Het ontluisterende Astoria-akkoord

In ‘Turbulente tijden’ brengen Steven Decraene, Luk de Wilde en Guido Meeussen nieuwe feiten aan het licht over het Astoria-akkoord, dat uiteindelijk Sabena naar de afgrond dreef.

Op maandagavond 16 juli 2001 heeft in het Brusselse Astoria-hotel een geheime vergadering plaats. Aanwezig zijn premier Guy Verhofstadt en zijn kabinetschef Luc Coene, intussen gouverneur van de Nationale Bank van België, minister van Begroting Johan Vande Lanotte en diens kabinetschef Jannie Haek, vandaag aan het hoofd van NMBS Holding, zakenman Patrick De Maeseneire, die ook lid is van de raad van bestuur van Sabena, en Mario Corti, de baas van Swissair.

Er loopt op dat moment al een rechtszaak tegen Swissair dat maar niet over de brug wil komen met het beloofde vers geld voor Sabena. Corti heeft voogdijminister Rik Daems eerder al laten weten dat Swissair zijn verplichtingen tegenover Sabena niet kan nakomen. Corti zoekt daarop een uitweg voor de rechtszaak die door Daems werd aangespannen.

Patrick De Maeseneire, een topman van het Zwitserse uitzendbureau Adecco en een vertrouweling van Johan Vande Lanotte, werd via een bemiddelaar gevraagd om een meeting met de Belgische overheid met Corti te organiseren.

Tijdens die bijeenkomst in het Astoria-hotel zou Corti te verstaan hebben gegeven inderdaad uit te willen onder de afspraak dat Swissair 85 procent van Sabena zou overnemen. Maar hij zou wel bereid zijn geweest 258 miljoen frank te betalen en enkele vliegtuigen van Sabena opnieuw over te nemen. Dat is de Belgische versie. En die is tegenstrijdig met het feit dat Corti toen al wist dat hij van zijn raad van bestuur geen cent meer mocht spenderen aan buitenlandse allianties.

Toch beloofde de Belgische regering in het Astoria-akkoord de rechtszaak tegen Swissair op te schorten. De Belgen kregen ook geen bankwaarborg voor het beloofde geld van Swissair. Sterker nog: de Belgische regering heeft die bankwaarborg niet eens gevraagd.

Nog sterker: in het zogenaamde hotelakkoord werd door de Belgische vertegenwoordigers voorzien dat beide partijen elkaars bestuursleden, managers en werknemers ‘onherroepelijk’ en ‘definitief’ vrijwaren van juridische aanvallen. De bestuursleden, zo staat het in Turbulente tijden, kregen volgens het Astoria-akkoord, waarvan eigenlijk alleen een A4’tje van de hand van Luc Coene blijkt te bestaan, ‘kwijting’ en dus een soort absolutie van hun eerdere beslissingen.

Zowel voogdijminister Rik Daems als de voorzitter van de raad van bestuur van Sabena Fred Chaffart werd buiten de Astoria-afspraak gehouden. De intussen overleden Chaffart heeft het nooit verteerd dat hij buiten de zaak werd gehouden terwijl een van zijn (ongemandateerde) bestuursleden, De Maeseneire, wel aan de onderhandelingen deelnam.

De Sabena-curatoren mogen dan weer van geluk spreken dat voogdijminister Rik Daems van Overheidsbedrijven, die door zijn eigen premier en vicepremier straal werd gepasseerd, naderhand de afspraak opnieuw negotieerde en onder meer de passage over de vrijwaring van juridische aanvallen en de kwijting van eerder beslissingen uit het akkoord lichtte.

De bankgarantie heeft hij dan weer niet kunnen krijgen. Want toen al was Sabena ten dode opgeschreven.

Een nieuwe ontluisterende pagina uit het grote blunderboek van Paars.

Rik Van Cauwelaert