‘Hetero of Holebi? Respecteer iedereen. God zal de zijnen wel herkennen’

‘Religies die alleen het licht opzoeken als het op hun rechten aankomt en diep in de schaduw schuilen als hun plichten ter sprake komen, zijn onaanvaardbaar’, schrijft Antwerps schepen van Diversiteit en Inburgering Fons Duchateau (N-VA).

We schudden meewarig het hoofd als we verhalen lezen over diepgelovigen die hun zoon verstoten wanneer hij ‘uit de kast’ komt. We zijn allemaal geschandaliseerd als iemand geweld wordt aangedaan in naam van God, omwille van zijn geaardheid. En toch, we blijven die verhalen zien als persoonlijke, foute invullingen van de georganiseerde religies.

Dat is niet helemaal correct. Het zijn stuk voor stuk uitingen van religieuze dictaten die de tand des tijd hebben overleefd en vandaag geen plaats meer hebben in onze samenleving. Als we familiale drama’s en gruwelijke aanslagen op holebi’s willen vermijden, is er maar één weg: de eeuwenoude, religieuze doctrines moeten hoogdringend de stap naar de 21^ste eeuw maken.

Religies focussen zich op het hiernamaals. Als maatschappij is het hiernamaals ons probleem echter niet. Een religieuze overtuiging moet zich beperken tot de persoonlijke overtuiging van een individu. En die is vrij. Het hiernamaals mag naar believen met maagden of rijstpap ingevuld worden. Dat is een recht waar niemand aan mag raken.

Religieuze dictaten zijn niet ondergeschikt aan de wetgeving

Het is het hierNUmaals waar we ons zorgen over moeten maken en daarin moeten alle religieuze dictaten ondergeschikt blijven aan de wetgeving. Sterker nog, in het hierNUmaals is er geen ruimte voor georganiseerde religies die zeer selectief omspringen met de waarden van de verlichting. Religies die alleen het licht opzoeken als het op hun rechten aankomt en diep in de schaduw schuilen als hun plichten ter sprake komen, zijn onaanvaardbaar. Die plichten bestaan immers.

De Heilige geschriften van christendom, jodendom en islam bevatten passages die vandaag niet door de beugel kunnen. In Leviticus draagt God, Mozes op om homoseksuelen te doden. De profeet Mohamed doet die oproep nog eens over in een eeuwen geleden op schrift gesteld hadith. Dat is een erfenis waar religies verantwoordelijkheid voor dragen en die ze moeten kaderen in een hedendaagse context.

De opdracht vanuit een verlichte maatschappij moet glashelder zijn: wie hier bestaansrecht wilt, moet volledig afstand nemen van de oproepen en de daaropvolgende misdaden uit hun geschriften. Daar mag geen zweempje acceptatie van overblijven. Iedereen mag geloven dat homoseksuelen gruwelen te wachten staan in het hiernamaals. In het hierNUmaals zijn ze perfect gelijkwaardig en mag je niet handelen naar dat geloof. Wie aanzet tot haat, is strafbaar. Ook als dat in naam van God gebeurt.

In die zin was de uitzending van ‘De Afspraak’ waarin een imam en een rabbijn geconfronteerd werden de eenvoudige vraag ‘Wat als uw zoon homo is? Zal u hem dan aanvaarden?’, ontluisterend. Beide geestelijken weerden zich als een duivel in een wijwatervat om de vraag niet te moeten beantwoorden. Op die manier vermeden ze afstand te moeten nemen van de religieuze stellingen die ze nog steeds geen plaats hebben gegeven in hun geloof. De rabbijn Aaron Malinksy herleidde de kans dat zijn nageslacht homoseksueel is tot quasi onbestaande omdat die zoon “niet naar discotheken gaat”. Hij benadrukte dat de joodse orthodoxe religie en huwelijken op zeer jonge leeftijd (hoe jong vraag ik me af?), geen ruimte laten voor de ontwikkeling van homoseksualiteit in de joodse gemeenschap.

Daarmee geeft de man niet alleen blijk van een totaal gebrek aan basiskennis over homoseksualiteit. Net als geestelijken uit andere religies gebruikt hij die onwetendheid zeer handig in een redenering die tolerantie ondermijnt.

Homoseksualiteit ‘vermijden’

Sommige religies stellen onomwonden dat iedereen, mits het juiste kader, homoseksualiteit kan vermijden. Ze stellen de maatschappij en het individu verantwoordelijk voor een seksuele geaardheid. Homoseksualiteit wordt met andere woorden herleidt tot een keuze. Een keuze die wordt gemaakt door moedwilligheid van de homoseksueel of gebrek aan religieuze controle van zijn omgeving. Religies hebben daar een kort, samenvattend woordje voor: zonde. Op die manier zetten ze de deur open voor veroordeling en bestraffing van wat de maatschappij als een recht beschouwt. Niet na de dood, maar vandaag. Het gif sluipt waar het niet gaan kan. Zolang geestelijke leiders daar geen paal en perk aan stellen, kunnen ze nooit hun handen in onschuld wassen. Ze plegen schuldig verzuim tegen de maatschappij.

Tijdens de kruistocht tegen de Katharen in 1209, moordden de kruisvaarders zowel katholieken als ‘ketters’ uit. ‘Dood ze allen. God zal de zijnen wel herkennen’, was de rechtvaardiging van de pauselijke gezant. Ik pleit voor de 21^ste eeuwse variant: ‘Gelovig of ongelovig? Man of vrouw? Hetero of Holebi? Respecteer iedereen. God zal desgevallend de zijnen (haren) wel herkennen’.