‘Hilde Crevits wil dat Franse Gemeenschap Vlaamse kastanjes uit het vuur haalt’

‘De Vlaamse Gemeenschap heeft geen zin om nog meer in Brussel te investeren’, schrijft Bruno De Lille van Groen. ‘Ook al zijn er honderden kinderen die vandaag geen plaats meer vinden in een Nederlandstalige school waar ze wel graag naartoe willen.’

‘Ik ben nog maar een jaar minister van onderwijs maar ik ben het een beetje beu dat we sowieso, op elk moment, en zonder dat we enig zicht hebben op de capaciteit die voorzien werd in het Franstalig onderwijs, dat we altijd moeten maken dat we voor iedereen plaats hebben.” Zo maakte Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V), dinsdag op bezoek in de VGC-raad, zich boos. Ze moet zich echter niet boos maken, ze moet de handen uit de mouwen steken en snel voor extra scholen zorgen.

De aanleiding van haar uitval? Ik had gezegd dat de Brusselaars eigenlijk alleen maar willen dat elk kind een plaats op een goede school vindt. En hoe de Vlaamse Regering daarvoor zal zorgen? Daar hebben al die ouders die vandaag op zoek zijn geen boodschap aan. Ze willen resultaat zien en dat is er niet. Vorig jaar vonden meer dan 1000 leerlingen geen plaats in onze Nederlandstalige scholen. Dit jaar zou het zelfs om nog meer kinderen gaan. Dat is een echte schande, een land als het onze onwaardig.

Ik weet het: veel van die leerlingen spreken thuis geen Nederlands (vaak ook geen Frans trouwens). En ja, een aantal van hen kiest voor het Nederlandstalige onderwijs omdat ze denken dat de kwaliteit beter is dan dat van het Franstalige onderwijs. We mogen daar trots op zijn en moeten elk kind dat kiest voor ons aanbod, zien als een kans. Het worden allemaal volwassenen die openstaan voor onze cultuur.

Maar eigenlijk doet dat allemaal niets ter zake. De discussie over waarom de Vlaamse Gemeenschap hier verantwoordelijk is, kan kort zijn: de wet zegt dat ouders vrij mogen kiezen in welk onderwijsnet ze hun kinderen inschrijven. De overheid moet dan de nodige plaats voorzien. Niets meer en niets minder.

De Vlaamse Gemeenschap heeft echter geen zin om nog meer in Brussel te investeren ook al zijn er honderden kinderen die vandaag geen plaats meer vinden in een Nederlandstalige school waar ze wel graag naartoe willen. Het opmerkelijke resultaat: de minister maakte zich boos en probeert de bal terug te kaatsen “à la flamande”. Als de Vlaamse Gemeenschap zoveel geld moet investeren, dan zal dat wellicht zijn omdat de Franse Gemeenschap haar verantwoordelijkheid niet neemt. Dat laat ze toch uitschijnen. Het is een discours dat we vooral in N-VA-middens horen maar minister Crevits blijkt ook besmet te zijn.

Nochtans klopt het niet. De Franse Gemeenschap doet wel degelijk dezelfde inspanning als de Vlaamse. En de minister weet dat want enkele maanden geleden bezorgde ze ons zelf de objectieve cijfers.

Het is juist dat het aantal Brusselse jongeren heel sterk is toegenomen. In 2005-2006 waren er 220.489 leerlingen in het kleuter, lager en secundair onderwijs ingeschreven. Tijdens het schooljaar 2012-2013 waren dat er al 20.000 meer. Er gingen dan 240.988 meisjes en jongens naar een of andere Brusselse school.

De Nederlandstalige instellingen vingen er daarvan 42.109 of 17,47 % op. Dat is inderdaad ietsje meer dan de 17,07% van in 2005 maar om nu te zeggen dat de Brusselse babyboom alleen door de Vlaamse Gemeenschap wordt opgevangen, is niet enkel kort door de bocht, het is gewoon niet waar. Bovendien is het makkelijker van op 7 jaar tijd voor 4474 kinderen (ttz 640 per jaar) een nieuwe school te bouwen dan voor de 16.025 jongeren (of 2290 per jaar) die de Franse Gemeenschap een plaats moest geven.

Vergeet ook niet dat de Vlaamse Regering in haar Regeerakkoord zelf verklaarde 30% van de Brusselse bevolking als haar doelgroep te beschouwen. Om dat streefdoel te halen zouden er echter maar liefst 72.296 Brusselse kinderen en jongeren een plaats moeten krijgen in een Nederlandstalige school. Dat zijn er 30.187 meer dan vandaag het geval is.

Er staan gelukkig geen 30.000 kinderen aan onze schoolpoorten te kloppen maar deze cijfers tonen klaar en helder aan dat de uitval van onze minister van onderwijs eigenlijk ongepast is. Het is niet netjes van te laten uitschijnen dat je collega’s hun werk niet naar behoren doen als duidelijk is dat je zelf eigenlijk tekortschiet.

Als de wet zegt dat elk Brussels kind recht heeft om les te volgen in een Nederlandstalige school én als blijkt dat je als Vlaamse Regering je eigen engagementen niet nakomt, dan moet je je niet boos maken. Niet op die kinderen, niet op de ouders ervan en ook niet op de mensen die je confronteren met je niet gehouden beloftes en onvervulde plichten. Dan moet je de handen uit de mouwen steken en zorgen dat die scholen er komen. Hier en nu.