Herlees: Haentjes over psychiater: ‘Zeer selectieve getuigenis’

Herees hier de liveblog over de vijftiende procesdag in het assisenproces tegen Kim De Gelder. Zijn beste vriend, leraars en psychiater getuigden.

Hierbij beëindigen wij onze liveblog. Bedankt om bij ons te volgen.

Op deze veertiende procesdag namen voormalige collega’s, een werkgever, de baas van een interimbureau plaats in de getuigenstoel. Ook de toenmalige beste vriend van De Gelder trad aan. Hun verhaal was grotendeels gelijklopend: De Gelder maakte op hen een rustige, bedeesde en soms vreemde indruk. Achteraf is gebleken dat De Gelder vaak loog, maar dat hebben ze nooit gemerkt.

De behandelende psychiater en psycholoog van De Gelder kwamen ook aan bod. Meester Jaak Haentjes ging met hen in soms pittige discussies over hun oordeel over De Gelder.

Uit het moraliteitsverslag over De Gelder kwam hetzelfde beeld als al het gehele proces geschetst wordt: De Gelder was een leuk kind, veranderde rond zijn 15 jaar in een vreemde jongen. Zijn ouders zagen hem erg bizarre zaken doen. Buiten het gezin gedroeg hij zich eigenaardig, maar niet in die mate dat mensen in hem een potentieel gevaar zagen.

Morgen komt het college van deskundigen (psychiaters en psychologen) aan het woord.

17.30 uur De zitting wordt geschorst.

17.27 uur Op vraag van meester Verstraeten bevestigt de commissaris dat De Gelder zich aan de regels kon houden en dat ook deed.

17.17 uur De Gelder verklaarde over vriendschappen:

“Bij vrienden was ik plezierig en lachte ik, maar dat was gespeeld.” Volgens zijn vrienden kon je met hem enkel plezier maken, maar kon je er niet bij terecht met problemen.

17.10 uur Toen De Gelder thuis vertrok zeiden zijn ouders: “De deur zal altijd openstaan.”

17.02 uur De verstandelijke ontwikkeling en de schoolcarrière van Kim De Gelder komen aan bod. In de leefschool was hij soms explosief en opvliegend. Hij zonderde zich af om aandacht te krijgen. Later, tijdens de opleiding farmaceutisch assistent, zonderde hij zich ook af. Maar hij werd niet gepest, ook al noemden klasgenoten hem soms ‘de zombie’.

16.53 uur In 2008 werd de moeder depressief door het gedrag van haar zoon.

16.52 uur Een overzicht van “verontrustende gedragingen volgens de ouders: afzonderen, naast het bed van ouders, broer en zus staan, zat in het donker, ijsbeerde rond de tafel, kwetste moeder en broer, kleineerde en haatte moeder, …”

Vreemd genoeg, zo zegden zijn ouders, gedroeg hij zich enkel thuis zo.

16.50 uur Het bekende patroon wordt uitgelegd: Kim De Gelder was een leuk kind. Op zijn 15 jaar begon hij zich vreemd te gedragen. Vanaf dan vertroebelde de relatie met zijn ouders.

De Gelder verklaarde dat hij niet begreep dat hij naar de dokter moest. Hij was er zelfs beschaamd over.

16.45 uur Van Den Bremt verhoorde mee Kim De Gelder. Hij praat nu over hoe De Gelder weigerde mee te werken: “Hij zei: ‘Ik heb u niets meer te melden, eigenlijk ben ik overleden.’ Tot zover wat we te weten konden komen over De Gelder door De Gelder.”

16.43 uur Het moraliteitsverslag van Kim De Gelder wordt gepresenteerd door Dirk Van Den Bremt. “Een moraliteitsonderzoek staat los van de feiten en wordt objectief gevoerd.”

16.20 uur LEES OOK: de opinie van Jan Nolf over collocatie: ‘Wie moet het finaal voor het zeggen hebben: de psychiater of de rechter?‘

16.17 uur De zitting wordt een kwartier geschorst.

16.12 uur Haentjes vraagt of Van Den Sande rekening heeft gehouden met de informatie die de ouders gaven.
Van Den Sande: “Neen, dat doe ik nooit. Ik kom pas in een later stadium op die zaken terug. Ik had geen reden om daar rekening mee te houden.”
Haentjes: “Waarom niet?”
Voorzitter: “U heeft niet goed geluisterd, ze zegt het net…”
Van Den Sande: “Omdat dat pas later komt. De eerste sessie is de patiënt vrij laten spreken.”

16.08 uur “Nooit, nooit, nooit,” antwoordt Van Den Sande op de vraag of ze De Gelder ooit als een gevaar voor de samenleving zag.

16.03 uur Meester Luyckx vraagt of men een ziekte als schizofrenie kan beheersen. “Kan je wanen en hallucinaties uitschakelen?”
Van Den Sande: “Ik ben geen medicus, dus ik kan u daar niet op antwoorden. Schizofrenie moet voornamelijk via medicatie behandeld worden. Dat kan symptomen onderdrukken. Maar zich tegen de ene zo gedragen en tegen de andere anders…”

16.01 uur Vermassen: “Mevrouw, wij weten na lezing van het dossier dat deze jongeman een totale contactbreuk wil met zijn gezin en met de samenleving. Typisch voor seriedoders…”
Voorzitter: “Uw pleidooi komt later…”
Vermassen: “Ja, … Kan het niet zijn dat hij die therapie niet wilde omdat u ook van die samenleving deel uitmaakte?”
Van Den Sande: “Dat kan. Maar langs de andere kant zij hij dat hij het goed kon uitleggen tegen anderen op café. Zijn ouders zeiden dat hij een vriend had, een zekere Thomas. En dat hij daar spelletjes mee speelde. De wereld was in elk geval waarschijnlijk niet groot.”

16.00 uur Op vraag van een jurylid zegt de psychologe: “Het was een jongen met een moeilijke identiteitsvorming. Een extreme vorm van puberteit, ja.”

15.57 uur “Ik heb geen depressie gezien bij Kim. Ook over een zelfmoordpoging heb ik nooit iets gehoord.”

15.56 uur “Over de persoonlijkheid van Kim weet ik zeer weinig. Over bepaalde dingen wou hij weinig zeggen.”

15.54 uur “Hij vond het misschien wat vervelend, maar hij kwam toch terug voor een tweede keer. Dus het kon dat hij een derde keer zou komen, maar ik heb hem niet meer gezien.”

15.50 uur Psychologe Van Den Sande zegt dat De Gelder steeds terugkwam op de wens alleen te willen gaan wonen. “Hij wilde werk en naar de avondschool.”

15.45 uur Van Den Sande: “Het kan dat zijn ouders over een psychose spraken, maar de dingen die zij als voorbeelden aangaven kunnen in verschillende pathologieën voorkomen. Dat hoeft niet psychotisch te zijn.”

15.43 uur MariaVan Den Sande, echtgenote van De Bleeker en zelf psychologe. Zij zag Kim De Gelder ook. Eerst samen met de ouders, dan apart en dan opnieuw eens met de ouders samen. “Wij maken conclusies, maar die moeten samen gemaakt worden met zij die naar de therapie komen. In dit geval herinner ik mij dat vooral de zoon geen verdere behandeling wenste.”

15.40 Haentjes windt zich op. HIj zegt tegen De Bleeker dat een huisarts heeft gezegd dat er duidelijke tekenen van psychose zijn. “Voorzitter, nogmaals, dokter De Bleeker beroept zich op zijn zwijgplicht, maar daar heb ik nog niet veel van gezien. De getuigenis van dokter De Bleeker is zeer selectief. Dokter De Bleeker: herinnert u zich dat attes van die huisdokter (dat volgens de ouders van Kim De Gelder door De Bleeker is opzijgeschoven, red.)? De Bleeker: “Neen.” Haentjes: “Dan denk ik dat verdere vragen echt overbodig zijn!”

15.36 uur Haentjes leest voor uit een attest waarin een arts zegt dat “de bezorgdheid van de ouders terecht was, dat een psychiatrische behandeling nodig is. “Nogmaals voorzitter, ik twijfel niet aan het arrest, maar ik zal niet dulden dat men achteraf op basis van de getuigenis van dokter De Bleeker zal oordelen dat Kim De Gelder op dat moment een normale jongen was. Dokter, als u niet over dat attest gesproken heeft, waarover dan wel?”

De Bleeker zegt zich die attesten niet te herinneren, nadat hij een uitleg deed over de gestoorde communicatie tussen Kim De Gelder en zijn ouders.

15.34 uur Haentjes: “Is het u bekend dat menzen met een bepaald ziektebeeld alles doen om tegenovergesteld over te komen?”
De Bleeker: “Wat is uw vraag, meester?”
Haentjes: “Is het juist dat psychiatrische patiënten er alles aan doen om niet over te komen als psychiatrosch patiënt?”
De Bleeker zwijgt.
Haentjes: “Ik zal het nog duidelijker zeggen: niemand zegt graag dat hij zot is.”
De Bleeker: “Dat varieert.”

15.30 uur Haentjes: “Het lijkt me logisch dat we het arrest respecteren. Ik heb op vraag van de ouders en Kim De Gelder een debat uitgevochten. De dokter mag weten dat ik dat zo zie. Toch enkele vragen: als die mensen met een attest voor collocatie lansgkwamen, volstond toch voor u om hen naar de vrederechter te verwijzen?”
Er volgt een kleine discussie tussen Haentjes en de voorzitter over hoe collocatie in zijn werk gaat.
De Bleeker: “Wie zegt dat ik dat antwoord niet gegeven heb?”
Haentjes: “Ik vraag het u.”
De Bleeker: “Ik heb dat gezegd. (…) Als ik nu de overtuiging heb dat er geen opname nodig is, dan mag ik toch een ambulante behandeling voorstellen?”

15.25 uur Vermassen: “U bent gebonden aan een groot en bekend ziekenhuis, waar u met veel psychotische mensen in contact komt. U heeft veel ervaring en uw opleiding. Als er voor u iemand zou zitten van wie u denkt dat die in een psychose zit, zou die dan hetzelfde behandelen zoals u deed?”
De Bleeker: “Neen.”
Vermassen: “Is het juist dat zo’n opname contraproductief kan werken als dat niet nodug is? Dat is erg delicaat, toch?”
De Bleeker: “Dat kan. Sommigen houden daar een trauma aan over. Dat is vrijheidsberoving, dat is niet plezierig. Daarom dat de wet daar zo strikt in is.”

15.24 uur “Ik heb in mijn hele leven nog nooit met mensen in problemen gelachen.”
Voorzitter: “U zou gezegd hebben: ‘Bij hoeveel psychiaters ga je nog gaan, madammeke?'”
De Bleeker: “(zucht) Ik heb dat niet gezegd. Madammeke, dat is geen taal die ik gebruik.”

15.23 uur “De ouders waren meteen akkoord met mijn voorstel om hem naar een psycholoog te brengen (Mieke Van Den Sande, zijn echtgenote, red.). (…) Zij wisten heel goed wie Mieke Van Den Sande was.”

15.20 uur De voorzitter: “Bij een collocatie moet er direct gevaar zijn, en dat was niet het geval toen u hem zag?”
De Bleeker: “Neen, Kim was op dat moment absoluut niet psychotisch. (…) Ik voelde toen aan dat die jongen een eigen leven wilde leiden, hij was op zoek naar een identiteit, wie ben ik , wat kan ik? Zijn studie was ook afgebroken. Hij was op zoek, duidelijk.”

“Ik vond ambulante therapie nodig en koos bewust voor een psycholoog en niet voor een psychiatrische behandeling.”

15.17 uur “Om iemand te colloceren moet er geestesziekte zijn, een gevaar voor zichzelf of anderen en de enige mogelijkheid om te behandelen is gedwongen opname. Maar ik wil benadrukken: niet de psychiater moet colloceren, dat is een gerechtelijke beslissing”

15.16 uur “Ik herinner me die eerste ontmoeting met Kim De Gelder niet echt. (…) Ik herinner me wel nog, goed opletten welk woord ik gebruik, dat klikte niet meer. Die communicatie ging niet goed.”

15.13 uur De voorzitter snijdt het eerste contact met het gezin De Gelder aan.

15.11 uur Dokter De Bleeker vraagt of hij zich van zijn zwijgplicht mag bedienen. De voorzitter zegt dat hij zich mag houden aan zijn beroepsgeheim, maar dat hij niet kan veroordeeld worden voor wat hij zegt.

15.10 uur Voorzitter Koen Defoort zegt dat er een klacht is ingediend door de ouders van Kim De Gelder tegen dokter De Bleeker wegens schuldig verzuim: “Hij is daarvoor buiten vervolging gesteld, het is juridisch sluitend. Ik wil dus geen vragen of suggesties in die richting.”

15.08 uur De volgende getuige is dokter Eugeen De Bleeker. De ouders van Kim De Gelder verklaarden gisteren dat ze het erg spijtig vinden dat deze man hun bezorgdheid niet ernstig nam: “Dat was een gemiste kans.”

15.07 uur “Ik was erg geschrokken. Aan zoiets denk je niet.”

15.04 uur “Er zat niet echt een drive in. (…) Toen ik ermee werkte heb ik niets gezien dat wees op een geestesstoornis.” De Gelder deed hem tweemaal schrikken: “Maar dat maakte niet echt indruk. Ik was niet echt geschrokken.”

14.56 uur De volgende getuige, eveneens een oud-collega van De Gelder, wil niet dat zijn naam genoemd wordt.

14.55 uur Luyckx vraagt of ze bizarre dingen gemerkt heeft: “Neen, wel dat hij naar zijn boterhammen keek en glimlachte. (…) En ja, hij heeft een broccoli gegeten… Dat is toch gezond, hé.”

14.54 uur Meester Luyckx vraagt of ze gehoord heeft of De Gelder gepest werd: “Neen, ik hoorde wel dat hij traag werkte en dat dat sommigen op de zenuwen werkte.”

14.52 uur Hoe reageerde ze op het nieuws, vraagt voorzitter Koen Defoort: “Ongeloof… Veel verdriet… Ik had nooit gedacht dat hij dat zou doen… Ik voel het verdriet van de slachtoffers, ik kon niet meer slapen. Ik ben dan boeken beginnen lezen, ’s nachts. Ik zag mezelf staan met mijn baby met overgesneden keel. Ik stelde mij in de plaats van de ouders van Kim. En dan Kim… Je kon dat niet zien aankomen, ik kon dat niet begrijpen.”

14.47 uur “Mijn man vond dat een heel vriendelijke en welopgevoede jongen. Hij was gesloten, als je er zelf niets tegen zei, zei hij niets terug. Daarom begon ik er zelf tegen, om repliek te krijgen.”

14.44 uur “Hij huppelde naar de koffie-automaat. Ik vond dat vreemd, ik had hem dat nog nooit zien doen. Hij was precies heel blij dat hij mocht komen naar mijn instuif. (…) Hij is dan gekomen, en hij heeft taart gegeten en koffie gedronken. Ik heb hem dan rondgeleid. Ik heb hem de poezenkamer getoond, ik had die ingericht voor mijn twee poezen.”

14.41 uur “Hij vroeg eens wat hij met zijn spaargeld moest doen. Ik heb dat dan aan mijn man gevraagd en heb Kim gezegd dat hij best aan pensioensparen zou doen. ‘Ik haal mijn pensioen niet,’ zei hij.”

14.38 uur Moerman vertelt een reeks vreemde zaken die De Gelder tegen haar zei. “Hij zei dat zijn ouders elke dag naar het restaurant ging en hij dan moest koken, dat ze muskusratten vingen en opaten, …”

14.33 uur Myriam Moerman was ook een collega: “Het was vervelend dat hij niets zei. Als ik over mijn eigen interesses sprak, dan praatte hij wel. Hij vertelde over zijn zus en zijn broer. Hij zei dat die gespierd was en uitging, maar hijzelf niet. Hij zei dat toen zijn broer klein was, en ’s nachts ging plassen hij altijd een skelet zag. ik dacht: ‘Gaat dat wel over uw broer?'”

14.32 uur Vermassen komt terug op alle leugens van De Gelder: “Komen die er gemakkelijk uit? Merkte je dat hij loog?”
Aendenboom: “Neen. Maar ik moet wel zeggen dat ik niet veel mensenkennis heb. Ik zie in iedereen het goede.”

14.28 uur “Een collega had een bericht naar mij gestuurd: ”t Is Kim’ Ik verschoot, ik had dat totaal niet verwacht, totaal niet.”

14.24 uur “Toen mijn partner mij niet meteen kon afhalen, vroeg hij me om mee naar toneel te gaan. Ik zei dat mijn partner van niets wist en dat ik het dus niet ging doen.”

14.20 uur Volgende getuige: Karen Aendenboom – ook een voormalige collega van De Gelder. “Ik ben eens met hem naar huis gereden. Hij is een keer met mij de volledige weg mee gereden. Maar hij heeft toen weinig gezegd. Zoals altijd.”

14.19 uur Meester Ann Van De Steen vraagt of De Gelder zich soms verward uitdrukte: “Neen. Als je hem iets vroeg, dan antwoorde hij, maar hij begon nooit een gesprek.”

14.17 uur “Ik heb altijd gedacht dat hij raar deed, maar niet dat hij zoiets zou doen.”

Vermassen komt daarop terug en dan zegt Coppieters wel dat ze hem als een geesteszieke aanvoelde. “Op dat anderhalf jaar was hij altijd hetzelfde.”

14.15 uur Coppieters over de dag dat De Gelder met een rode kleur in zijn haar naar het werk kwam: “Hij zei dat hij gespeeld had met nichtjes en dat hij het er niet uitgekregen had.”

14.10 uur Anneken Coppieters was de overste van Kim De Gelder. Zij was verpakkingsverantwoordelijke. De Gelder moest artikelen inpakken: “Hij deed zijn werk heel goed, maar heel traag. Als we hem zeiden dat hij sneller moest werken, dan deed hij dat. Maar de dag erna deed hij het weer.”

11.56 uur De zitting wordt geschorst tot 14 uur.

11.55 uur Winfridus De Cock ontkent, op vraag van meester Vermassen, dat De Gelder de indruk gaf ziek of geestesgestoord te zijn.

11.50 uur “Ik volg dit proces niet goed. Maar wat ik hoor is dat hij zijn spijt niet wil getuigen. Dan vraag ik mij af: ik heb geluisterd naar hem toen hij zei dat hij gepest werd. Dan zeg ik: als je een beetje lef hebt, dan betuig je toch spijt?”

11.46 uur “Toen de feiten bekend raakten, heb ik het personeel samengeroepen. Toen kwam ik te weten dat hij naar twee house warming party’s geweest is. Dat verbaasde, want zo sociaal kwam hij me niet over.”

11.45 uur “Hij wilde niet dat ik papieren naar zijn thuisadres zou sturen. Hij zei dat ik het naar zijn appartement moest sturen, er zou een vriend thuis zijn.”

11.42 uur “Hij kwam me zeggen dat hij wou stoppen. Ik vroeg waarom. Hij zei dat het een familietraditie was om met de familie te gaan skieën in februari. Daarvoor moest hij 10 dagen verlof opnemen, waardoor hij maar 10 dagen meer over had. Dat zag hij niet zitten. Je voelde dat hij rond de pot aan het draaien was over de reden. Op een minuscuul papiertje heeft hij dan zijn onstlag gevraagd, ik heb dat dan op een officieel papier officieel gemaakt. Hij vroeg dan of hij een half uurtje weg mocht om pralines te halen voor zijn collega’s. Hij is daar dan mee rondgegaan.”

11.38 uur “Hij is mij eens komen zeggen dat hij gepest werd. Ik kon dat wel begrijpen. Ik heb hem dan overgeplaatst. Hij is mij daar dan nog voor komen bedanken.”

11.34 uur “Hij was traag, te traag. Maar hij compenseerde dat. Andere mensen onderbreken hun werk al eens. Hij niet. Ik had zelfs de indruk dat hij de koffiepauzes oversloeg in het begin, om zijn achterstand in te halen.”

11.29 uur Winfridus De Cock, de voormalige baas van Kim De Gelder, komt getuigen. “Zijn grijns kwam over alsof hij altijd binnenpretjes had. Hij zei mij dat het enige dat hij wou werken was. Ik zei dat ik hem die kans bood. Ik denk dat hij meer aankon.”

11.22 uur “Het kwam gewoon spontaan, wat hij vertelde.”

Op vraag van Vermassen zegt Van Clapdurp dat er niets vreemds was aan De Gelder.”

11.20 uur Mario Van Clapdurp, een ex-collega van Kim De Gelder, getuigt. “Hij at meestal boterhammen. Ik herinner mij een keer dat hij gewoon een rauwe broccoli mee had. Toen dacht ik: ‘Wat krijgen we nu?'”

10.55 uur De zitting wordt 20 minuten geschorst.

10.54 uur Meester Vermassen vraagt of De Weerdt ooit de indruk had dat er iets abnormaal was aan De Gelder. “Neen, niet meer dan anders.”

10.52 uur “Op zijn eerste job heeft hij maar een paar uur gewerkt. Daar liep hij maar verweesd rond.”

10.49 uur Voorzitter Koen Defoort start met het verhoor van Frederik De Weerdt, de baas van het interimbureau waar Kim De Gelder een job ging zoeken. “We hadden een goede indruk van hem. Hij was beleefd, leek goed opgevoed.”

10.41 uur Martine Van Kerckhove, de stagebegeleidster van Kim De Gelder tijdens zijn opleiding Verpleegkunde, verklaarde eerder dat ze de indruk had dat ‘de mens’ hem koud liet. “Hij was onverschillig als ik iets zei. (…) Het deed hem precies niet dat hij niet geslaagd was voor zijn stage. Ik had voordien nog niemand moeten ingeschikt verklaren.”

10.29 uur Zijn lector heeft het over “een vlakke houding”, een emotieloze houding. “Ik heb geen verschil gemerkt ten opzichte van zijn gedrag voor zijn zelfdodingspoging. Hij was emotieloos. Ik heb hem meermaals gevraagd om stil te staan bij zijn gevoelens tijdens zijn stage, maar ik ving daar bot.”

“We zagen wel dat er iets scheelde met die jongen, maar jaarlijks zien we iemand die niet goed kan communcieren, die zwakke sociale vaardigheden heeft.”

10.23 uur Een lector van Kim De Gelder uit de opleiding Verpleegkunde: “Ik heb hem eens gevraagd of hij problemen had, ook omdat hij vaak afwezig was. Hij zei dat hij slaapproblemen had.”

“We vonden hem een beetje de vreemde eend in de bijt, maar het is niet zo dat hij uitgesloten werd.”

10.20 uur De getuigenis van een lerares van De Gelder werd voorgelezen. Zij vond Kim De Gelder vooral een passieve indruk geven.

10.10 uur Haentjes vraagt naar een notitie die Verhelst maakte na een klassenraad. Hij schreef dat Kim De Gelder op een andere wereld leeft, hij vroeg zich af of Kim De Gelder schoolmoe was. “Hij zat dikwijls te dromen. Zijn gedachten waren toen zeker niet bij de les.”

10.04 uur Geert Verhelst was de leraar van Kim De Gelder in het vijfde en zesde jaar. Hij doceerde hem onder meer geneesmiddelenleer, wetgeving en apotheekadministratie. Hij was ook ztijn stagebegeleider.

“Volgens mij kon Kim meer. Hij leek mij een slimme jongen, die harder moest werken.”

10.03 uur Piet Beauprez zou De Gelder niet aangenomen hebben. “Hij was geen primus, maar deed wat hij moest doen. Maar hij was nogal traag en naar mijn idee niet geschikt voor het werk.”

09.56 uur “Ik had wel de indruk dat hij wat overbeschermd was. Hij woonde op zeven kilometer van de apotheek. Elke dag voerden ze hem. Zelfs als het goed weer was.”

09.55 uur Piet Beauprez, de apotheker waarbij Kim De Gelder stage deed, getuigt. “Ik had de indruk dat hij een goede band had met zijn ouders. Als zijn vader binnenkwam, liet hij alles vallen, gaf hij hem een kus en maakte zich dan klaar.”

09.51 uur “Ik wil nog een ding zeggen: de Kim die ik gekend heb en de Kim die hier zit, dat zijn twee gescheiden dingen voor mij. Ik vind het heel erg wat er gebeurd is (snikt). Merci.”

09.47 uur Meester Jaak Haentjes vraagt naar de gesprekken tussen Bracke en De Gelder. Hij kan dat niet meer zeggen. Ze gingen vaak naar de bioscoop, uitgaan “sprak ons niet aan”.

09.46 uur MeesterJef Vermassen noemt Thomas Bracke “een van de verborgen slachtoffers.” Hij wenst hem tweemaal veel sterkte toe.

09.41 uur Huilend vraagt Bracke dat de pers hem met rust laat.

09.39 uur “Toen mijn ouders zeiden dat Kim iets ergs had gedaan, kon ik het niet geloven. Ik heb meteen naar de politie gebeld om te zeggen dat ik zijn beste vriend was.”

“Ik neem nog steeds antidepressiva en iets tegen de hoge druk. (…) Ik ben hem niet gaan bezoeken in de gevangenis. Ik wou dat niet… Om verder te kunnen gaan met mijn eigen leven…”

09.35 uur Bracke keek op naar De Gelder: “Ik beschouwde hem als een vriend.”

09.25 uur “Ik weet mij niet te herinneren dat hij gedragsproblemen had. Ik weet wel nog dat hij naar de slaapkliniek moest. Ik wist niet dat zijn ouders hem wilden laten opnemen.”

09.21 uur Bracke legt een moeizame verklaring af. Hij lijkt onder de indruk te zijn. Hij herinnert zich bepaalde zaken die hij eerder verklaarde niet meer.

09.18 uur Thomas Bracke, een vriend van Kim De Gelder, getuigt. Beide jongens leerden elkaar kennen rond hun 14 à 15 jaar.

“Toen ik hem goed kende, was hij heel open naar mij en praatte hij veel.”

08.45 uur Goeiemorgen. Welkom bij onze liveblog over de vijftiende procesdag in het assisenproces tegen Kim De Gelder.

Vandaag komen de lerares, leraar en stagemeester van de beschuldigde aan het woord. Ook de baas van het interimbureau, zijn werkgever en collega’s zullen getuigen. In de namiddag leggen de behandelende psychiater en psychologe verklaringen af. De zitting wordt afgesloten met het verslag van het moraliteitsonderzoek van Kim De Gelder.

Gisteren kwam voor het eerst de familie van Kim De Gelder aan het woord. Eerst spraken zijn ouders en broer en zus. De procesdag werd afgesloten met het verhoor van de slachtofferbejegening van de familie van de beschuldigde.

De ouders van Kim De Gelder werden eerder uit de assisenzaal geweerd. Wettelijk mochten zij niet aanwezig zijn, aangezien zij zelf nog moesten getuigen. Wie nog moet getuigen, mag immers niet in de assisenzaal komen. De voorzitter, Koen Defoort, kan dat wel toestaan – dat is zijn zogeheten discretionaire bevoegdheid. Maar aangezien er bezwaar was bij (de families van) de slachtoffers, besliste hij de wet te volgen.