Het opleggen van quota allochtonen-werknemers is het denigrerendste wat je een vakman kan aandoen

Het opleggen van quota om mensen van ‘een bepaalde soort’ aan te werven omwille van etnische of genderspecifieke eigenschappen is het denigrerendste wat je een vakman of -vrouw kunt aandoen.

“De bouwsector heeft alvast geen quota nodig gehad om aan allochtonen een kans te geven. Terwijl de bouwsector 5,6% van de Vlaamse bevolking tewerkstelt, hebben ongeveer 17,5% van de Turkse en 7,7% van de Noord-Afrikaanse loontrekkenden in de bouwsector een job gevonden. (…) Tegelijk blijkt uit de statistieken hoezeer de overheid het slechte voorbeeld geeft.”. Dit was het antwoord van Marc Dillen (Vlaamse Confederatie Bouw) op Peter Van Velthoven (SP.A) die in 2006 quota voorstelde om een ‘maatschappelijke tijdbom’ te ontmijnen.

Het terug opgang trekken van dit ‘quotadebat’ doet vermoeden dat er tussen 2006 en 2014 weinig creativiteit aan de dag werd gelegd in dit dossier. 2006 en 2014, toevallig verkiezingsjaren? Geen zinnig mens ontkent immers de onevenredige vertegenwoordiging van ‘allochtone landgenoten’ in de werkloosheidscijfers. Maar ‘zwijgen is goud’ is een ongeschreven wet in deze ‘fobiegevoelige’ dossiers. Zwijgen is nu net één van mijn ‘mindere competenties’.

De vraag stellen naar de oorzaken, àlle oorzaken, is voor de pleitbezorgers van onder andere quota genoeg om de vraagsteller te verdenken van kwaadwillige intenties, regelrecht racisme of aanzetten tot xenofobisch genocidair gedrag. Geen aanmoediging om het tegensprekelijke debat aan te gaan.

Het zal je maar overkomen om te worden aangeworven als allochtone vakman of vrouw met de vermelding ‘het quotum te halen’ om overheidsopdrachten binnen te halen. De leerkracht die zijn pupillen in de ‘quotasector’ ziet terechtkomen zou tot het cynische besluit kunnen komen ‘hoe lager het diploma van allochtonen’, des te meer kansen op een ‘quota-job’. De toekomst ‘grijnst’ hen toe.

Laten we wel wezen, bedrijfsleiders die een ‘X of no importance’ in dienst moeten nemen, louter om te voldoen aan opgelegde diversiteitscriteria, zoeken de goedkoopste ‘X’. Géén diploma is een uitstekend criterium voor ‘X’. Schooluitval als ticket naar een job. Respect?

Alle gekheid op een stokje. Het opleggen van quota om mensen van ‘een bepaalde soort’ (want dàt is het!) aan te werven omwille van etnische of genderspecifieke eigenschappen is het denigrerendste wat je een vakman of -vrouw kunt aandoen. Zeker geen incentive om de eigenwaarde op te krikken.

De protagonisten van het quotum zijn dezelfde woordvoerders van de ‘kansengroepen’ die terecht steen en been klagen over de ‘nefaste beeldvorming’ van allochtonen. Dezelfde organisaties die een legale basis eisen om ‘mistery sollicitanten’ op pad te sturen om bedrijfsleiders te ‘betrappen’ op een ‘irrelevante vraag’.

Gezien die lamentabele beeldvorming is de vraag of een sollicitant (vanuit levensbeschouwelijke overtuiging ) problemen heeft met een vrouw als manager of een holebi-collega als werfleider relevant om die beeldvorming te ontkrachten. Het is een relevante vraag aan welke sollicitant dan ook. De overtuigde sollicitant met een ‘allochtone’ identiteit wordt immers gevat door de slechte beeldvorming en zal ze graag ontkrachten.

Een ongecomplexeerd sollicitatiegesprek kan de negatieve beeldvorming ontkrachten. De ‘sociale competenties’ toetsen van sollicitanten om in de specifieke bedrijfscultuur te integreren zonder de bestaande’modus vivendi’ ernstig te verstoren met ‘persoonlijke eigenaardigheden’ is ook een objectief criterium. Het is vanzelfsprekend dat het individu, met welke achtergrond dan ook, misvattingen en vooroordelen meedraagt over ‘de ander’. Een misdrijf of ‘des mensen’? Het is ongeloofwaardig indien iemand verklaart dat er ‘niets van dat aanwezig is’. De ‘allochtoon’ zou in één ruk promoveren tot een ‘antropologisch genie’. Zéér onwaarschijnlijk toch?

Laat bij deze duidelijk zijn dat een selectie énkel op basis van zowel vaktechnische als sociale vaardigheden de enige moreel en ethisch verantwoorde is. Sociale vaardigheden is een onderdeel van de eindtermen, ook in het secundair onderwijs. Quota en individuele menswaardigheid is een immorele combinatie in een maatschappij die fundamentele rechten en waardigheid nét toekent aan het individu. Klip en klaar! Mensen met dwangmiddelen tot een optelsom maken van quota volgens etnische of genderkenmerken neigt naar ‘dehumanisering’.

Er zijn duidelijk weer stemmen te ronselen bij de ‘allochtone landgenoten’. Mijn opinie over de ‘lamentabele woordvoerders van de moslimgemeenschap’ op Knack.be indachtig, Sahbi & Sahibti, let op uw schapen!