Op 13 oktober 2001 wordt de N-VA (Nieuw-Vlaamse Aliantie) uit de restanten van de voormalige Volkunie (VU) opgericht. Geert Bourgeois wordt de eerste (waarnemend) voorzitter van een partij die dan al ijvert voor Vlaanderen als een onafhankelijke lidstaat van de Europese Unie. Bart De Wever zelf is dan nog partijbestuurslid en partijraadslid.
Het eerste partijcongres van de N-VA in Leuven op 4 en 5 mei 2002 wordt voorgezeten door de dan 32-jarige De Wever. Het programma blijkt zich vooral toe te spitsen op de staatshervorming, de globalisering en de Vlaamse samenleving.
In 2003 doet N-VA voor het eerst mee aan de federale verkiezingen. Veel succes oogst de partij in haar beginjaren niet. Geert Bourgeois is het enige federaal parlementslid van N-VA. Van Bart De Wever is op nationaal vlak nog geen sprake.
De echte opgang van N-VA begint in 2004. De partij beslist dan om samen met CD&V een Vlaams kartel te vormen voor de Brusselse en Europese verkiezingen. Met 26,1 procent van de stemmen is dat kartel een groot succes.
De pas verkozen regering in 2004 bestaat uit N-VA/CD&V, VLD en SP.A/Spirit. Aangezien Geert Bourgeois minister wordt, moet er een nieuwe voorzitter gekozen worden. Bart De Wever wordt met bijna een maximum van de stemmen verkozen tot voorzitter.
Een eerste crisis in de nieuwe regering laat niet lang op zich wachten. De problemen rond de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde nemen vanaf 2005 almaar toe. De Wever is één van de voortrekkers van de splitsing, maar vindt nog niet veel gehoor bij de andere partijen.
Wanneer de Wever in 2006 de niet onbesproken Jean-Marie Dedecker naar zijn partij haalt, komt het kartel met CD&V even in gevaar. Dat wordt De Wever niet in dank afgenomen en Dedecker wordt uiteindelijk toch geen lid van het kartel.
Het vertrouwen in de regering met N-VA en CD&V wordt behouden bij de federale verkiezingen van 2007. Na felle tegenkantingen van Franstalige kant op de eisen van de Vlamingen, wordt er een interim-regering Verhofstadt opgericht. N-VA treedt niet toe tot die regering. Er komt een einde aan het kartel.
Eind 2007 krijgt de Wever een storm van kritiek over zich als hij de verontschuldigingen van Patrick Janssens tegenover de Joodse gemeenschap ‘gratuit’ noemt. Het Antwerpse stadsbestuur zou meegewerkt hebben met de Duitsers in WO II om Antwerpse joden te verraden en te arresteren. De Wever verontschuldigde zich en sprak van een ‘inschattingsfout’. “Politieke communicatie verdraagt geen nuance, wetenschappelijke communicatie leeft van nuance”.
Dat de Franstaligen Dewever niet lusten, blijkt eens te meer als hij midden 2008 zelfs doodsbedreigingen ontvangt. Hij krijgt een tijdlang politiebewaking.
Als de Wever akkoord gaat om deel te nemen aan de populaire tv-quiz op de VRT ‘De Slimste Mens ter Wereld begin 2009, fronsen heel wat politieke figuren hun wenkbrauwen. De Wever maakt nochtans een zeer goede beurt in het spel dat hij tot in de finale uitspeelt, maar verliest van VRT-nieuwsanker Freek Braeckman. Door zijn deelname kent de kijker hem als een man met humor en gaat zijn populariteit bij de Vlaamse kijker in stijgende lijn.
Onder de herverkozen Bart De Wever als partijvoorzitter, trekt N-VA op eigen houtje met succes naar de Vlaamse verkiezingen in 2009. Na het ontslag van Bourgeois als minister uit de Vlaamse regering in 2008 toen zijn partij definitief afhaakte voor de communautaire dialoog, treedt de partij opnieuw toe tot de Vlaamse regering.
Als de Belgische politiek zich in een malaise bevindt, na het tweede aftreden van Leterme, spreekt N-VA harde taal voor de nieuw ingestelde verkiezingen op 13 juni 2010. De partij belooft grondige hervormingen en onder het moto ‘Nu durven veranderen’ trekt ze met een pak vertrouwen naar de stembus. De Wever zelf lijkt populairder dan ooit.
Met een resultaat van rond de dertig procent blijkt N-VA de grootste te zijn in Vlaanderen. Maar ook De Wever zelf behaalt een ‘monsterscore’. Maar liefst 764.904 voorkeurstemmen krijgt hij achter zijn naam.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier