‘Ik heb geen Nederlands geleerd om de Belgen te plezieren’

De in Afrika geboren Assita Kanko, coming lady bij de MR, vindt geen moeite doen om de taal te leren een verspilling van een toekomst.

Ze is het prototype van de Brusselaar van de 21e eeuw: succesvol geïntegreerd en vlot in drie talen. De in Afrika geboren Assita Kanko, coming lady bij de MR, vertelt deze week in Knack over het ideaalbeeld dat ze van Europa had en het integratieprobleem van ons land.

In 2001 emigreerde u naar Nederland en kort daarna naar België. Waarom wilde u zo graag uit Burkina Faso vertrekken?

Kanko: Als je als meisje geboren wordt in Burkina Faso, dan ligt je toekomst al vast. De enige zekerheid die je hebt is dat je minderwaardig bent. Toen een oudere journalist en mijn mentor, Norbert Zongo, op een dag vermoord werd, besefte ik concreet hoe belangrijk vrijheid was. Door zijn dood werd ik mensenrechtenactiviste en ging journalistiek studeren. Zo begonnen begrippen als vrije meningsuiting langzaam in mijn hoofd te rijpen. Ik projecteerde ze op Europa en maakte een plan om daar verder te studeren.’

Hoe waren de eerste maanden in België?

Kanko: Eenzaam. Mijn man, die ik in Nederland ontmoette, met wie ik trouwde en naar België kwam, werkte veel en ik kende hier niemand. Ik ben normaal een heel zelfstandige vrouw, maar in het begin kon ik niks: niet werken, niet autorijden. Ik moest allerlei papieren in orde brengen. Ik voelde me afhankelijk en daar had ik een enorme hekel aan. Mijn man begreep niet waarom ik zo hysterisch kon zijn over werk vinden, we hadden toch genoeg geld? Ik besefte ook al snel dat ik een te romantisch beeld over Europa had gecreëerd. Het was een teleurstelling te ontdekken dat vrijheid van mening, diversiteit, integratie en vrouwenrechten ook hier moeilijk liggen.’

Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen stond u op de lijst van de MR in Elsene. Waarom koos u voor een liberale partij?

Kanko: Na het bekijken van de partijprogramma’s vond ik de liberale meest passen bij wat ik zelf over de maatschappij denk. De benadering van de mens als vrij individu vind ik heel belangrijk. Het boek Pleidooi voor individualisme van Dirk Verhofstadt vond ik super. Ik heb veel bewondering voor de filosofie achter het sociale liberalisme van Louis Michel en Guy Verhofstadt. Mijn eerste jaren in België heb ik hun ideeën tot in de kleine uurtjes van de nacht zitten lezen.’

U schrijft opiniestukken in het Nederlands en Frans, zowel voor kranten als voor de denktank Liberales waar u lid van bent.

Kanko: Ik voel me ondertussen zeker genoeg in het Nederlands, dat was de eerste jaren anders. Je talenkennis verbeteren is een sterk voorbeeld van hoe je jezelf als migrant meer kansen kunt geven. In Brussel is het een middel dat altijd deuren opent. Dat sommigen geen moeite doen om de taal te leren vind ik jammer. Verspilling van een toekomst zelfs, en ook heel erg saai. Ik heb geen Nederlands geleerd om de Belgen te plezieren, wel om mezelf een cadeau te doen. Ik volg de Vlaamse én Waalse kranten, tweet over De Zevende Dag én Mise au Point. Dan pas voel ik me volledig geïnformeerd over wat er in België gebeurt. Ik zou niet kunnen leven in een land waar ik niet kan communiceren met de mensen.’ (EL)

Het volledige interview met Assita Kanko over de uitdagingen van Brussel, het integratieprobleem van België en de band met haar moederland Burkina Faso vindt u deze week in Knack.