We klimmen langzaam uit de crisis, de beurs staat eindelijk weer op het niveau van eind 2008. Paul Huybrechts, voorzitter van de Vlaamse Federatie van Beleggers, zegt in een interview met Knack dat hij openstaat voor een belasting op de winsten die je haalt uit vermogens.
Paul Huybrechts: Een vermogensbelasting is een vorm van onteigening. En vooral de middenklasse zal er het slachtoffer van worden, want de rijken die men dan steeds als voorbeeld geeft, vinden wel uitwegen. Wel denkbaar is een belasting op de winsten die je haalt uit vermogens en die bestaat al met de roerende voorheffing. Die vind ik ook best verdedigbaar. Toch heb ik de indruk dat men in ons land verder wil gaan.
Hoezo?
Huybrechts: Bij de Nationale Bank wordt nu het Centraal Aanspreekpunt (CAP) opgezet, een databank waarover de media nauwelijks hebben bericht. In 2011 verscheen in een wet dat het CAP alle rekeningen en contracten die bij de banken bestaan, zou centraliseren. Vorig jaar heeft minister van Financiën Koen Geens (CD&V) daar dan echt werk van gemaakt en op 1 mei wordt het operationeel. Vanaf dat ogenblik zijn alle bankrekeningen, kredietcontracten, contracten voor vermogensbeheer en beleggingsadvies bekend en gecentraliseerd bij de Nationale Bank. De toegang is nog beperkt, het mag alleen gebruikt worden om fraude makkelijker op te sporen. Daar kun je natuurlijk niets tegen hebben, maar ik zie in het CAP de voorbode van een vermogenskadaster. En staatssecretaris John Crombez schreef onlangs een boekje waarin hij de volgende stap al aankondigde: we gaan naar Nederlands voorbeeld een heffing krijgen op een fictief rendement van je gedeclareerd vermogen. Je beschikt bijvoorbeeld over 250.000 euro, de fiscus gaat ervan uit dat je daarop drie procent verdient en daarop ga je dan in het voorbeeld van Crombez 25 procent belastingen betalen. Ik verwacht een substantiële stijging van de belastingen op roerende en onroerende inkomsten.
Onze overheid is natuurlijk op zoek naar veel geld.
Huybrechts: Als je ziet waar we allemaal voor staan: het overheidstekort van 2,7 procent wegwerken, we moeten nog geld vinden om de beloofde loonlastenverlaging te financieren, we willen de openbare schuld van 100 naar 60 procent van het bruto nationaal product brengen. Al eens over nagedacht wat dat allemaal betekent? In een omgeving van beperkte groei! En dan nog de kosten van de vergrijzing van de bevolking opvangen. Dat alles wordt verschrikkelijk moeilijk. Dat wordt dan ook de grootste uitdaging: hoe vrijwaren we zo veel mogelijk van onze welvaartsstaat? Maar daar hoor je de partijen niet over in de aanloop naar de verkiezingen, ze doen of er niets aan de hand is. Sommige verkiezingsprogramma’s die 3 tot 5 miljard aan belastingvermindering beloven zijn daarom ook infantiel. Je doet toch niet van dat soort beloften als je voor zulke uitdagingen staat? Zo’n beloftecultuur geeft vandaag geen pas.
Het volledige interview met Paul Huybrechts leest u deze week in Knack.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier