Hilde Crevits: ‘De job van leraar wordt ten onrechte in een negatief daglicht gesteld’

Terwijl het nieuwe schooljaar voor 160.000 personeelsleden deze week start, is er een groep leerkrachten die dat niet kan omdat ze geen job gevonden hebben. Minister van Onderwijs Hilde Crevits toont begrip voor hun frustraties. ‘Het blijft onze onverminderde ambitie om de loopbaan van beginnende leerkrachten te verbeteren.

Het is een jaarlijkse traditie dat de minister van Onderwijs in aanloop naar een nieuw schooljaar wanhopige brieven ontvangt van leerkrachten die helaas geen plaats gevonden hebben op een van onze 3500 Vlaamse scholen. Dat is begrijpelijk. Als je met hart en ziel voor onderwijs kiest en desondanks na twee bange maanden op 1 september geen plaats vindt, is dat een harde klap voor die persoon en zijn omgeving. Zeker als je tegelijkertijd in de media hoort dat er een nijpend lerarentekort dreigt.

Het lerarentekort is echter geen algemeen gegeven. Er zijn grote verschillen tussen onderwijsniveaus, vakken en regio’s. Het tekort in landelijke regio’s is bijvoorbeeld veel minder nijpend dan in grootsteden. Samen met de VDAB leveren we daarom inspanningen om de vraag en het aanbod zo goed mogelijk op elkaar te stemmen. Maar net als in vele andere sectoren zal die match uiteraard nooit honderd procent zijn.

Dit is natuurlijk een magere troost voor diegene die vandaag vol ambitie aan de slag wil gaan maar (weer eens) doorverwezen worden. Een brief aan de minister van Onderwijs om die penibele situatie aan te klagen is dan een logische stap, ook al behoort het uiteraard volledig tot de autonomie van de werkgever, het schoolbestuur, om personeelsleden al dan niet aan te werven. (En gelukkig maar: zij zijn de enigen die een goed zicht hebben op de concrete noden van hun schoolteam en op het functioneren van hun personeel.) Het is daarbij wel belangrijk dat zij zich in alle professionaliteit van deze taak kwijten en daarbij de regels respecteren, inclusief de regels die werden ontworpen om tijdelijk aangestelde leraren te beschermen of te benoemen.

Het blijft dan ook onze onverminderde ambitie om de loopbaan van beginnende leerkrachten te verbeteren. Daarom legden we begin dit jaar een breed pakket aan maatregelen op tafel met concrete voorstellen rond werkzekerheid, aanvangsbegeleiding en professionalisering. Het water tussen de sociale partners bleek toen nog te diep om tot een volledig loopbaanakkoord te komen, maar zij waren wel bereid om verder te onderhandelen. De gesprekken lopen momenteel en als iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt, monden ze hopelijk spoedig uit in een sterk pact voor de beginnende leraar.

En dat is broodnodig, want we zullen de volgende jaren in heel Vlaanderen veel nieuwe leraren nodig hebben – gemiddeld zo’n 6000 extra per jaar. Dat komt deels door het stijgend aantal leerlingen, deels door de vele leraren die met pensioen gaan. Bovendien zorgden ook de extra investeringen in onder meer onthaalonderwijs en begeleiding van leerlingen met specifieke leerbehoeften dit jaar voor honderden nieuwe jobs.

Samen met de meer dan 160.000 personeelsleden die vandaag al tewerkgesteld zijn in ons Vlaams onderwijs betreur ik dan ook ten zeerste dat de job van leraar de laatste jaren steeds vaker in een negatief daglicht wordt gesteld en dit terwijl ieder van ons uit eigen ervaring weet dat niemand meer bepalend kan zijn voor de ontwikkeling en loopbaan van een jongere dan een goede leraar. Onderwijzen is een prachtige maar bijzonder uitdagende job die zeer veel inzet en engagement vraagt, elke dag opnieuw. We moeten ons onderwijspersoneel dan ook koesteren.