‘Het “dîner de cons” dat de haat tussen Michel en het duo Magnette en Lutgen verzegelde’
Zondagnamiddag, 13 juli 2014. Charles Michel brengt de verantwoordelijken van de PS, Elio Di Rupo en Paul Magnette, en van de CDH, Benoît Lutgen samen voor een ultieme meeting in de sobere en aftandse lokalen van de MR in Namen…
Dit fragment uit maakt deel uit van een reeks die vanaf deze week gepubliceerd wordt in ons zusterblad Le Vif: ‘Charles Michel: Né pour être premier’.
Sommigen hebben kritiek geuit op de inmenging van de informateur in de gewestelijke materies maar het initiatief van de vergadering zou in werkelijkheid van Elio Di Rupo komen, die op dit moment medeformateur was van de Waalse regering met Paul Magnette.
Op tafel liggen enkele zoetigheden. Charles Michel zit alleen tegenover Benoît Lutgen en de twee socialisten. De federale informateur zal het later over een “dîner de cons” hebben. “In die vergadering werd ik voor een idioot aanzien” bevestigt hij. Hij heeft de indruk dat er met hem gespot wordt, Benoît Lutgen en Paul Magnette sturen elkaar zelfs sms’en tijdens de discussie.
“Elio Di Rupo was stiller, hij gaf de indruk dat hij zijn relatie met mij niet wilde beschadigen” herinnert Michel zich. “Hij was beleefd terwijl de twee andere lacherig waren. Alsof hij dacht dat hij me één of twee maanden later zou nodig hebben, dat was overduidelijk.”
Een heldere Elio Di Rupo vertelt: “Ik hoopte dat er een vonk zou overslaan. Maar het was één van de ijzingwekkendste maaltijden van mijn leven. De sfeer was even koud als in een koelkast waarin de slagers hun vlees opbergen… Het was onvoorstelbaar, vooral tussen Benoît en Charles, maar ik voelde ook dat het niet ging tussen Charles en Paul. De maaltijd was waarschijnlijk bepalend in de koers van Charles Michel.” Hij heeft geen ongelijk […]
“Ik moet eerlijk zijn” vertelt Charles Michel ons, tien maanden later, in de residentie van de eerste minister. “Ik was toen al gevorderd in de Zweedse coalitie en zelfs al hadden ze de tripartiet met de MR op alle niveaus van de macht aanvaard, ben ik niet zeker dat ik ja zou gezegd hebben… We waren al te ver in de besluitvorming en ik was al enthousiast over de andere optie die innoverend was, ook al waren er nog hindernissen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier