‘#IkWilWerk: socialisten willen het gevolg van discriminatie aanpakken, N-VA de oorzaak’

In plaats van een hashtag te lanceren, zou SP.A volgens Zuhal Demir (N-VA) beter kijken naar het verleden. Verder roept ze op om de oorzaken van discriminatie aan te pakken, en niet enkel aan symptoombestrijding te doen. ‘Niemand wordt als racist geboren.’

Blijkbaar doet een oppositiekuur iets met een mens. Hij ontdekt dingen die hij 25 jaar lang niet heeft gezien of niet heeft willen zien. Hij verwijt het beleid vandaag – dat nota bene de puinhopen opruimt en herstelt van het beleid waar hij decennialang aan geparticipeerd heeft – grondige problemen niet aan te pakken. Bijt het oppositievirus Bruno Tobback om snoeihard en naast de kwestie de regeringspartijen in het algemeen en Geert Bourgeois in het bijzonder zo hard te schofferen? Of is het de verkiezingskoorts die socialistische voorzitter te pakken heeft?

De campagne #IkWilWerk van de sp.a legt het verschil tussen hen en de N-VA duidelijk bloot: socialisten willen het gevolg aanpakken, mijn partij de oorzaak van discriminatie. Symptoombehandeling is wenselijk en in eerste instantie misschien het gemakkelijkste, maar als ik ziek ben, heb ik toch graag dat de dokter de kwaal grondig bestrijdt. Dat hij de oorzaak van mijn ziek zijn detecteert en, indien het nog kan, die oorzaak ook bestrijdt. Zo moet ook discriminatie aangepakt worden. Ze is pijnlijk, verwerpelijk en nooit goed te praten. Laat dat duidelijk zijn. Het is daarom bijzonder belangrijk de oorzaak te vinden van discriminatie en er vervolgens een werkbare oplossing tegen uit te werken.

Niemand wordt als racist geboren

Zijn wij Vlamingen van nature, door onze genen ‘besmet’ met het racismevirus? Racisme als aangeboren kwaal of afwijking? Nee, dat geloof ik niet. Niemand wordt als racist geboren.

Een catastrofaal gefaald migratiebeleid met een opengrenzenpolitiek, een snel-Belgwet en massale regularisatie zonder voorwaarden én het veel te lang talmen met een actief en doelgericht integratiebeleid: het stond in de sterren geschreven dat daar problemen van zouden komen. Een verpletterende verantwoordelijkheid rust op de schouders van de regeringen van tien, twintig, dertig tot veertig, vijftig jaar geleden. Zaten daar niet veelal socialisten in? Zij sloten – bewust of onbewust – de ogen.

Geen kliklijnen

Het is de verantwoordelijkheid van ons, de huidige generatie politici, om zoveel mogelijk mensen aan de slag te krijgen. Afkomst, geslacht en leeftijd mogen geen rol spelen. Wij moeten de voorwaarden verbeteren om jobs te creëren. Tot die voorwaarden reken ik geen kliklijnen. Net zoals de minister-president in september vorig jaar roep ik vandaag de ondernemers op om niet te kijken naar de naam, wel naar de kwaliteiten en talenten van potentiële werknemers. Een diverse werkvloer betekent ook een verrijking voor de onderneming zelf. Zoveel mogelijk mensen die werken: dat is wat onze maatschappij nodig heeft.

Ook moeten we de schooluitval jongeren tegengaan. Menige studie heeft al aangetoond dat jongeren zonder diploma secundair onderwijs later zeer kwetsbaar zijn op de arbeidsmarkt. Vandaar dat een sterke kennis van de taal van essentieel belang is. De Vlaamse regering zet daar dan ook heel terecht op in.

Ik betreur verder de gescheiden werelden waarin wij leven. Die apartheid is nefast voor de sociale cohesie. Onbekend is onbemind en dat leidt op de duur tot frustratie.

Beste Bruno, veel meer dan een rode kaart (in socialistische kringen misschien een benijdenswaardig hebbeding), levert jouw brutale tackle op de man je niet op.