Herlees: Kim De Gelder in verhoor: ‘Nooit meer vrijkomen, is slag in gezicht’

Volg live het assisenproces tegen Kim De Gelder. Op de zevende dag krijgt de assisenzaal een presentatie van de autopsie, met gedetailleerde foto’s van de verwondingen, te zien. Kim De Gelder: “Ik concentreer mij om niet naar die foto’s te kijken.”

Hierbij sluiten wij de liveblog voor vandaag af. Bedankt om bij ons te volgen.

Op procesdag zeven presenteerden de wetsdokters hun autopsieën, getuigden verplegers over hun interventie in Fabeltjesland en werd het verslag van de verhoren van Kim De Gelder afgewerkt. De beschuldigde toonde zich vandaag rustig en vaak verward. Hij schoffeerde, in tegenstelling tot vorige week, niemand. Morgen komen cipiers en de directrice van de gevangenis van Oudenaarde aan het woord. Ook een toxicoloog en enkele psychiaters zullen getuigen.

18.43 uur De voorzitter beëindigt de zitting met een bedanking aan de ondervragers voor hun geduld.

18.41 uur Meester Haentjes vraagt of het een en ander verklaart dat in een rapport staat dat De Gelder geestesgestoord is. “Als u nu weet wat de conclusie is, zijn jullie hem anders gaan bekijken. Het is een vraag naar een impressie, u hoeft daar niet op te antwoorden.”

Ondervrager: “Wij hebben hem gezien zoals we hem hebben weergegeven. Welke stoornis hij heeft en welke conclusie we daar moeten uit trekken…”
Haentjes: “Hebben jullie zich nooit vragen gesteld bij zijn wisselende stemmingen? Het kan u toch niet zijn ontgaan dat dat misschien een andere oorzaak kan hebben?”
Ondervrager: “Meneer De Gelder is niet de eerste en hij zal ook niet de laatste zijn die verklaart niet capabel te zijn om verhoord te worden.”

18.39 uur Er wordt gevraagd aan De Gelder waarom hij “Got you by the balls. De wereld hangt aan mijn kloten” in een agenda schreef. De Gelder stottert, aarzelt en zucht: “Ik, wat ik die tijd heb meegemaakt… Ik weet niet… (stilte)” De voorzitter sommeert hem te gaan zitten.

18.34 uur Een raadsman komt terug op de uitspraken van De Gelder over het trappen op een kind. Enerzijds zei hij dat hij dat gedaan heeft om te doden, anderzijds ontkende hij dat. De raadsman vraagt de verhoorders hoe hij getrapt heeft. “Het is duidelijk dat het trappen was met de bedoeling om te doden.’

18.32 uur Vermassen laat bevestigen dat De Gelder zich zeer bewust, tot in de kleinste details, zaken herinnerd uit de slaapkamer van Elza Van Raemdonck.

18.27 uur Een jurylid vraagt of De Gelder alles zag als een spel waarin zijn missie mislukt is?

Kim De Gelder: “Neen, die periode nam ik medicatie en ik denk dat ik een manische periode doormaakte, en veel hallucinaties doormaakte.”
Jurylid: “Ik had het over uw daad. Toen nam u toch geen medicatie?”
Kim De Gelder: “Dat kan ik niet zeggen. Of, ik nam wel pillen, geen drugs ofzo, maar ik nam wel medicatie. (zwijgt, zucht) Ik ben vandaag ook weer in de war, met wat ik hoor in die verhoren. In de gevangenis kan ik niet betalen voor medicatie. (stilte) Goh, heb ik het gezien als een spel? Ik denk het niet. Het is niet te vergelijken met een videospel, dat gaat niet. Die feiten gaan gepaard met bepaalde motieven, ik kan daar nu geen antwoord op geven.”

18.26 uur De Gelder kerfde in Oudenaarde een 5 en een 4 in zijn buik met de scherven van een stukgeslagen spiegel. De verwondingen waren oppervlakkig.

18.20 uur De voorzitter vraagt of de verhoorders zich nog herinneren waarom De Gelder de test met de leugendetector wou doen. “Hij wou in eerste instantie weten hoe die werkt. En of hij de resultaten kon vervalsen.”

18.17 uur “Er is geen motief,’ zegt De Gelder op 3 maart 2010. “Ik heb het gevoel dat ik geprogrammeerd was om dat te doen. Ik ben mij steeds meer gaan verdiepen in die plannen, ik had niets gepland daarvoo. Toen ik depressief werd ben ik verdergegaan op wat ik verzonnen had.”

“Mijn feiten kan je niet in een vakje plaatsen.” Daarop volgt een warrige uitleg over soldaten en andere seriemoordenaars. “Die soldaten krijgen ook een odpracht. Ik ook, ik had die wel zelf verzonnen. Zo voelde dat aan, dat ik geen andere keuze had.”

18.16 uur “Ik zag angst in dat kind, en heb het daarom niet gedaan.” Onder andere dat verklaarde De Gelder over zijn gedrag in Fabeltjesland.

Op 2 maart 2010 volgt het eindverhoor voor wat de feiten in de Galgstraat betreft.

18.03 uur Zitting weer geopend. Beelden van verhoor waarin De Gelder spreekt over hoe hij zichzelf ziet:

“Iedereen kan zichzelf zien als domste ter wereld of slimste. Momenteel zie ik mij als slimmer dan jullie. En ge moet dat niet zien als een beledinging, alé ja, ik maak gewoon sneller analyses. Jullie maken ook snel analyses, maar die van mij zijn sneller en beter. En ik zie Luc (verhoorder, red) als knikken, (lacht) jammer dat de camera op mij gericht is.”

Fragment van verhoor waarin De Gelder praat over de feiten bij Elza Van Raemdonck. Hij vertelt snel en betrekkelijk gestructureerd over hoe hij aanklopte, binnenging, zijn mes greep en haar doodde. “Om concreter te zijn, wat heb ik ervoor gedaan, ik weet het niet. Want ik had mijn karton vast, en zo… Mja, ik weet het niet. Ik greep naar mijn mes en trok het. (…)” Hij vertelt bijna opgewekt over de moord en zijn paniek die hij daarbij voelde. “Visualisaties kunnen misschien cru overkomen, maar ik doe dat om zo snel en efficiënt mogelijk jullie waarheidsvinding te verbeteren.”

“Ik vertel het heel losjes en vlotjes. Ik kan het ook heel geëmotioneerd doen en ‘bewust’ en onbewust’ gebruiken. Enfin, ja.”

17.57 uur De zitting wordt geschorst wegens technische problemen bij de presentatie van de verhoren.

17.51 uur Beelden van een verhoor waarin De Gelder zijn daden verklaart vanuit een depressie. “Die depressie, sinds mijn 14, is sinds kort uitgewerkt. Jullie hebben mij ook zien veranderen.” De Gelder praat snel, trekt zijn wenkbrauwen op en probeert duidelijk intelligent en helder over te komen. “Ik dacht op een bepaald moment dat het beter was om iedereen dood te maken. Waarom dacht ik dat? Omdat een kenmerk van depressie is dat je negatief wordt. Ik dacht dat iedereen ongelukkig was, dus daarom wou ik die doden, zodat ze niet meer zouden lijden. Het was uit een goedheid.”

De Gelder geeft de indruk erg opgenaaid te zijn tijdens dat verhoor. Hij springt soms van de hak op de tak, herhaalt bepaalde zaken.

17.49 uur Fragment uit verhoor (26/11/2009) in Oudenaarde over slachtoffers:

Kim De Gelder, op snelle toon, aandachtiger dan ervoor: “Ik wil die mensen ook veel zeggen, zodat die een beeld van mij hebben. Ik wil die mensen nu al een kans geven, zeker als ze met dringende vragen zitten. Want ik denk niet alleen aan mezelf, ik denk ook aan wat ik andere mensen aangedaan heb. Ik denk ook aan andere mensen.”

17.36 uur De Gelder praat in een verhoor (26/11/2009) in Oudenaarde over liegen en manipuleren (zoals blijkt uit een uitspraak tegen medegevangenen: “Die sukkels hier denken dat ik in een psychose zit, maar ze weten niet dat ik met hun voeten speel”):

“Ik was vooral nog niet toe aan een verhoor. Ik had liever gehad dat je een paar maanden gewacht had om mij te verhoren. Want ik moest zelf ook nog beseffen wat er aan de hand was, er zijn zoveel dingen gebeurd in mij, dat heeft een grote invloed gehad op mij. Ik ben nu nog altijd bezig met dingen op een rijtje zetten.”
Verhoorder: “Ik had het vooral over het feit dat je bepaalde zaken verteld, die niet waar zijn. Waarom doe je zoiets?”
Kim De Gelder: “Om tijd te winnen, om te kunnen nadenken over wat er gebeurd is.”
Verhoorder: “We zijn nu… X-aantal maanden na de feiten…”
Kim De Gelder: “10 maanden. Ik ben nog altijd bezig met dingen op een rijtje zetten. Ik heb echt heel veel tijd nodig, er is zoveel gebeurd, ik heb zoveel meegemaakt. Als jullie mij al vanaf de eerste dag willen verhoren, ik zit dan nog met zoveel dingen in mijn hoofd.”

17.31 uur In een verhoor afgenomen in Oudenaarde gaf De Gelder te kennen weinig hoop te hebben om ooit nog vrij te komen. Of hij nu geïnterneerd zou worden, of levenslang krijgt. Hij heeft het daar moeilijk mee: “Nooit meer vrijkomen, dat is een slag in het gezicht. Ik ga dat iedere keer moeten horen, dat snijdt in mijn vlees.”

17.20 uur Het onderbroken verslag van de verhoren met Kim De Gelder van afgelopen vrijdag, wordt hervat. Er wordt geciteerd uit verhoren waarin De Gelder zijn spijt betuigt, zegt dat hij zijn ouders wél graag ziet, dat hij zich slecht voelt na een incident in de gevangenis waarbij gedetineerden hun cel kort en klein slaan.

16.50 uur De voorzitter bedankt beide wetsdokters en schorst de zitting met een opmerking over de betaling van experten: “Ik hoop dat u al betaald bent voor uw vele werk. Want Justitie gaat daar niet altijd even goed mee om, met experts.” Dokter: “Voorzitter, heel hard bedankt, maar ons stilzwijgen in deze is veelbetekenend.” Voorzitter: “Ik wou het eens zeggen, omdat hier veel media is.”

16.37 uur Meester Haentjes: “Ik moet aansluiten bij de vraag van meneer de assessor over de hersenscan. Er zijn er twee uitgevoerd. Die werden vergeleken. (…) Men schrijft dat er in de literatuur geen klinische vaststellingen zijn om de resulatten van die scan te koppelen aan een psychiatrische aandoening. Die is er volgens mij wél. Recent heeft men aangewezen dat er een verband zou kunnen zijn tussen een gebrek aan doorbloeding van die bepaalde delen en bepaalde psychiatrische ziektebeelden en gewelddadig gedrag. Kan de dokter nu meer uitleg geven, met deze recente literatuur?”
Dokter: “Ik kan geen uitspraak doen over dat onderzoek, maar als het recent onderzoek is, dan zal het op een beperkt aantal proefpersonen zijn uitgevoerd. Ik denk niet dat dit wetenschappelijk onderzoek, in dit stadium, voldoende bewijs is. Het geeft een richting aan.”
Haentjes: “Ik kan daar niet op antwoorden. Maar ik wilde een debat vermijden daarover: we hadden misschien beter een expert, die hier wel in is gespecialiseerd, daarover laten getuigen in het begin van het proces. Ik ben op zoek naar de waarheid.”

16.32 uur Een raadsman vraagt of er eenzelfde systematiek was bij de moord op Elza Van Raemdonck en bij de feiten in Fabeltjesland. Dat is volgens de wetsdokters het geval. De raadsman: “Daar zullen wij onze conclusies uit trekken wat betreft het motief.”

16.19 uur Meester Filip Van Hende wil weten van de wetsdokters of De Gelder “uitzonderlijke” kracht heeft moeten gebruiken aangezien hij met een mes met gebroken punt stak. De onderzoekers nuanceren het woord “uitzonderlijk”, maar stippen wel aan dat dat kan verklaren waarom bij sommige steken het borstbeen niet werd doorboord.

16.15 uur Jef Vermassen richt het woord tot Kim De Gelder: “Kan hij ons het volgende eens uitleggen? Hij heeft een bejaarde vrouw vermoord, die gevochten heeft voor haar leven. En toch is hij in de stemming om ’s avonds naar een optreden te gaan van een stand-up comedian? Om eens goed te lachen?”
De voorzitter vraagt aan De Gelder of hij daar een antwoord op heeft.
Kim De Gelder: “Wat was de vraag?” (gegnuif in de zaal)
Voorzitter Defoort herhaalt de vraag.
Kim De Gelder: “Daar kan ik moeilijk op antwoorden.”
Voorzitter, kort: “Ja, ’t is goed, ga maar zitten.”

16.10 uur Vermassen: “Kan u voorhouden dat De Gelder in shock was?” Dokter De Leeuw, die tevens urgentiearts is: “Als ik het goed begrijp, vraagt u mij of De Gelder emotioneel in shock was? Want shock is eigenlijk de bewoording voor iemand die leeggebloed is. Ik zou de toestand van De Gelder als een simulatie van een emotionele shock omschrijven.”

16.05 uur Vermassen stelt een vraag, “die u misschien niet kan beantwoorden”: “Had Elza Van Raemdonck nog overlevinsgkansen mocht De Gelder gestopt zijn toen ze ‘auw!’ riep, zoals hij ons zei?” Dokter: “Haar overlevinskansen stopten met de steek in de borst. (…) Volgens mij, er is maar 1 man in de zaal die dat kan zeggen, is de eerste steek in de buik gegeven. Dan is ze weggevlucht, waarop de oppervlakkige verwondingen in de rug gegeven zijn. (…) Bij de andere steken is ze gevallen, hij is erop gaan zitten en heeft de fatale steken gegeven. Ik weet niet of dat een antwoord op uw vraag is?”
Vermassen benadrukt daarop dat het “alweer volledig onwaar “is wat De Gelder eerder verklaarde over de volgorde van de steken, aangezien de dokters dat ontkrachten.

Vermassen komt nog terug op de bloedvegen op het gezicht van een van de gedode baby’s. “Het is niet het DNA van De Gelder. We weten niet van wie het bloed is, maar aangezien de baby in zijn eigen bloed lag, is de meest voor de hand liggende verklaring dat iemand zijn vinger op zijn gezicht legde. Maar of dat De Gelder, of iemand anders is, kunnen we niet weten omdat er zoveel DNA van de baby in dat bloed zit, dat ander DN niet gevonden zou kunnen worden.”

De overlevingskansen van de baby’s waren zo goed als onbestaande, ook al was er nog sneller hulp, aldus de dokters op een vraag van Vermassen.

15.58 uur “Kim De Gelder wist duidelijk wie hij was, waar hij was en waarom hij daar was.” Dat zegt een van de wetsdokters over Kim De Gelder tijdens zijn eerste verhoor, waarbij hij zich heel apathisch gedroeg.

15.50 uur Een van de assessoren vraagt of het zogenaamde ‘perfusiedeficit’ (een verminderde doorbloeding van bepaalde hersendelen, red.) vastgesteld bij de hersencan van De Gelder een verklaring kan geven voor zijn soms gevoelloze gedrag. De wetsdokter zegt dat er gelijkenissen zijn met Amerikaanse resultaten bij zogenaamde ‘spree killers’: moordenaars die een soort “strooptocht” doen en daarbij mensen vermoorden. “Maar er is geen verband met toerekeningsvatbaarheid.”

15.39 uur De wetsdokters lijsten de voorwerpen op waarop ze DNA-testen deden: het pasje van de fictieve watermaatschappij van De Gelder, kledingsstukken, de Swiffer-borstel uit Fabeltjesland, … Opvallend: het blauwe T-shirt waarop het DNA-profiel van Elza Van Raemdonck gevonden werd, werd pas als laatste onderzocht.

15.30 uur De voorzitter vraagt wat dit doet met Kim De Gelder.
Kim De Gelder: “Ik probeer daar niet naar te kijken.”
Voorzitter, ferm: “Wat doet u dat?”
Kim De Gelder: “Ik probeer mij te concentreren om daar niet naar te kijken.”
Voorzitter, nog steeds ferm: “Ja, maar; wat doet u dat?”
Kim De Gelder, moeizaam: “Ik wil daar liever niet over praten in deze rechtszaal. Je kan zoveel gevoelens hebben.”
Voorzitter: “Kan je je inleven?”
Kim De Gelder: “Ik zit al zolang in opsluiting. Ik wilde mij excuseren, maar ik heb het moeilijk.”
Voorzitter: “Jij hebt het moeilijk?”
Kim De Gelder: “(zucht) Ik weet ook wel dat ik de enige niet ben die het moeilijk heeft…”
Voorzitter: “’t Is goed, ga maar zitten.”

15.29 uur De plaatsen van de steek- en snijwonden werden in kaart gebracht. 23 procent bevond zich in het hoofd, 78 procent in de nek, 42 procent in de armen (vooral bij de opvoedsters waren er afweerwondes in de handen), 28 procent in de romp. “Als we de wondes bekijken, dan hadden er nog 10 doden extra kunnen geweest zijn.”

15.26 uur De voorzitter vraagt wat het zegt over mevrouw De Geyte dat ze ondanks haar zeer ernstige verwondingen, nog door het hele kinderdagvebrlijf liep en een kind meenam. “Ze moet een ongelofelijke overlevingsdrang gehad hebben, want die verwondingen waren uitzonderlijk zwaar. Ze is in het ziekenhuis nog leeggebloed.”

15.22 uur Verzorgster Rita Van Geyte onderging chirurgie onder narcose om haar vele – diepe – snij- en steekwonden te verzorgen. Zij heeft meerdere hospitalisaties en een langdurige revalidatie achter de rug. In april 2012 had ze nog sterke bewegingsbeperkingen en een constane pijn.

15.13 uur De wetsdokters vertellen het verhaal van een kindje dat nog veel last heeft van de verwondingen die ze opliep. Enerzijds zijn er de fysieke ongemakken door de keelwondes, anderzijds is het kind angstig, paniekerig en heeft het ernstige slaapproblemen.

15.06 uur Ook de verwondingen van de slachtoffers die het er levend vanaf brachten, worden overlopen.

14.59 uur De chirurgen stonden voor een “hopeloze zaak” toen baby Leon in het ziekenhuis aankwam. Het was volgens de dokters al heel merkwaardig dat de baby levend het ziekenhuis bereikte.

14.51 uur De assisenzaal krijgt gedetailleerde foto’s te zien van de snijwonden van de slachtoffers in Fabeltjesland. Kim De Gelder volgt aandachtig de presentatie.

14.47 uur De dokters onderzochten ook Kim De Gelder toen hij opgepakt werd. “Hij was niet coöperatief, vertoonde mutisme, liet zich hangen, leek bij momenten een grijns op het gezicht te hebben. Hij had kleine wondjes op zijn rechterhand, schaafletsels op de beide knieën en een rode oorlel.”

14.43 uur De gedode kinderverzorgster had grote snij- en steekwonden in haar gelaat. De eerste gedode baby had 1 wonde.

14.36 uur Voorzitter Koen Defoort vraagt of de dokters een idee hebben van de doodsstrijd die Elza Van Raemdonck eventueel moest doormaken: “Zuiver wetenschappelijk en afgaande op de wondes, kunnen we ervan uitgaan dat die vrouw gevochten heeft voor haar leven. Voor haar doodsstrijd moeten we kijken naar de buikwonde. De dunne darm hing uit haar lichaam, en die heeft ze er waarschijnlijk uit geperst van de pijn. Die steek heeft de dader waarschijnlijk toegebracht toen ze nog rechtstond. Ik vermoed dat het een van de eerste was, met een vluchtreactie tot gevolg. Ik vermoed dat ze weggevlucht is, en dan langs de linkerkant van het bed de andere steken heeft gekregen. Ze zal dan gevallenz ijn, met het achterhoofd op de grond of het bed, vandaar die grote bloeduitstorting.
Voorzitter: “Zij zal het bewustzijn pas verloren zijn na die steek in het hart?”
Onderzoekers: “Ja, die steekverwondingen zijn bij leven opgetreden. Die steekverwonding in het hart heeft de dood ingeluidt, dan is het snel gegaan.”

14.31 uur Dr. Werner Jacobs presenteert het forensische DNA-onderzoek. Dat gebeurde in vier fasen:

De opstartfase naar aanleiding van de feiten in Dendermonde, om de dader te linken aan de moord op Elza Van Raemdonck.

De tweede fase betrof een zeer uitgebreide bemonstering van Fabeltjesland, om zijn bewegingspatroon te reconstrueren.

In de derde fase werden bepaalde items bekeken (de fiets, kledij, …)

In de vierde fase onderzochten ze een link tussen de feiten in Dendermonde en de moord op Elza Van Raemdonck. De T-shirt van de fictieve watermaatschappij, gevonden in het appartement van De Gelder, bevatte een bloedspatje met “nagenoeg het volledige DNA-profiel van Elza Van Raemdonck”. Dat is de enige echte materiële link tussen beide misdrijven.

14.24 uur De dokters tonen detailfoto’s van de snij- en steekwonden die Kim De Gelder toebracht aan Elza Van Raemdonck.

14.22 uur Het eerste uitwendige onderzoek op het lichaam van Elza Van Raemdonck wees op een duidelijke lijkstijfheid in de ledematen, meerdere messteken in de rechterkant van de hals en de thorax. Haar kledij was ook geperforeerd. Van Raemdonck is overleden rond 13.00 uur.

14.18 uur Dr. Marc De Leeuw en professor dr. Werner Jacobs getuigen als wetsgeneesheren.

14.16 uur De zitting wordt weer geopend. De voorzitter waarschuwt opnieuw voor de beelden die zullen getoond worden.

13.00 uur MIDDAGSYNTHESE
Kim De Gelder, van wie de in de assisenzaal gemaakte foto’s en videobeelden momenteel nationaal en internationaal verspreid worden, is niet de “Joker Killer” die de media van hem maakten. Dat heeft hij maandag gezegd voor het Gentse hof van assisen. De Gelder ging bijzonder planmatig te werk tijdens zijn lange voorbereidingsfase, bleek maandag. Zo werden foto’s getoond van het appartement van de beschuldigde. In een keukenkast stond een jerrycan benzine, naast flessen met vijzen op de bodem en een stuk T-shirt erin gepropt. De Gelder legde uit dat hij die benzine kocht “voor als iemand pech had met de auto”. Ook via zijn computer had hij uitgebreide opzoekingen gedaan voor de feiten in Fabeltjesland en de berichtgeving gevolgd over de moord op Elza Van Raemdonck.

Uit het onderzoek van de computer van De Gelder bleek dat hij films bekeek over de fictieve psychopaten “Hannibal Lecter” en “The Joker”. Onmiddellijk na de feiten werd gezegd dat De Gelder zich als The Joker had opgemaakt voor de feiten in Fabeltjesland, en buitenlandse media blijven hem nog altijd omschrijven als “Joker Killer”. De Gelder verklaarde echter dat hij “op geen enkele wijze” geïnspireerd werd door The Joker uit de film Batman. De film “verklaart in ieder geval de zwarte gaten die ik heb gehad in dat kinderdagverblijf”, zei De Gelder wel.

Verder kwamen de ambulanciers getuigen over de situatie in Fabeltjesland na de doortocht van Kim De Gelder. De verzorgsters van het kinderdagverblijf hebben “de kindjes een gerust en warm gevoel gegeven zodat wij ons werk konden doen”, getuigde een spoedverpleegkundige. Ook de handelaars bij wie De Gelder een kogelwerende vest en een samoeraizwaard kocht, kwamen getuigen. Ze zagen een bedeesde jongen maar stelden zich geen vragen bij zijn bedoelingen.

12.41 uur Voorzitter Koen Defoort schorst de zitting tot 14.00 uur.

12.38 uur Jurylid vraagt of er een reden was waarom hij zijn zwaard in de hoek liet staan. Kim De Gelder: “Eigenlijk wel. Ik kon het misschien nog gebruikt hebben. Ik wist ook het verschil tussen een zwaard voor training en een voor gevechten. Dat zwaard dat ik gekocht heb, was niet flexibel, dus het zou sowieso afgebroken zijn.”
Lorrez: “Het is wel wat flexibel.”
Kim De Gelder: “Ik kan mij herinneren dat het niet flexibel was. Ik had het niet gekocht om mensen aan te vallen, nuja, misschien wel. Maar ik vind katana’s gewoon cool. Ja.”

12.28 uur De laatste getuige van de voormiddag, Dave Lorrez. Hij verkocht het samoeraizwaard aan De Gelder. De Gelder vertelde hem dat hij al zo’n zwaard had, waarin kapjes zaten door snijoefeningen. “Hij vertelde dat hij die oefeningen deed op bamboestokken die hij en zijn vrienden uit Frankrijk lieten komen. Dat was een normale uitleg, dat gebeurt wel vaker.”

De Gelder gaf de indruk op de hoogte geweest te zijn van katana’s: “Hij vroeg er een zonder gleuf in het lemmet. Die zijn sterker.”

Lorrez gaf De Gelder nog een lift naar het station. “Hij kwam rustig en kalm over, bedeesd, een softie.”

Vermassen vraagt of een zwaard van 200 euro veel verschilt van een van 400 euro. Dat is niet het geval, volgens Lorrez. “Maar collectioneurs kiezen vaak voor de duurdere.”
Vermassen: “U zet hem af aan het station van Harelbeke. Hebt u hem het station zien ingaan, want hij was daar van zinnens om ooit de dokters een kopje kleiner te maken.”
Lorrez: “Ik zag hem de trappen opgaan.”
Vermassen: “Hij heeft u veel leugens verteld. Over een auto die hij had, over zijn vrienden en hu bamboe, … Kwam dat er spontaan uit, geloofwaardig?”
Lorrez: “Ja.”
Vermassen: “Het was geen verwarde geest?”
Lorrez: “Zeker niet neen.”

Meester Damen vraagt of De Gelder vroeg naar een scherp zwaard. “Dat weet ik niet echt meer, maar aangezien het was om bamboe te snijden, moest het wel een scherp zijn.”

12.22 uur Meester Walter Damen vraagt naar het gesprek: “Heeft u doorgevraagd over zijn angsten? Heeft u niet gezegd dat hij dan eerder naar de politie moest? Hoe ging dat gesprek?” Op de vraag hoeveel vesten hij per jaar verkoopt, antwoordt Gysels: “Een of geen”.

Ook aan Gysels vraagt Vermassen of De Gelder een goede leugenaar is. “Of hij een goede leugenaar is, weet ik niet. Maar hij kwam overtuigend over, alleszins genoeg om de verkoop te laten doorgaan.”
Vermassen: “Op basis van uw mensenkennis oordeelt u daarover. Hij heeft u toch goed kunnen overtuigen?”
Gysels: “Dat zegt misschien veel over mijn mensenkennis.”
Vermassen: “Mag ik zegge dat hij u goed liggen heeft gehad? Dat hij het goed heeft gespeeld?”
Gysels: “Hij heeft het goed gespeeld.”
Vermassen vraagt en krijgt bevestiging dat De Gelder geen gestoorde indruk maakte.

Haentjes: “Ik kan er best inkomen dat u een ethische afweging maakt. Maar u wil een vest verkopen. Dus u maakt zich een beeld van de persoon, maar gaat niet echt doorvragen, toch? En, laten we eerlij kzijn, met een kogelvrije vest kan je weinig doen? Het is is geen wapen, hé?” Gysels gaat akkoord.

12.18 uur Geert Gysels verkocht de kogelwerende vest aan De Gelder: “Als wij iets vreemd merken, vinden wij altijd wel een smoes om de vest niet te verkopen.” Gysels zag ook niets abnormaal aan De Gelder. “Hij voelde zich niet echt veilig. Hij wilde zich beschermen tegen, nuja, de verruwing.”

“Hij wilde zoals alle kopers bescherming, en beweeglijkheid. Ik zag niets vreemd, anders had ik de verkoop nooit laten doorgaan.”

Een jurylid vraagt of zo’n aankoop geregistreerd wordt. “Is dat niet meer iets voor veiligheidsdiensten?” Gysels: “Dat is inderdaad meer iets voor veiligheidsdiensten, maar er is geen vergunning voor nodig. Ik moet dat niet bijhouden, maar ik doe dat wel.”

12.10 uur Bettina Dewree baatte met Hans Daelemans die winkel uit en kreeg van De Gelder de vraag naar de kogelvrije vest. Zij belde De Gelder toen de vest aangekomen was.

Tegen Dewree zei De Gelder dat hij die vest wou om zich te beschermen tegen messteken, omdat een vriend van hem al messteken geïncasseerd had in een discotheek. Volgens Dewree gedroeg De Gelder zich gewoon: “Ik heb er nooit iets van gedacht. Anders had ik die vest niet aan hem verkocht, natuurlijk.”

Vermassen vraagt naar de smoes van De Gelder, over zijn vriend: “Wij weten nu dat dat allemaal enorm gelogen was. Die mens die de vest verkocht, vroeg hem naar zijn redenen. U zegt dat u niets vreemds zag. Heeft hij die leugen overtuigend gezegd? Was dat een goed verhaal?” Dewree: “Ja, dat was zo.” Vermassen: “Een goede leugenaar, allez.”

12.08 uur Hans Daelemans heeft De Gelder voor de feiten gezien. “Vroeger hadden wij een winkel met onder meer luchtdrukwapens en messen. Hij vroeg naar een kogelvrije vest. Hij was schuchter en stil. Hij zag er voor mijn part normaal was.”
Voorzitter: “Heeft u gevraagd waarom hij dat nodig had?”
Hans Daelemans: “Hij zei dat hij vreesde voor zijn leven, dat hij al bedreigd was.” Daelemans bestelde die vest bij een vriend die dat verkoopt.
Voorzitter: “U zag niets verdachts aan hem?”
Hans Daelemans: “Zeker niet, als ik van iemand het niet verwacht had, was het zeker hij.”

12.05 uur Ook getuige Hans Staelens verklaart dat De Gelder niet in paniek was. Meester Filip Van Hende: “U vermeldt dat het om een opvallende rosse jongen ging. Het heeft dus gewerkt.”

11.58 uur Een jurylid komt terug op het springen van De Gelder. “Was dat nodig om ergens over te springen?”. Crapoen: “Neen.”‘

Jef Vermassen pikt in op de verklaring van Crapoen dat De Gelder kalm was: “Hij verklaarde zelf in paniek geweest te zijn. Was dat zo?” Crapoen: “Neen, hij was niet in paniek. Wie zo wegrijdt, heeft voor mij niets gedaan.” Vermassen komt nog terug op verklaring van De Gelder dat hij zei te trappen om te doden. “Was dat een harde trap? Crapoen: “Dat was zeker zo. Dat was een gerichte trap.”

11.49 uur Getuige Guido Crapoen zag Kim De Gelder bezig vanuit zijn appartement. Hij woont op een kleine 100 meter van Fabeltjesland. “Ik hoorde geween van het kinderdagverblijf komen. Ik was dat gewoon, dus ik reageerde er niet op. Maar dat lawaai bleef komen, dat was niet normaal. Ik keek uit het raam en zag twee verzorgsters lopen. Dan is meneer De Gelder buiten gekomen en ik zag hem schoppen…”
Voorzitter: “Wat viel u op?”
Guido Crapoen: “Niets. Die had een rugzak. Ik dacht dat hij misschien stage kwam doen.”
Voorzitter: “U verklaarde dat u ze kriskras door elkaar zag lopen.”
Guido Crapoen: “Ik had niets door. Ik zag hem die bewegingen maken, vandaar dat ik dacht dat ze tikkertje speelden ofzo. Ik heb hem dan over draad zien kruipen en weggaan.”
Voorzitter: “Had hij oog voor de verzorgsters?”
Guido Crapoen: “Ik weet het niet. Ik denk dat de verzorgsters elk een kant op gingen, om hem af te leiden.”
Voorzitter: “U hebt hem zien schoppen, u vergeleek dat met iets.”
Guido Crapoen: “Ja, hij schopte zoals op een bal. Om iets uit de weg te trappen. Ik heb hem ook twee keer een springbeweging zien doen. Ik dacht dat hij op die kindjes sprong, maar ik kon het niet zien.”
Voorzitter: “Kon hij weggeraken zonder naar die kindjes uit te halen?”
Guido Crapoen: “Ja, hij had die kindjes niet nodig. Ik heb hem rustig wegfietsen. Die was niet in paniek. Maar ik wist niet wat gebeurde, ik had nog niets door. Wat moest ik doen, ik weet niet wat er gebeurd was.”
Voorzitter: “Ook uit zijn houding kon u niets opmaken. Er zijn dan ziekenwagens toegekomen, wanneer had u door dat er iets gaande was?”
Guido Crapoen: “Toen ik om mijn krant ging, heb ik die ziekenwagens en de politiewagens gezien.”

11.40 uur Mannaert riep meteen 5 ambulances en 3 MUG-teams op. Op vraag van meesters Vermassen en Cottyn doet hij een gedetailleerd verslag van hoe de dodelijk gewonde baby’s eraan toe waren. Bij de andere kindjes waren er ook die niet beseften wat aan het gebeuren was. “Als die verzorgsters niet zo rustig gereageerd, konden wij ook ons werk niet doen. Zij mogen met alle lof gaan lopen. Zij gaven de kindjes bewust een warl gevoel, waardoor ze rustig waren. Ik hoor altijd dat er chaos was, maar binnen was er structuur, daar is gewerkt zoals gewerkt moet worden.”

11.37 uur De volgende getuige is Filip Mannaert, vrijwillig verpleger en brandweerman. Hij reed samen met Neirynck naar Fabeltjesland. Hij riep bij aankomst meteen bijstand op. “We wisten niet of de dader er nog was, wel dat er nog slachtoffers binnen waren. Christophe heeft me twee kindjes gegeven, die heb ik in het sas gelegd. Toen zeiden de verzorgsters dat ze er allemaal waren. Christophe heeft toen gezegd: ‘Hier moeten we het mee doen, want voor die andere twee is het te laat.'”

11.31 uur Meester Virginie Cottyn wilde weten of het Neirynck nog een teken van leven vermoedde bij het baby’tje dat hij beademde. “Ik voelde enkel mijn eigen adem, dus, neen…” Vermassen vraagt of het mogelijk was dat hij zijn eigen adem door de wonde voelde komen: “Ik weet dat het gruwelijk is, maar is dat mogelijk?” Neirynck bevestigt dat dat kan.

11.28 uur De voorzitter wil weten of Neirynck die dagen al verwerkt heeft en of die dag onwezenlijk overkwam. “Dat was inderdaad onwezenlijk. Maar ik herinner me niet veel meer. Ik keek door een tunnel. Ik had nooit gedacht dat ij een dood slachtoffer zou kunnen voorbijlopen om een ander te gaan zoeken.”

11.21 uur Zitting weer geopend, met getuige Kristof Neirynck. Ook hij legt de eed af: “Ik zweer te spreken, zonder haat en zonder vrees. Geheel de waarheid, en niets dan de waarheid.”

Neirynck reed als verpleger mee met de ziekenwagen die naar Fabeltjesland ging. Er kwam een melding binnen dat “een gek stond te zwaaien met een mes.” Neirynck zegt dat hij bij aankomst meteen enkele mensen zag lopen. “Er liepen mensen, mijn eerste zicht was een baby (die zou overlijden, red.) op de schoot van een verzorgster. Er riepen mensen dat het in de achterste zaal gebeurd was.” Iemand riep dat de dader nog in de zaal was. Toch is Neirynck doorgelopen, omdat hij hoorde dat er meerdere slachtoffers waren: “Wij zijn opgeleid om eerst alle slachtoffers te verzamelen. Ik heb de pols genomen van een baby, die had geen teken van leven meer. In de keuken heb ik een verzorgster ook aan de pols gevoeld, ook geen teken van leven. Ondertussen heb ik nog enkele kinderen meegegeven aan mijn collega.”

“Ik hoorde een baby huilen. Ik wilde die nog vinden, maar ik was geblokkeerd. Omdat ik gehoord had dat de dader nog aanwezig was, heb ik een agente gevraagd haar wapen te trekken.”

Neirynck heeft twee maal een later overleden beademd.

11.00 uur De voorzitter schorst de zitting “kort”.

10.53 uur Meester Verstraeten vraagt aan De Gelder waarom hij naar huurmoordenaars en filmpersonages als Hannibal Lecter zocht.
Kim De Gelder: “In de eerste plaats voor informatievergaring. Maar ik wil iets zeggen over de Joker. Daar heb ik geen inspiratie in gezocht. Ik ben niet thuis in de Amerikaanse cultuur wat Batman en de Joker betreft. In die films werd enkel geroofd en geplunderd.”

10.48 uur Kim De Gelder verklaart dat hij geen tijdsbesef meer had, en dus niet kan zeggen wanneer hij die opzoekingen deed. “Ik keek tussendoor vooral naar videoclips. Denk ik. Als ik niet achter de computer zat, was ik gewoon aan het slapen… Denk ik.”

Een jurylid vraagt of er nog ander computergebruik was en of de onderzoekers zaken gevonden hebben die los staan van de feiten. De Maeyer: “Er was veel computerverkeer, maar wij zijn niet ingegaan op die zaken. De opzoekingen naar acne konden gerelateerd zijn met zijn zelfbeeld, vandaar.”

Meester Filip Van Hende: “Hij heeft gezocht naar verdwenen mensen, zocht met zoektermen als ‘messteken’, ‘Hannibal Lecter’ en ’the joker’. Dat wijst toch richting de feiten?” De Maeyer herhaalt dat ze steeds gericht zoeken. “Alles wat rond de feiten hing, hebben we uitgezocht.”

10.45 uur Jef Vermassen vraagt of de zaken aangetroffen om Kim De Gelders computer warrig zijn opgeslagen of mooi gestructutreerd. Dat laatste is het geval, aldus Roel De Maeyer.

10.41 uur De procureur-generaal Yves Van Den Berge stelt enkele technische vragen over het downloadgedrag van Kim De Gelder.

10.34 uur In de zoekgeschiedenis van De Gelder vonden de onderzoekers dat hij zocht naar informatie over huurmoordenaars, naar foto’s van acne en naar kinderdagverblijven in Dendermonde.

10.23 uur Kim De Gelder bewerkte zijn foto’s voor op zijn valse pasjes.

10.19 uur We horen het voicemailbericht van de fictieve watermaatschappij dat De Gelder op zijn tweede gsm insprak. Met een stemvervormer maakte hij er een vrouwenstem van.

10.12 uur Roel De Maeyer van de Computer Crime Unit van Dendermonde stelt het onderzoek op de computer van Kim De Gelder voor.

10.05 uur Jaak Haentjes vraagt naar de impressie van de onderzoekers bij het binnenkomen. Hadden ze de indruk dat ze in een bewoond appartement kwamen? “Ik heb het zo objectief mogelijk gehouden, door de foto’s te tonen. Maar daar waren zaken die er op wezen dat er iemand woonde.” Haentjes vraagt nog naar de computer in het berghok en naar de kast in de keuken. “Daar lagen weinig voedingswaren. Behalve voorverpakte. En waar at ie, vroeg ik mij af?” Haentjes toont hiermee de erg vreemde situatie aan waarin De Gelder leefde.

Meester Walter Damen merkt op dat het appartement meer weg had van een kamp, een uitvalsbasis. Raes benadrukt dat alles er netjes was, en dat de spullen netjes gerangschikt waren. “Ik ga daar geen verdere conclusies aan verbinden.” Haentjes stipt nog eens aan dat de verlichting ook erg vreemd was: de lampen waren met ducktape vastgeplakt aan het plafond.

09.56 uur JefVermassen stelt vragen over de molotovcocktails: “De Gelder zei dat hij die wou naar beneden gooien, mocht zijn huisbaas – die hem “naar het leven stond” – of iemand anders hem komen halen. Maar die stonden toch in een kast?” De onderzoeker bevestigt dat.

Vermassen gaat ook in op het matrasje dat in de slaapkamer lag. “Er werd gezegd dat De Gelder voor zijn deur sliep. Maar uit de foto’s lijkt toch niet dat dat iets is wat je snel verlegt?” Raes merkt op dat het snoer van de wekkerradio onder de matras ligt.

Vermassen vraagt aan de voorzitter om Kim De Gelder te vragen naar deze beide “gefantaseerde verhalen.”

Voorzitter: “Verlegde u uw matras, meneer De Gelder?”
Kim De Gelder: “Ik heb op verschillende plaatsen geslapen, niet altijd op mijn matras.”
Voorzitter: “En die molotovcocktails, waarvoor diende dat?”
Kim De Gelder: “Ik heb dat al verklaard aan een psychiater.”
Voorzitter: “Maar wat verklaar je nu?”
Kim De Gelder: “Dat waren geen molotovcocktails, dat waren flessen wijn. Ik had die benzine om iemand te helpen, als die een probleem had met zijn auto ofzo. Je kan daar molotovcocktails mee maken, maar ook mee gebruiken in een auto. Dat zal iedereen in de zaal wel weten.
Vermassen: “Maar er lagen toch stukken stof bij? Dat is toch niet om de mensen te helpen?”
Kim De Gelder doet een warrige uitleg.
Vermassen: “Die vijzen doe je toch niet in de flessen om mensen te helpen?”
Kim De Gelder: “Als ik die bij een eventueel doelwit zou nodig hebben, dan zou ik inderdaad molotovcocktails gebruiken om te doen ontploffen.”
Voorzitter: “Waarom had je die nodig?”
Kim De Gelder: “Ik wil daar nog steeds uitgebreid op uitkomen, maar ik vind dit niet het juiste moment.”
Voorzitter: “Alé, ’t is goed, ga maar zitten.”

09.54 uur Verder werden gevonden: een nacht- en verrekijker, een apparaat om honden mee weg te jagen (Kim De Gelder eerder: “Ik wou te weten komen hoe dat werkte.”, een samoeraizwaard (volgens Raes met een “vlijmscherp lemmet”. De Gelder had eerder gezegd dat het een sierzwaard was.)

09.44 uur In de papiermand werden verpakkingen gevonden van de Duitse firma waarbij De Gelder zijn t-shirts van de fictieve watermaatschappij bestelde. Ook een kaartje van zijn familie lag daarbij. Zijn ouders, grootouders en zus stuurden hem hun nieuwjaarwensen.

Onder de wastafel stond een jerrycan met benzine. Er werden ook lonten aangetroffen en de jeansbroek waaruit De Gelder de lappen stof sneed om een zak in zijn jas in te naaien.

09.39 uur In het appartement waren ook alle spullen aanwezig waarmee De Gelder zijn valse identiteit van controleur van een watermaatschappij construeerde: een printer, een lamineerapparaat, een tweede gsm, …

09.30 uur De foto’s van Kim De Gelders appartement in Sinaai tonen het reeds veel beschreven ‘kale appartement’. In de berging, een kleine ruimte, staan een wasmachine en een droogkast en een bureau met De Gelders computer. De badkamer is ook nagenoeg leeg. In de kleinste slaapkamer ligt een slaapmatje, een slaapzak, een klokradio en een bergkastje. Daarin een minitelevisie en een koptelefoon. Er stond verder nog een stoel met wat kledij. In de grootste slaapkamer staat de houten plank waarop De Gelder steek- en snijbewegingen oefende. Tegen de ramen zijn zelfgemaakte ‘gordijnen’ van eierdozen gekleefd. Er hingen kleren in te drogen. De woonkamer is leeg op een koelkast, een salontafel en een opbergrek na.

09.27 uur Pasqinely Raes praat over zijn huiszoeking in het appartement van Kim De Gelder.

09.24 uur Vandaag is de laatste dag dat er over de feiten gesproken wordt. De komende dagen zullen we getuigenissen horen.

09.20 uur Voorzitter Koen Defoort opent de zitting.

Voorzitter: “Ik hoop dat u allemaal een goed weekend heeft gehad en een beetje heeft kunnen uitrusten. U ook meneer De Gelder? U liet vrijdag weten dat u wilde gefotografeerd worden, maar kwam daar op terug. Hoe denkt u daar nu over?”
Kim De Gelder: “Ik heb daar geen bezwaar tegen, zolang het proces eerlijk verloopt.” (Jaak Haentjes kijkt zijn cliënt verbaasd aan)
Voorzitter: “Beseft u wat uw daden veroorzaakt hebben toen?
Kim De Gelder: “Ik weet niet wat u bedoelt met beseffen.”
Voorzitter: “Of u beseft dat de mensen over uw motieven willen horen.”
Kim De Gelder: “Ik besef dat, maar door mijn jarenlange opsluiting is het moeilijk daar over te praten. Maar ik wil daar wel over praten.”

09.00 uur Fotografen en cameralui mogen vandaag opnieuw even in de assisenzaal om beelden te maken. Jaak Haentjes wordt duchtig geportretteerd. Zijn cliënt, de beschuldigde Kim De Gelder, zei vorige week vrijdag bij de sluiting van de zitting dat hij toch mocht gefotografeerd worden. Amper een uur later kwam hij al op die beslissing terug.

08.58 uur Lees ook de opinie van oud-minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V): ‘Vier suggesties om Justitie te hervormen‘

08.55 uur Lees ook de samenvatting van een week assisenproces tegen Kim De Gelder: ‘De zes gezichten van Kim De Gelder: van vreemd tot ronduit bizar‘

De eerste week van het assisenproces tegen Kim De Gelder was een aaneenschakeling van verwarrende en tegenstrijdige situaties. Ze zijn zo een metafoor voor de man zelf gebleken. Op de eerste dag kwam een licht arrogante De Gelder betrekkelijk normaal over, met gestructureerde antwoorden op de vragen. Op dag zes was hij arrogant genoeg om zijn advocaat neerbuigend toe te spreken: “Ge moet geen show verkopen”. Samenvatting van zes dagen schipperen tussen vreemd en ronduit bizar, tussen koele moorddadigheid en waanzinnige drang.

08.45 uur Goeiemorgen. Welkom bij de liveblog over het assisenproces tegen Kim De Gelder. Vandaag is de zevende procesdag. Aan het woord komen getuigen, wetsdokters en verhoorders van Kim De Gelder. Die laatste komen vandaag hun verslag afwerken. Vrijdag schorste de voorzitter van het hof Koen Defoort de uitlopende zitting en vroeg hen vandaag terug te komen.