Maandenlang al volgt Paul Jambers zes prominente politici tijdens de campagne. Het resultaat, Jambers in de politiek, wordt in de week voor de verkiezingen op VTM uitgezonden.
‘Dit is het interessantste wat ik in mijn leven al heb gedaan’, zegt Paul Jambers. ‘Een bekroning is misschien een te sterk woord maar het komt toch in de buurt.’ De voorbije maanden volgde de reportagemaker zes Vlaamse toppolitici in de aanloop naar de verkiezingen van 25 mei. De beelden van Bart De Wever, Kris Peeters, Johan Vande Lanotte, Maggie De Block, Wouter Van Besien en Gerolf Annemans brengt hij samen in het programma Jambers in de politiek, dat in de week voor de verkiezingen dagelijks wordt uitgezonden.
De mensen die u hebt gevolgd zijn stuk voor stuk gewend aan camera’s om hen heen. Vergaten ze soms dat ze werden gefilmd?
Jambers: Ik draai altijd heel veel, en op den duur komt er een moment dat de degene die ik volg me niet meer als een jager of een indringer ziet. Pas als iemand zich daarbij neerlegt, wordt het echt interessant. Je kunt het een beetje vergelijken met een paard dat wordt getemd.
Had een ervaren Wetstraatjournalist dit programma evengoed kunnen maken?
Jambers: Ik benader de politici precies zoals ik mijn getuigen in Jambers destijds benaderde: met een soort verwondering. Ik mag dan geen sm-aanhanger zijn, maar als ik een programma maak in het sm-milieu sta ik daar niet vijandig tegenover. Ik observeer, registreer en laat de betrokkenen zichzelf verklaren. Hetzelfde doe ik nu in de politiek. Ik trek geen conclusies en leg geen verbanden. Dat moet de kijker doen. Als we bijvoorbeeld met Wouter Van Besien het hoofdkantoor van Groen binnenstappen en hij begroet een meisje met een hoofddoek dat achter de balie zit, dan registreren we dat. Meer niet. Als ik te lang bij die hoofddoek zou blijven hangen, zou ik bepalen wat de kijker moet denken. En dat wil ik niet.
Het volledige interview leest u deze week in Knack
Regeringsformatie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier