‘Het woord allochtoon is begraven, en toch leven Gentenaars niet samen met elkaar, maar naast elkaar’

‘Gent is een gesegregeerde stad’, vindt Peter Dedecker (N-VA). In een open brief roept hij schepen voor Gelijke Kansen Resul Tapmaz (SP.A) op om het voorbeeld te volgen van de burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb. ‘Die durft zijn eigen achterban ter verantwoording roepen.’

Mijnheer de schepen,

Beste Resul,

Vele Gentenaars met exotische roots kijken naar je op. Je bent één van hen, en je hebt het gemaakt. Eerst als horeca-ondernemer, dan als schepen. Je vertolkt hun stem in het schepencollege. Je komt voor hen op, onder meer als schepen voor Gelijke Kansen.

Vanuit dat oogpunt schrapte het Gentse stadsbestuur het woord “allochtoon”. Dat wil niet zeggen dat het stadsbestuur na al die jaren een ander beleid voert. Kijk de beleidsplannen allerhande na: geen woorden die zoveel terug te vinden zijn als “kansengroepen” of “etnisch-culturele minderheden”. De Gentenaar-met-vreemde-origine staat nog steeds centraal. Ook in uw eigen bevoegdheid “sport” is dat het geval: de korting op het gebruik van stedelijke infrastructuur voor elke Gentse sportvereniging (“iedereen gelijk voor de wet”) is vervangen door een systeem met rechtstreekse subsidie van de clubs. Een subsidie à la tête du client, op basis van verschillende “criteria”, waaronder het participatiebeleid voor etnisch-culturele minderheden. Geen onderwerp krijgt in Gent zoveel aandacht als het “beleid voor etnisch-culturele minderheden,” zoals het bij uw bevoegdheden opgelijst staat op de website van het schepencollege.

Vraag is wat die sterke inzet op dit thema ons na 25 jaar socialistisch bestuur opgeleverd heeft. Terwijl 25% van de Gentenaars van allochtone orgine is, vertegenwoordigt deze groep maar liefst 45,4% van de werkzoekenden en 60% van de leefloners. Schrijnende cijfers. Een deel van de verklaring vinden we al in de kleuterklas: 69% van de kinderen uit Gentse allochtone of kansarme gezinnen is er onvoldoende aanwezig. Ter vergelijking: het Vlaams gemiddelde ligt op 2,9%. Die achterstand zet zich door in het latere onderwijstraject: 40% van de allochtone jongeren behaalt geen diploma secundair onderwijs en het aandeel allochtone studenten aan onze geliefde UGent is amper 4,4%. Het jammerlijk resultaat van 25 jaar pamperbeleid. Gent is een gesegregeerde stad, zowel socio-economisch als cultureel. We hebben gelukkig een sterk allochtoon verenigingsleven, en een sterk blank verenigingsleven, maar helaas zijn deze vrijwel geheel van elkaar gescheiden. Gentenaars leven niet samen met elkaar maar naast elkaar. Het woord allochtoon is begraven, de realiteit is nog steeds dezelfde, of erger.

Dit kan beter, jij kan beter, het beleid moet beter. Waarom volg je niet het voorbeeld van Ahmed Aboutaleb? Deze praktiserend moslim van Marokkaanse origine schopte het achtereenvolgens tot wethouder (schepen) en staatssecretaris, is vandaag burgemeester van Rotterdam en werd vorig jaar door het weekblad Elsevier verkozen tot Nederlander van het jaar. Net als jij een socialist. Maar wat is zijn beleid verschillend.

Aboutaleb is gekend voor zijn strijd tegen de werkloosheid in Rotterdam. Wie een uitkering krijgt, moet daar ook iets voor terugdoen aan de gemeenschap. Wijk per wijk wordt elke uitkeringstrekker bezocht. Als staatssecretaris wou hij de uitkeringen voor jongeren onder de 27 gewoon afschaffen: jongeren moeten maar ingaan op één van de vele vacatures, of hun school afmaken of verder studeren. Ook in de Gentse haven staan vandaag veel vacatures open zonder diplomavereisten en de geplande investeringen bieden daar een nog betere toekomst.

Niet alleen zijn strijd tegen de werkloosheid is gekend, maar ook zijn strijd voor een hechte samenleving. Hij durft daarin zijn eigen achterban ter verantwoording te roepen. Ook op dat vlak zou Aboutaleb een rolmodel voor jou kunnen zijn. Denk aan zijn uitspraak dat wie verlangt naar het kalifaat best vertrekt en niet meer hoeft terug te keren. En dat de aanpak van extremisten ook de verantwoordelijkheid is van de moslimgemeenschap en -families. Want laat ons wel wezen: Gent heeft een ernstig probleem met een groep radicale moslims. Ze verzieken het samenleven voor iedereen, in het bijzonder voor holebi’s. Gaybashing is een reëel probleem in Gent. Recent waren we getuige van meerdere incidenten van homofoob geweld in de Rabotwijk. Een groep Gentenaars-met-vreemde-origine troepte samen en de politie reed doodleuk weg.

Ik ben geschokt als ik hoor dat mijn holebivrienden in Gent (en zeker in bepaalde wijken) niet hand in hand over straat durven lopen. Waar gaan we naartoe als je in Gent niet meer hand in hand over straat kan lopen, genietend van elkaar, als je niet meer kan en mag zijn wie je bent, uit schrik voor onverdraagzamen die je niet aanvaarden zoals je bent en je dat desnoods met geweld diets maken?

Resul, waarom hoor ik jou hierover niet, als schepen van gelijke kansen en integratie? Waar is de Ahmed Aboutaleb in jou? Waar is de verantwoordelijke moslim die opstaat en zijn geloofsgenoten tot de orde roept? Waarom volg je het voorbeeld niet van verschillende (Gentse) imams die de problematiek niet onder stoelen of banken steken? Zij hebben wel moed, tonen wel leiderschap, en spreken moslims die problemen hebben met holebi’s vlakaf tegen en besteden er ruime aandacht aan in de preek tijdens het vrijdaggebed. Is het niet vreemd dat bij uitstek de schepen voor gelijke kansen oorverdovend stil blijft in deze problematiek? Waarom lanceerde je vol trots een SMS-meldpunt tegen discriminatie van allochtonen, maar moesten we wachten op een interpellatie van N-VA-raadslid Karlijn Deene om dit meldpunt uit te breiden naar discriminatie van holebi’s?

Het is bijzonder veelzeggend dat wanneer ook een lid van uw Gentse meerderheidspartijen in de gemeenteraad het probleem inzake gaybashing door bepaalde moslims aankaart, zij een bijzonder bitse burgemeester Daniël Termont over zich heen krijgt. Bepaalde problemen bestaan blijkbaar gewoon niet in het rode Gent. There are no Americans in Bagdad.

Beste Resul,

Volgens mij is er geen probleem met de islam, maar is er een probleem in de islam. Het is vanuit die overtuiging dat ik je wil oproepen om de samenlevingsproblemen in Gent onder ogen te zien en vooral er ook iets aan te doen. Dat is jouw plicht als schepen van Gelijke Kansen.

Blijf niet hangen in het rode pamperbeleid, maar roep onze Gentenaars-van-vreemde-origine op om voluit de vele kansen te grijpen die onze samenleving met veel plezier biedt. Motiveer ze om hun kinderen naar de kleuterschool en de universiteit te sturen. Maak hen diets dat er naast de verantwoordelijkheid van onze warme samenleving ook een eigen verantwoordelijkheid is. Erken de problemen met bepaalde moslims en pak de discriminatie en stigmatisering van holebi’s in die gemeenschappen echt aan. Maak een einde aan het Gentse segregatiebeleid en laat de Ahmed Aboutaleb in jou opstaan. Het is nu of nooit.

Met warme en hoopvolle groeten,

Peter Dedecker