, elk individu heeft het recht om zijn leven op te bouwen. De ‘exodus’ zoals vaak omschreven, zal nog jaren aanhouden. De discussies zullen verder oplaaien. Politici die zich verlagen tot wij-zijretoriek, moeten we onverbiddelijk blijven pareren.

In België missen we een Kennedy in de politiek: ‘Vraag niet wat je land voor jou kan doen, vraag wat jij voor je land kan doen.’ Nog nooit was er zoveel welvaart en nog nooit waren er zoveel ‘crisissen’ (economisch, ecologisch, migratie, etnisch-cultureel, …). Individuele verantwoordelijkheid en burgerzin is de enige manier om als samenleving deze uitdagingen aan te pakken. Het is een verhaal die moeilijker verkoopt als politicus: ‘De overheid zal en kan onmogelijk alles oplossen.’ Als politicus je onmacht toegeven, is voor vele ego’s te moeilijk.

Het is een verhaal die ik van Michel I veel vaker wil horen. Gebrek aan lef verlamt de Wetstraat. Reactiviteit is troef. Para’s op straat, om ter strafste verklaringen over vluchtelingen, steeds meer controle, tax shift (veel nieuwe belastingen) in plaats van tax cut, Uber wordt verboden, Audi Brussel gesubsidieerd…

Ik heb veel hogere verwachtingen van deze ‘vooruitgangs’-regering met liberale premier. Waar blijft de grote fiscale vereenvoudiging voor werknemers & zelfstandigen? De afschaffing van provincies/senaat? Het terugdringen van het overheidsbeslag van 52% tot onder de 45%? De kracht van verandering lijkt verveld tot die van verkramping.

Als de nood zich stelt zijn mensen uiterst adaptief. Die nood is er. Over 10 jaar zal 1/3 van onze huidige jobs niet meer bestaan. De vergrijzingsgolf zal doorwegen op het budget van heel wat Europese lidstaten. Kinderen zullen sneller en gerichter leren buiten de schoolmuren om. Burgerinitiatieven zullen veel accurater noden invullen dan overheden en de deeleconomie zal doorbreken. Migranten, bij uitstek ondernemers, zijn uitermate welkom. Ze dagen de gevestigde orde uit met als resultante vooruitgang.

Zij die vandaag verandering omarmen zijn de winnaars van morgen. Zonder angst. Met minder overheid en meer engagement. Dat is de echte kracht van verandering.