Herlees: ‘Eeuwige dankbaarheid voor de tantekes’

Herlees de liveblog van de dertiende procesdag in het assisenproces tegen Kim De Gelder: ‘Als De Gelder wil blijven leven, dat hij dan nooit vrijkomt’

Hierbij beëindigen wij onze liveblog. Bedankt om bij ons te volgen.

Op deze korte zittingsdag, die later begon door de felle winterprik, werden nog ouders verhoord wiens kinderen in meer of mindere mate gewond raakten bij Kim De Gelders moordpartij. Ook werd het moraliteitsverslag van de kinderverzorgsters voorgelezen. Constante in de getuigenissen van de ouders was hun enorme dankbaarheid voor wat de tantekes, zoals de kinderverzorsters genoemd werden, gedaan hebben.

Vanaf morgen wordt de familie van Kim De Gelder verhoord.

15.18 uur De zitting wordt geschorst.

15.15 uur “Onze dochter heeft van de feiten zelf niets gemerkt, ze heeft er door geslapen. Enkel van de chaos achteraf heeft ze iets gemerkt.”

“De eerste week heb ik een aantal artikels geschreven, ook de eerste dag. Dat heeft me geholpen om de zaak te verwerken. Mijn vrouw heeft het er moeilijker mee, ook vandaag heeft ze het moeilijk.”

Van Belle leest een briefje voor van zijn vrouw: “Ik kom vandaag niet getuigen, omdat mijn leed niets voorstelt in vergelijking met dat van anderen.”

15.11 uur De laatste getuige van vandaag is Bart Van Belle. Zijn vrouw is er niet vandaag. Hun dochtertje was een jaar en drie maanden oud tijdens de feiten. “Ik had in de voormiddag al telefoon gekregen van Marita, omdat ons dochtertje koorts had. Ze gingen haar in bed leggen en ze vroeg of ik er kon omkomen.” Hij hoorde op zijn werk, de redactie van De Standaard, dat er iets ernstig gaande was.

15.07 uur Wim Behiels en Liesbet Van Droogenbroeck zijn de ouders van een meisje (twee jaar en twee maanden oud) dat ook in Fabeltjesland naar de opvang ging. “We vallen in herhaling, maar wij willen ook onze dankbaarheid uitdrukken naar de tantekes. We voelen dankbaarheid en opluchting, en nederigheid voor het grote verdriet van anderen.”

15.02 uur “Toen wij in een kamertje kwamen in De Zonnebloem had ik onze dochter niet meteen herkend. Ik was erg gelukkig toen ik besefte dat het weldegelijk mijn eigen dochter was. (…) Voorlopig heeft ze daar niet veel last van. Ze sprak wel eens over bloed toen ze wat beter kon praten. (…) We hebben haar later heel duidelijk gezegd dat de stoute meneer in een hokje in de hoek staat. Dat was geruststellend.”

15.01 uur “Ik zag de helikopter van de politie rondvliegen en dacht: ‘Dit is echt niet goed’. Op televisie zag ik dat er een steekpartij was geweest. Ik heb mijn man gebeld, maar durfde hem niet zeggen wat er gaande was.”

14.58 uur De volgende getuigen zijn Denis De Nijs en Carolien De Man. Hun dochtertje was twee jaar en twee maanden. De mama heeft het meteen moeilijk tijdens haar getuigenis.

14.53 uur “Van Geyte is een actieve vrouw, die ook nog bij haar moeder – die naast haar woont – klusjes deed. Nu is zij een angstige vrouw, die nog weinig alleen durft.”

14.52 uur Rita Van Geyte had twee kleinkinderen tijdens de feiten. Het jongste was ook in Fabeltjesland. Zij kon haar kleinzoon redden van Kim De Gelder. Zij werkte sinds 1981 in Fabeltjesland. Ze werd omschreven als een “modelwerkneemster en erg collegiaal”. Ook zij beschoude de kinderen in de crèche als haar eigen kinderen.

14.47 uur Volgens De Bondt was de sfeer in Fabeltjesland erg goed. “De kinderen in het kinderdagverblijf beschouw ik als mijn eigen kinderen,” verklaarde ze. Ze was bang dat ze nooit nog de verantwoordelijkheid voor andermans kinderen zou durven opnemen.

14.46 uur Schets van Hilde De Bondt, die De Gelder te lijf ging: “Ze verklaarde dat ze niet meer kon helpen met renovatiewerken in het huis van haar vriend. Ze had om isolatie te plaatsen een mes nodig, en daar kon ze niet tegen.”

14.41 uur Verpeten schetst Marita Blindeman zoals zoveel getuigen dat al deden: Blindeman was een erg behulpzame vrouw, die altijd voor iedereen zorgde. Haar ouders, haar mentaal gehandicapte zus, haar zoon Quinten, … Allen wisten zij zich van haar zorgen verzekerd.

14.36 uur Een moraliteitsverslag is de verzameling van alle feiten over de persoonlijkheid en de levenswandel van betrokkenen. Daarvoor praten onderzoekers met vrienden en familie, soms maken zij ook gebruik van de sociale media.

Dit moraliteitsonderzoek werd gevoerd in maart en april 2009.

14.33 uur De zitting wordt heropend met Nathalie Verpeten. Zij zal het moraliteitsonderzoek van kinderverzorgsters Rita Van Geyte, Marita Blindeman en Hilde De Bondt presenteren.

13.22 uur De zitting wordt geschorst tot 14.30 uur.

13.16 uur Van Wassenhove is een goede vriend van het gezin Teixeira da Silva. Hij schetst de situatie in het gezin na de feiten. “De relatie tussen man en vrouw lijdt eronder. Ook al weet het zusje niet precies wat er is gebeurd, je ziet dat er iets veranderd is. Dat is niet meer het gezin van toen.”

“Dat iemand in volle bewustzijn zoiets kan aanrichten is niet te begrijpen. Dit is een blijvend gevaar en een bedreiging voor de maatschappij. Ik noem zo iemand een bloeddorstig roofdier die geen plaats heeft onder de mensen. Sorry dat ik dat zo zeg. Ik ben zelf heel gevoelig en dat heeft bij diep geraakt.”

13.13 uur Volgende getuige is Joseph Van Wassenhove.

13.11 uur De raadsman van het koppel zegt dat ze ermee worstelen dat ze zo’n wraakgevoel hebben. Ze proberen daar aan te werken, maar dat is moeilijk: “Ik heb nooit gedacht dat de woede zo diep zou zitten. De verbittering… We hebben het gered omdat we nog een andere dochter hadden. (…) Zij vraagt waarom hij het gedaan heeft.”
Voorzitter: “Het is al zoveel gevraagd, hé.”
Fierens: “Ik vraag het niet. Het hoeft niet gevraagd te worden.”

13.10 uur “Wij hebben het leven van onze dochter te danken aan de mensen van het UZ. De dokters, de chirurgen, het verplegend personeel. Zij hebben meer gedaan dan ze moesten. Ze hebben tijd gemaakt die ze niet hadden, de rol van psycholoog opgenomen. We willen hen daar expliciet voor danken.”

13.06 uur “Ze heeft liggen spartelen voor haar leven. Ze moest als een drugsverslaafde afkicken van de cortisone. Wij moesten zwijgen, mochten haar niet aanraken, want dat zou haar meer agiteren. Haar slikreflex was weg, ze moest druppeltje per druppeltje gevoed worden. Ze had nooit genoeg, dus sliep ze ook nooit in. Uren, maanden heeft ze bij de logopediste doorgebracht om te leren slikken. Ik durfde als mama geen papfles geven. Wij waren in wanhoop.”

13.04 uur De vader: “Ten eerste wil ik eer bewijzen aan mijn vrouw, die met veel kracht vecht tegen de problemen. Het komt vaak voor dat ik haar vind met onze dochter op de schoot, en dat ze zit te huilen. Ten tweede: als de dader wil leven, en dat wil hij, dat hij dan nooit zijn vrijlating vraagt.”

13.00 uur “We zullen ons hele leven moeten verderleven met een zwaar probleem om onze schouders.”

Fierens: “Het is een bezorgdheid hoe ze zal reageren. Hoe ze in de maatschappij zal staan. Nu zijn haar littekens de streepjes, dat dringt nog niet door. We zijn heel erg ongerust over de toekomst. We zijn ook erg angstig als ouder, we vragen ons dagelijks af of we onze kinderen nog zullen terigzien als we ze afgezet hebben. We zijn enkel gerust als we onze kinderen bij ons hebben.”

12.57 uur José Fernando Teixeira da Silva:”We leven voortdurend met de bezorgdheid voor haar toekomst. We zijnbang dat ze vragen zal stellen als ze later haar littekens zal zien. Waarom? En dat ze zich vragen zal stellen bij deze maatschappij. Dat niet iedereen een De Gelder is. Daarom is het ook belangrijk dat we onze kinderen het vertrouwen kunnen meegeven dat De Gelder in de gevangenis zit en die nooit kan verlaten. Die zekerheid is nodig om hen weer vertrouwen te geven in de samenleving.”

12.56 uur “Er is ons al gezegd dat haar stem een zwakke plek zal blijven. Ze zal een beroep moeten kiezen waarin ze haar stem niet te zeer belast.”

12.53 uur Het zusje van het gewonde baby’tje had en heeft het ook moeilijk: “Ze speelde vooral ziekenhuisje, haar popen waren dood, …”

12.52 uur “Ze wordt nog steeds in paniek wakker, ze is nog angstig. Nu ze vier jaar is, stelt ze vragen. Haar littekens worden nog dagelijks verzorgd. Ik was haar eens aan het verzorgen terwijl de buurman een boom aan het omzagen was. Ze vroeg of het bij haar ook met een zaag gebeurde. Wat zeg je daarop als mama?”

12.43 uur “Ik heb de hele rit naar Dendermonde geschreeuwd. We hebben uren gewacht in De Zonnebloem. We kregen als laatste informatie. Dus we dachten dat het niet goed was. (…) We waten wanhopig omdat we dachten dat het verkeerd is afgelopen. Om 17u30 hebben we haar pas gezien, maar ze was in een kunstmatige coma. Ze hebben haar 48 uur in kunstmatige coma gehouden. De dokters wisten weinig, ze hadden heen ervaring met zo’n verwondingen bij een baby van vier maanden. Ze konden niet garanderen of ze ooit een stem zou hebben. We moestend daar maanden op wachten. Toen ze plots een geluidje maakte, hebben we gehuild. Er zou toch iets van stem zijn.”

Het kind was ernstig gewond aan de halsstreek, aan de kaak, aan de luchtpijp, …

12.38 uur De vader, José Fernando Teixeira da Silva, heeft een tolk die zijn getuigenis vertaalt. Hij spreekt Portugees. “Het is jammer dat wij (hij en De Gelder, red.) elkaar niet hebben ontmoet.”

“Ik vroeg wanhopig naar onze dochter, maar ze konden niets zeggen. In het crisiscentrum hing werkelijk een catastrofische sfeer, met veel mensen die huilden. Niemand kon ons inlichtingen geven over onze kinderen.”

12.36 uur Zitting hervat met José Fernando Teixeira da Silva en Anja Fierens, de ouders van een meisje dat erg zwaar gewond werd.

12.22 uur Zitting wordt een kwartier geschorst.

12.20 uur “De tantekes zijn onze eeuwige heldinnen.”

Tegen De Gelder: “Uw motief was volgens mij dat u geen motief had. U wou iets doen om in de geschiedenis te komen. Ge zijt de grootste lafaard. Ik hoor dat je een ander regime krijgt. Ik hoop dat je eens goeiendag kan zeggen aan de andere gevangenen en zij aan u. Maar dan op hun manier.”

12.17 uur “Hij ging soms in een hoekje kruipen, bibberde en huilde zonder geluid. Zijn handjes drukte hij tegen zijn oren. Bij een kinderpsychologe hebben we een behandeling gevolgd. We hebben het verhaal in kindertaal gemaakt. De papa heeft tekeningen gemaakt.”

Van Schoor: “Hij had bepaalde beelden en indrukken die hij niet kon linken. Dat zorgde dat hij soms in paniek sloeg.”

12.16 uur Vanessa Smet getuigt dat ze gekwetst was door bepaalde kritiek op haar moeder (zij had haar kleinzoon meegenomen toen ze zich heeft opgesloten. Die kritiek is wel ingetrokken geweest, red.): “Ik heb gehoord, toen de bloedsporen getoond werden, wat ze nog allemaal gedaan heeft. Chapeau.”

12.15 uur “Mijn moeder heeft constante pijn, ze kan mijn kinderen niet optillen, ze kan het huishoudelijk werk niet meer doen.”

12.12 uur “Er was ons eerst gezegd dat het niet zo erg was met mijn moeder, maar wij zagen het meteen zelf dat het erg was. Ze vroeg meteen naar de andere mensen. Wij hebben het nog even verzwegen. Ze wist het van Marita en het ene baby’tje. Van het andere kindje wist ze dat het erg was, maar niet dat het gestorven was.”

12.08 uur Davy Van Schoor en Vanessa Smet treden aan. Hun zoon was zeven maanden oud. De moeder van Vanessa Smet is de zwaar gewond geraakte kinderverzorgster Rita Van Geyte.

12.07 uur Steven Goubert en Cindy Moens hebben nog niets over de feiten verteld aan het broertje.

12.03 uur Steven Goubert en Cindy Moens praten over hun dochtertje. Cindy Moens is tevens de nicht van de gedode kinderverzorgster Marita Blindeman.

12.00 uur “Eeuwige dankbaarheid voor de tantekes die letterlijk de eerste steken hebben gekregen, waardoor die mespunt is afgebroken. Hij was van plan om iedereen uit te moorden. Het is aan hen te danken dat wij onze dochter ongedeerd teruggekregen hebben.”

“Het is niet aan ons om dat aan de jury te zeggen, maar wij vrezen nu al de dag dat we aan onze dochter moeten uitleggen dat hij misschien ooit nog vrijkomt. Dan kan naar mijn mening totaal niet.”

11.57 uur “Het was voor ons een ongelofelijk klop dat zes maanden na de feiten onze dochter (dan ongeveer 2 jaar en zes maanden oud, red.) sprak over die feiten. Ze sprak over vlekjes op de trui, over de kindjes, ze kon de kindjes opsommen, …”

11.49 uur Koen De Landtsheer en Els De Saeger hun dochter zat in Fabeltjesland, ze was twee jaar en één maand toen.

De Landtsheer: “Het was een helse rit naar Dendermonde. Ik hoorde op de radio over vijf doden. (…) In De Zonnebloem heb ik Els en haar vader gezien. Els had dan al gebeld dat onze dochter in orde was.”

11.48 uur “Ik zal pas gerust zijn als hij er niet meer is. Hij verdient het niet hier nog rond te lopen.”

11.45 uur “Ik heb het nu moeilijker dan toen. Toen ben ik meteen beginnen werken. Heb mijn zoontje naar een andere crèche gedaan. Nu met het proces… Nu dat ik informatie krijg, nu besef ik nog meer hoe erg het was. Als je die littekens ziet, denk ik aan die kindjes die er niet meer zijn. Waarom hebben wij zoveel geluk gehad.”

“Ik ben de tantekes heel dankbaar. Ik vind niet dat ze een schuldgevoel moeten hebben. Zij hebben hun leven in de waagschaal gelegd om onze kinderen te beschermen.”

11.44 uur “Toen ik aankwam in het ziekenhuis lachte hij naar mij. Terwijl ik helemaal over mijn toeren was. Ik heb hem vastgepakt en heb hem de hele nacht niet meer losgelaten.”

11.42 uur “Mijn ex antwoorde niet toen ik vroeg of onze zoon in De Zonnebloem was. Ik ben op straat ingestort, want ik dacht dat hij er niet meer was. Een politieagent had gezegd dat daar de kinderen lagen die ongedeerd waren.”

11.40 uur Kathleen De Vliegher haar zoontje was elf maanden oud op het ogenblik van de feiten. “Ik ben zelf in mijn auto gestapt, dat was misschien niet verstandig. Ik kon gemakkelijk een ongeval doen.”

11.39 uur De zitting gaat van start, met goed anderhalf uur vertraging.

11.10 uur Winterweer zorgt voor vertraging In Gent is het assisenproces van Kim De Gelder nog niet gestart, omdat juryleden, partijen en getuigen vertraging hebben opgelopen door het winterweer. De zitting wordt in elk geval niet afgelast, zo werd vernomen op het hof van assisen.

Om 11 uur werd nog gewacht op een jurylid en enkele advocaten en getuigen.

10.30 uur De zitting is nog steeds niet begonnen.

10.00 uur Goeiemorgen. Welkom bij de liveblog over het assisenproces tegen Kim De Gelder. Vandaag is de dertiende procesdag. De zitting begint vandaag uitzonderlijk om 10 uur. Voorzitter Koen Defoort hield gisteren al rekening met de sneeuwval van vandaag.