Herlees: De Gelder tegen Haentjes: ‘Geef geen show’ – beelden van De Gelders verhoren
Op de zesde dag van het assisenproces tegen Kim De Gelder kwam deze in aanvaring met zijn advocaat Jaak Haentjes. Er worden beelden getoond van verhoren met De Gelder. Herlees de liveblog van het assisenproces Kim De Gelder.
Liveblog assisen Kim De Gelder door Simon Demeulemeester en Eddy Eerdekens
Lees ook:
OPINIE Jan Nolf: Jury van passie, perversie en psychiatrie: de loterij
OPINIE John Maes: Zin en onzin van straf
OPINIE Piet Van Eeckhaut: Vier gedachten over het assisenhof
OPINIE Piet Buysse: Hoofdstuk afsluiten om een nieuw te schrijven
OPINIE Bart Tommelein: Geen mediacircus alstublieft
17.30 uur Hierbij eindigen we de live blog over de zesde dag van het assisenproces tegen Kim De Gelder. Bedankt om bij ons te volgen.
Opvallendste gebeurtenis vandaag was een aanvaring tussen Kim De Gelder en diens advocaat Jaak Haentjes. Toen De Gelder opnieuw mompelend over zijn motieven begon, waarvoor hij Haentjes onderbrak, kreeg Haentjes het even kwaad. “Zeg het dan, Kim! Vertel de waarheid. Ik hou toch niet tegen. Die mensen hebben daar recht op. Ik zit er ook al vier jaar mee.” Kim De Gelder ging daarop zitten. Hij bevestigde daarmee de indruk dat hij het Hof, de jury en de burgerlijke partijen aan het lijntje houdt met zijn belofte om over zijn motieven te praten. Onder meer de dochters van Elza Van Raemdonck hadden daar emotioneel tot opgeroepen.
Op deze zesde procesdag kregen we beelden te zien van verhoren van Kim De Gelder. Ook daaruit bleek een wispelturige De Gelder, die manifeste weigeringen om mee te werken afwisselt met rustige en correcte antwoorden.
17.23 uur De Gelder zei in een verhoor dat hij naar een ander huis zou gegaan zijn, mocht er niemand thuis geweest zijn bij Elza Van Raemdonck.
17.19 uur Beelden van een verhoor waarin De Gelder uitlegt hoe hij Elza Van Raemdonck heeft neergestoken. Hij toont hoe hij stak en waar hij gestoken heeft.
17.15 uur Verslag over de voorbereidingen voor de moord op Elza Van Raemdonck.
17.14 uur De zitting wordt hervat, de voorzitter vraagt om zo beknopt mogelijk te werken.
16.55 De voorzitter schorst de zitting voor een kwartier.
16.43 uur Na zijn ontslag is hij vooral plannen beginnen maken om te moorden. Waarom Vrassene? “Zonder reden, gewoon gezien op Google Maps. Vrassene was ook ver genoeg van mijn woning.”
16.39 uur Fragment uit audiovisueel verhoor over mentale voorbereidingen:
Kim De Gelder: “Ik lag op mijn bed en was mij mentaal aan het voorbereiden. Ik bereide mij voor op alle mogelijke scenario’s. Als er bijvoorbeeld 5 mensen in een huis zouden zijn, dan zou ik er eerst iemand afzonderen. Of wat ik zou moeten doen als er iemand een geweer had. Ik was daar in mijn hoofd mee bezig.”
Hoe zou De Gelder beginnen aan dat moorden? “Eerst in de nek steken en dan in de zij. Omdat daar de nieren zitten.”
16.38 uur Fragment uit audiovisueel verhoor over voorbereidingen:
Welk gevoel had De Gelder bij zijn voorbereidingen, toen hij haarkleuringen kocht? “Een verwrongen gevoel, ik wou dat eigenlijk niet. Ik zat met een tweestrijd in mezelf, met opgekropte woede.” De verhoorder vraagt wat hijwou bereiken met die moorden: “Ik wou het ergste doen. Uit wraak.”
16.36 uur Verslag van De Gelders aankopen en voorbereidingen.
16.20 uur In zijn verhoren praat De Gelder over hoe hij oefende op zijn plank. Hij sloeg erop met handen en ellebogen, en gaf er karatetrappen op. Ook met zijnmessen oefende hij erop.
16.11 uur Fragment uit audiovisueel verhoor: Woedend omdat hij zichzelf ‘niet mocht zijn’
Kim De Gelder: “De woede komt voort uit het feit dat ik mijzelf niet kon zijn, dat ik mij niet mocht uiten thuis.”
16.03 uur Fragment uit audiovisueel verhoor: ‘Ik wilde mensen vermoorden, want dat is het ergste dat je kan doen’
Verhoorders vragen waarom hij alleen wilde gaan wonen: “Omdat ik wraak wilde nemen op de maatschappij. Ik was heel kwaad toen. Ik wilde mensen vermoorden, want dat is het ergste dat je kan doen. Ik ben beginnen nadenken over hoe ik dat kon doen zonder gepakt te worden. (…) Dan is het ook zover gekomen. Ik ben op verkenning geweest in de Galgstraat. De tweede keer had ik een mes in mijn jaszak. Maar ik wilde eigenlijk geen mensen vermoorden, ik vond dat vreselijk, maar ik was zo kwaad. (…) Ik heb toen niemand gevonden. De derde keer is alles gebeurd (bij Elza Van Raemdonck, red.). (…) Ik heb haar neergestoken en toen was ik doodsbang. Ik ben naar huis gegaan en heb mijn haar gekleurd. Ik ben dan naar een optreden geweest in Belsele. Ik heb naar het nieuws gekeken, om te kijken of het allemaal echt gebeurd was.”
16.01 uur Vijfde klassieke verhoor en het derde audiovisuele, allebei op 2 maart 2009: Hij zegt in dat klassieke verhoor over de feiten te willen praten.
Beelden: “Ik heb gelogen over die stemmen. Ik wou proberen om geïnterneerd te geraken. Daarom zei ik dat. Ik heb dat ook gezegd tegen de cipier. Maar de dokter gelooft mij niet. Ik vind die medicatie heel vervelend, want ik kan niet meer vooruit denken.”
15.53 uur Vierde klassieke verhoor op 25 februari 2009:
Hij verklaart gehandeld te hebben in opdracht van “mannenstemmen”. Soms kan hij die onderdrukken, soms niet: “Ze zijn heel overtuigend.” Hij praat voor het eerst over de Galgstraat, hij zegt zich een pude vrouw te herinneren wiens pols hij nam.
Hij zegt dat de stemmen hem opdragen “krijsende baby’s te vermoorden. Ook mijn werkmakkers, omdat ze een bedreiging zijn. Daarom ging ik werken met een kogelwerende vest.” Later moet hij onbekenden vermoorden van die stemmen. Hij zegt ook: “Ik herinner mij niet dat ik kinderen vermoord heb, maar dat moet logischerwijs zo zijn.”
Ondertekent voor het eerst zijn verhoor.
15.51 uur Derde klassieke verhoor op 19 februari 2009:
Doel is praten over de feiten. Hij praat zachtjes, is moeilijk verstaanbaar. Hij antwoordt vrij kort op de vragen en zegt niet akkoord te gaan met de hel ten laste gelegde feiten. Als hij aangeeft niet te willen spreken, sluiten ze het verhoor af.
15.49 uur Tweede klassieke verhoor op 05 februari 2009:
Kim De Gelder begroet de verhoorploeg, zegt dat het goed gaat met hem en dat hij niet wil meewerken. Hij neemt opnieuw een passieve houding aan en kijkt voor zich. Hij wordt geconfronteerd met elementen uit het dossier. Als het verhoor onderbroken wordt, komt hij uit zijn passieve houding. Na afloop van het verhoor zegt hij: “Ik geniet van de aandacht. Ik voel me goed in de gevangenis, ik kan er lezen, douchen en hoef mijn familie niet te zien.”
15.48 uur Eerste klassieke verhoor op 27 januai 2009:
Hij ontkent de dader te zijn, wil zijn raadsman zien en verleent geen medewerking.
15.47 Fragment tweede verhoor (4/4): De Gelder sluit de ogen als er een foto van een slachtoffer getoond wordt aan hem. De verhoorders vragen dat hij ze open doet (“Alstublieft”)/ Hij reageert niet, ze vragen of hij de confrontatie niet aan durft. Hij zwijgt. Verhoorder: “’t Is een foto van een dame die op de grond ligt… Een oude dame.” (einde fragment)
De Gelder kijkt wel naar foto’s van persartikels en foto’s van het eerste gedode baby’tje. Hij zegt niets.
15.45 uur Fragment van het tweede verhoor (3/4):
De Gelder reageert geprikkeld: “We gaan elkaar nog lang zien. Ik wil vriendelijk zijn. Maar ge moet niet van mij verwachten dat ik nog veel ga praten. Ik vind dat heel vervelend.” Hij neemt daarna opnieuw zijn apathische houding aan.
15.36 uur Fragment van het tweede verhoor (2/4): ‘Ik wil geen hulp meer, ik wil mij hele leven in de gevangenis zitten’
Hij zegt dat hij niet wil praten over de waarheid, “voor mij hoeft dat niet, ik wil hier eigenlijk niet zijn. Mijn enige probleem is dat ik hier niets zit te doen. Het is tijdsverlies. Jullie willen iets weten en ik wil niets zeggen. Het is dus voor jullie ook tijdsverlies. Het is beter dat jullie mij met rust laten.”
“Ik wil geen hulp van jullie. Ik weet dat ik voor de rest van mijn leven in de gevangenis ga zitten, ik aanvaard dat ook.” De verhoorders zeggen dat ze de straf niet kunnen inschatten. Kim De Gelder: “Ik wel, en ik schat in dat ik de erst van mijn leven in de gevangenis zitten. Ik wil dat ook zo. Ik weet wat er in het nieuws geschreven is, wat de mensen over mij denken. Dat kan ik niet meer terugdraaien. Ik wil niet meer in de maatschappij terugkeren, ik weet dat iedereen mij verafschuwt en wil dus niet meer terug.” De verhoorders zeggen dat De Gelder dat wel zo verklaart, maar dan nog de feiten ontkent: “Als aan mij wordt opgelegd dat ik die feiten gedaan heb, dan vind ik dat heel spijtig en moeilijk. Ik weet gewoon dat er twee kinderen gedood zijn, dat hebben jullie mij gezegd. Als dat op mij wordt gelegd, dan vind ik dat spijtig voor die mensen. Ik vind het erg wat met die mensen gebeurd is, ik leef daar mee mee. Je leeft toch altijd mee met mensen als ze iemand verliezen. Jullie leven toch ook mee met je buurman als zijn dochter sterft?”
15.30 uur Tweede audiovisueel verhoor, eerste fragment (1/4):
Kim De Gelder geeft korte antwoorden, maar die zijn naast de kwestie. Als het niet over hem gaat, neemt hij het innitiatief en stelt vragen. Hij stelt vragen over de moestuin van de verhoorder. Daarbij heeft hij een vreemde uitdrukking op zijn gezicht, die neigt naar een glimlach.
15.27 Uit een gesprek op 25 januari in de ziekenboeg van Brugge: Kim De Gelder excuseert zich voor zijn gedrag van de laatste dagen, hij is emotioneel over zijn ouders en familie. Over het hoe en het waarom van de feiten
15.25 Derde fragment uit eerste verhoor (3/3):
We zien het einde van het verhoor. De ondervragers vragen hem op te staan. Hij kijkt even op, en staart dan weer naar de vloer. De agenten zeggen dat het voor hen vermoeiend is om hem altijd te dragen. “Sta gewoon recht, dat is het enigste dat ik u vandaag vraag.” Ze dragen hem buiten.
15.24 uur Tweede fragment uit eerste verhoor (2/3):
In het tweede fragment zien we Kim De Gelder zich ontspannen, de nekspieren losgooien. Hij is dat alleen, en weet niet dat hij gefilmd wordt.
15.20 uur Fragment van een verhoor, het eerste audiovisuele (1/3):
Kim De Gelder heeft een witte overall aan. Hij zegt niets, maar reageert wel op de vraag om voorover te buigen om zijn handboeien af te doen. Kim De Gelder reageert absoluut niet op de vriendelijke vragen en pogingen om het gesprek te starten. Hij staart naar zijn knieën. Ze stellen hem voor om andere; “comfortabelere”, kledij aan te trekken. De verhoorders zeggen een aantal keer: “Ik weet dat ge mij hoort, hé”
15.19 uur Het eerste verhoor had plaats op 23 januari 2009, het laatste op 3 maart 2010. De Gelder is 21 maal verhoord.
15.14 Zitting heropend. Er volgt een overzicht van de verhoren van Kim De Gelder.
13.30 Zitting geschorst.
13.19 uur Meester Haentjes: “Natuurlijk heeft De Gelder zijn daden voorbereid. Zelfs mijn experts zeggen dat zijn mogelijkheid om te plannen niet is aangetast. Maar niet alles was voorbereid. Als hij wegfietst, was dat voorbereid? Hebt u daarvoor aanduiding.”
Onderzoeker: “Ik kan enkel zeggen dat De Gelder heeft geprobeerd weg te geraken, in functie van de sirenes.”
13.08 uur Meester Haentjes neemt het woord, maar wordt onderbroken door De Gelder: “’t Is gewoon een vraagstelling. Maar ik wil u niet voor zijn ofzo, maar ik wil iets zeggen over mijn drijfveren.”
Haentjes doet tekens en zegt dat hij ze moet zeggen.
Kim De Gelder: “Ik heb ze u gegeven.”
Voorzitter: “Als hij zijn briefje terugwil…”
De Gelder, na een stilte: “Ge weet maar heel goed dat het te maken heeft met motieven. Ik wil dat gerust uitleggen aan de jury ook.”
Haentjes: “Maar zeg het dan, waarom je naar Elza geweest zijt, Kim! Leg het uit alstublieft! Ik leef er al 4 jaar mee! Zeg het aan die mensen, ik hou u niet tegen.”
Kim De Gelder: “Ge moet geen show opvoeren.”
12.50 uur Meester Van Hende vraagt of de achtervolging van Rita Van Geyte kadert in de dynamiek van een achtervolging van iemand die ontsnapt, eerder dan in de dynamiek van iemand die op zoek is naar een uitweg. Onderzoeker: “Ik kan daar moeilijk op antwoorden, Kim De Gelder kan dat best. Maar u vraagt mijn mening, en ik heb niet de indruk dat hij haar achtervolgde.”
12.37 uur Vermassen vraagt of de onderzoekers enig teken van geestesgestoordheid en verwarring vonden in de voorbereidingen. “Ook over de feiten in de woning van Elza Van Raemdonck kon hij gedetailleerd spreken. Eveneens over de moorden in Fabeltjesland: die ongelooflijk verwarde en geestgestoorde jongen kon zeer gedetailleerde en juiste details geven!” De onderzoekers bevestigen.
Vermassen: “Ook zijn vluchtweg is schitterend opgebouwd, toch?”
Onderzoekers: “Je moet inderdaad de bordjes in het oog houden op die fietsroutes, of je rijd verloren.”
Vermassen: “Als je niet veel mensen zien op die momenten van de dag, dan moet je daar zijn, ja?”
Onderzoekers: “Inderdaad, dat sluit aan bij zijn bedoeling niet opgepakt te willen worden.”
Vermassen: “Eigenlijk was dat het enige dat hem opjoeg: die sirenes.”
Onderzoekers: “Hij heeft inderdaad geprobeerd weg te vluchten van die sirenes.”
Vermassen: “Hebben jullie op een moment gesproken over de emoties van De Gelder? Ik heb er geen gezien.”
Onderzoekers: “Uit de citaten van de getuigen komt het gevoel naar boven dat er geen emoties waren.”
Vermassen: “Ik lees enkel dat De Gelder rustig en kalm was, niemand spreekt ook maar enig moment van paniek.”
Onderzoekers: “Dat is juist, zij bespeurden geen emoties. De Gelder werd daarmee geconfronteerd en zei dat dat zijn karakter was, om zo om te gaan met paniek, om verder te kunnen.”
Vermassen: “De Gelder zegt mee te leven met de slachtoffers en alles te willen doen. Maar hebt u het al veel meegemaakt dat een motief om niet deel te nemen aan een reconstructie is: het levert toch niets op?”
Onderzoekers: “Mijn ervaring is niet oneindig natuurlijk, we moeten fair blijven. Wij hebben wel alles gedaan om het te overtuigen van het belang daarvan, maar dat is niet gelukt.”
Vermassen: “De Gelder spreekt over zijn dadertype, volgens mij een mix van massamoordenaar en seriemoordenaar. Had hij enkel een seriemoordenaar geweest: zaten we dan niet in de problemen. Want bij elza: pico bello verlopen, hé,”
Onderzoekers: “Dat is natuurlijk hypothetisch, ik probeer mij aan de feiten te houden.”
Vermassen: “Mocht de voorzitter dat gevraagd hebben, dan zou je wel antwoorden, hé?”
Voorzitter: “Ik stel misschien geen hypothetische vragen.”
Vermassen: “Het is een belangrijk vraag, maar goed. Laatste vraag: is dat op en neer springen een showelement?”
Onderzoekers: “Het is moeilijk om in iemand zijn hoofd te kruipen… Maar ik had niet de indruk dat Kim De Gelder show voor de show gaf.”
12.33 uur Jef Vermassen: “Hij zegt dat hij in paniek geen klinken meer ziet. Maar hij beschrijft ‘een deur met een houten klink’ en dat hij die niet open kreeg. Ik heb nergens gehoord of gelezen dat hij die klinken niet zag. Heeft u dat gehoord?” Cocquereaux herformuleert de vraag: “Dat gaat over zijn opmerkingsvermogen? Het leek dat hij een goed opmerkingsvermogen had.”
Vermassen: “Is het niet zo dat hij heel goed bekeken had dat de feiten niet in dezelfde politiezone mochten plaatsvinden.”
Cocquereaux: “Dat is correct.”
Vermassen: “Dat heeft de Bende van Nijvel ook gedaan, zodat de dossiers verspreid zijn. Dat maakt de communicatie moeilijker.”
12.26 uur Een jurylid vraagt waarom De Gelder een kogelvrije vest droeg, als hij toch een ‘death-run’ wilde?
Kim De Gelder neemt het woord en antwoordt naast de kwestie, de voorzitter wijst hem daar op: “Ziet u voorzitter, het is mijn eerste proces… Ik zal daar later op antwoorden.”
Jurylid, beetje geërgerd: “Dit hebben we al zo vaak gehoord, maar is het geen tijd dat de advocaat die brief eens voorleest?”
Voorzitter: “Dat is een kwestie van de vertrouwensband tussen de cliënt en zijn advocaat.”
12.25 uur Er wordt vanuit de jury gevraagd waarom De Gelder niet vanuit de keuken naar buiten is gegaan.
Kim De Gelder: “Ik was zodanig in paniek dat ik geen deurklinken zag.”
Voorzitter: “Dat was toch de meest logische weg?”
Kim De Gelder: “Ik kon niet meer logisch denken en dat is het enige wat ik daar over wil zeggen.”
12.18 uur Een jurylid vraagt naar het springen van De Gelder bij het buitenkomen van Fabeltjesland: “Is daar naar gevraagd, waarom, wie, op wat?” Een moeilijke vraag volgens Cocquereaux.
Kim De Gelder neemt het woord: “Ik heb tijdens het verhoor inderdaad op en neer gesprongen.”
Jurylid: “Op het terras.”
Kim De Gelder: “Ah, nee, op het terras niet.”
Jurylid: “Liegt hij dan, die getuige, of heeft hij dat verkeerd gezien?”
Kim De Gelder: “Dat is een foute interpretatie. Het hoofd van een kindje mag je niet als een voetbal gebruiken. Ik heb dat niet gedaan.”
Jurylid gaat door op de verwarring tussen springen en stampen, Kim De Gelder wordt kregeliger: “Ik heb niet gesprongen. En dat is alles wat ik daarover te zeggen heb. Dat moet u onthouden.”
12.12 uur De voorzitter vraagt aan de onderzoekers: “Stel dat De Gelder was thuis geraakt, welke elementen had u dan?” Onderzoekers: “Vanuit ervaring kan ik zeggen dat we hem heel moeilijk zouden geïdentificeerd hebben. Hij is politioneel niet gekend, we mogen honderden vingerafdrukken van hem vinden, dat maakt niet uit. We hebben geluk gehad met zijn arrestatie.”
11.59 uur Belangrijk bij dat motief, stipt de onderzoeker aan, is dat Kim De Gelder bij de pilitie peilde naar de dadertypering die bij hem van toepassing zou zijn. Hij had het dan over seriemoordenaar (3 of meer doden op verschillende tijdstippen) of een massamoordenaar (3 of meer slachtoffers op dezelfde plaats en tijdsstip). Gisteren vroeg De Gelder aan de onderzoeksrechter of hij hem een seriemoordenaar vond. Tijdens de verhoren schrok hij van zijn eigen motief, en stelde hij dat bij.
11.55 uur Het motief. “De Gelder heeft veel uitlatingen gedaan over dat wraakmotief: ‘Ik was mijn leven beu, wraak op de maatschappij, fantasie in mijn hoofd, vorm van vergelding, ik had niets meer te verliezen dus kon ik fantasieën uitvoeren, een aantal nog te plegen feiten dat zou eindigen in een ‘death-run’, …’ De Gelder zei ook: ‘Ik vind het verschrikkelijk, maar mijn woede was zo groot.”
“Op de lijst van doelwitten stond de villa van prins Laurent in Tervuren”, zei misdrijfanalist Peter D’Hondt. D’Hondt stelde dat De Gelder “evolutief” wilde moorden of telkens een moeilijker doelwit wilde kiezen. “Op de lijst van doelwitten stond de villa van prins Laurent in Tervuren, een kinderdagverblijf, een dokterspraktijk, iemand van adel. Om te eindigen in een death-run waarbij hij iedereen rond zich zou vermoorden.”
De Gelder verklaarde in andere verhoren dat bepaalde van zijn plannen niet reëel waren, zoals het vermoorden van de koning. “Dat was stoeferig van mezelf en overdreven”, zei hij ook al voor het assisenhof.
11.53 uur Onderzoeker staat stil bij het gebruik van het mes: “Dat is belangrijk. Als je een mes gebruikt, heb je contact met je slachtoffer, dan voel je dat ook. Dat is niet het geval bij een vuurwapen.”
11.50 uur Kim De Gelder zijn voorbereiding bestond uit
Het opzoeken van informatie: over de doelwitten, de capaciteit van de kinderdagverblijven, de routes en persartikels…
Het oefenen: gaan fietsen met de kogelwerende vest en steek- en snijbewegingen proberen op de plank, …
Verschillende scenario’s uitdenken: een neppistool, muntstuk (“Laat dat vallen en iedereen kijkt” zei hij eerder), pleisters om zichzelf te verzorgen, valse namen, keuze van wapen (vuurwapen kan blokkeren, een mes niet)…
11.45 uur De elementen van de valse hoedanigheid: valse bril, tache de beauté, vermomming, valse naam, T-shirt met logo, haarverf, valse naam, schrijfplank met documenten, extra GSM (en nummer), een pasfoto waarop hij lacht (“Geen agressieve uitstraling”), een valse dienstkaart.
11.28 uur Voorbereidingen zijn begonnen toen de ideeën en wraakgevoelens opborrelden na zijn mislukte zelfdodingspoging in november 2006. De chronologie van die voorbereidingen (belangrijkste punten):
01/07/2008: voltijdse tewerkstelling bij Van Remoortel
17/07/2008: onder valse identiteit een horloge aangekocht
04/10/2008: aankoop printer en messen.
06/10/2008: verhuis Sinaai.
14/10/2008: aankoop bril.
16/10/2008: kogelwerende vest aangekocht.
18/10/2008: aankoop drie flessen wijn, mogelijks om molotov cocktails van te maken.
21/10/2008: aankoop mountainbike
24/10/2008: aankoop fototoestel
30/10/2008: kogelwerende vest geleverd
10/10/2008: aankoop haarkleurmiddelen
12/10/2008: aanmaak logo valse watermaarschappij
21/12/2008: neemt foto’s voor valse pasje watermaatschappij en maakt voicemailbericht aan: “Dit is het onderzoekscentrum voor water en bodemverontreiniging. Wij zijn er niet, laat een boodschap na.”
22/12/2008: zegt werk op, doet tweede aankoop van haarkleuringen
05/01/2009: zet logo’s van politie op computer, maakt formulier aan om meterstanden op te nemen
08/01/2009: activeert tweede gsm en spreekt voicemail in, derde aankoop haarkleuringen
09/01/2009: opzoekingen route naar Vrassene
10/01/2009: maakt document met routes aan
14/01/2009: poging in de Galgstraat
16/01/2009: moord op Elza Van Raemdonck
18/01/2009: opzoeken contacrt killing
18/01/2009: opzoeken naar pers over moord Elza
19/01/2009: opzoeken adressen kinderdagverblijven
20/01/2009: document met routebeschrijving naar kinderdagverblijven, met “drie doelwitten”, aangemaakt. Hij doet opzoekingen.
22/01/2009: Nieuwsbestanden geraadpleegd over moord op Elza Van Raemdonck
22/01/2009: maakt document aan met informatie over de moord op Elza Van Raemdonck, meer opzoekingen erover.
23/01/2009: hij kleurt zijn haar ros, nuttigt “energierijke maatijd” en pleegt de feiten en wordt opgepakt
11.26 uur Presentatie van het onderzoek naar de voorbedachtheid. Een juridisch belangrijk gegeven. Elementen in die reconstructie: Kim De Gelders laptop, een farde met aankoopbewijzen, het overzicht van zijn betalingen en de bekentenissen van Kim De Gelder zelf.
11.05 uur De wedersamenstelling in Fabeltjesland gebeurde in 3 fasen:
De gang en de keuken: Rita De Geyte loopt naar de keuken, in de gang ziet ze de dader. Hij vraagt inlichtingen en dringt haar tegen de muur. Hij staat erg dicht tegen haar en plots ziet ze een groot mes. Hij zegt iets als “dit is een overval” en wil haar steken. Zij weert die beweging af, daarbij valt de bril van de dader af. Zij en de dader komen terecht in de keuken, ze komt klem te zitten en krijgt enkele messteken in haar hoofd. Een opvoedster, Katja, komt naderbij om Rita te helpen. Ze kan niet door, en verwittigt de hulpdiensten. De Gelder ziet plots Marita Blindeman zitten, zij was aan zijn oog onttrokken. Hij brengt haaar om het leven met meerdere messteken.
Rita loopt weg, zij voelt meerdere messteken in de rug.
Peuter- en babyspeelzaal: Ze loopt naar de babyspeelzaal, opvoedster Hilde alarmeert haar collega’s zodat die de hulpdiensten kunnen verwittigen. Sabrina en Joyce belemmeren ondertussen de deur naar de peuterspeeltuin. Ze voelen dat de dader de deur probeert open te doen. Hilde opent de deur, en gaat de dader te lijf met een Swifferborstel, ze slaat naar zijn hoofd en hals. Hij vloert haar en brengt haar verwondingen toe aan haar hoofd.
De Gelder verlegt zijn aandacht naar de baby’s. Hij steek, “ijzig kalm” volgens Hilde, een baby dood. Hij snijdt een andere de keel door. Bij drie anderen snijdt en steekt hij ook in de keel. De Geyte is in de babyspeelzal gekomen en grabbelt een baby mee, en verschuilt zich in een van de slaapkamers. Ze wordt achternagezeten, blokkeert de deur. Ze zit daar met haar kleinzoon. De Gelder verklaarde later dat hij zich aan hen zou vergrepen hebben, mocht hij binnengeraakt zijn.
Buiten. De dader komt enkele opvoedsters met kinderen achterna, hij verwondt 6 van de 10 peuters met zijn mes. Joyce komt weer binnen, en verwittigt de hulpdiensten. De dader verwondt ondertussen nog 3 kinderen. 4 bleven ongedeerd. De getuige Caproen ziet de dader twee maal springen. De Gelder trapt een kind op het hoofd, met de bedoeling het te doden.
De Gelder vlucht weg met de fiets, hoort sirenes en bedenkt een scenario: hij zou ergens aanbellen om te telefoneren, de bewoners te doden en te wachten tot de sirens uitsterven. Zo wilde hij dekans op arrestatie verkleinen en zichzelf weer onder controle krijgen.
De Gelder verklaarde zich omgekleed te hebben in een dreef.
10.55 uur De zitting gaat verder met de reconstructie van de feiten. Op 19 februari 2009 werden de feiten wedersamengesteld in Fabeltjesland. Tot dan werkt De Gelder niet mee, en zijn apatische houding gaat over in ontkenning. Enkele dagen later, op 25 februari verandert zijn houding opnieuw en wil hij wel meewerken. Er worden wedersamenstellingen voorbereid voor 24 en 25 april 2009 voor Fabeltjesland en de moord op Elza Van Raemdonck. Het leger is ingeschakeld om de veiligheid te garanderen. Hoewel dat in zijn aanwezigheid gebeurde, worden die geannuleerd door Kim De Gelder, een dag voor de wedersamenstelling. “De confrontatie met die plaatsen zegt hij niet aan te zullen kunnen.”
10.27 uur De voorzitter schorst de zitting voor 10 minuten. Hierna volgt de reconstructie van de feiten.
10.22 uur Op de kledij van Kim De Gelder zijn DNA-sporen van Marita Blindeman, Rita Van Geyte en een van de vermoorde baby’tjes. Er is ook “met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid” DNA-materiaal van Elza Van Raemdonck gevonden. Dat op de blauwe T-shirt van de fictieve watermaatschappij, die De Gelder aanhad om zijn slachtoffer te misleiden.
10.13 uur Cocquereaux geeft toelichting bij het DNA-onderzoek.
10.03 uur Cocquereaux leest citaten voor van getuigen en slachtoffers (uit Fabeltjesland, bij de moord op Elza Van Raemdonck waren geen getuigen):
“Koele kikker”
“Onbewogen gezicht “
“Geen enkele emotie”
“Hij stond daar ijzig en kalm”
“Hij keek mij recht in de ogen en had een echte dodersblik, hij keek alsof hij dacht: ‘Eerst dood ik deze, en dan kom ik naar u'”
“Geen woede”
“Ik had de indruk dat hij heel goed wist wat hij deed”
“Systematisch en heel koel en beheerst”
09.53 uur Cocquereauxpraat over een externe getuige, dhr. Caproen, die De Gelder bezig zag, zonder te weten wat gaande was. Hij zag een man, “kordaat stappend tussen de kinderen, met de rechterhand zwaaiende bewegingen makend, trappend naar het hoofd van een kindje, als ware het een voetbal. Hij heeft de man twee keer op en neer zien springen, op iets wat hij niet kon zien. Hij zag hem vlot over het tuinhek klimmen. Over de gemoedstoestand zegt hij dat De Gelder kalm op zijn mountainbike stapte en wegfietste.”
09.44 uur Uit niets is gebleken dat er een mededader geweest is, stipt Cocquereaux aan. Zeker in het begin van het onderzoek was dat een erg belangrijk punt. “Zo moest het team nagaan of De Gelder alleen handelde. Ik kan heel kort zijn, er was geen mededader. Dat bleek onder meer uit de huiszoeking, het onderzoek van zijn laptop en zijn telefonieverkeer. (…) Belangrijk is dat de slachtoffers willekeurig gekozen zijn. Het kon om het even wie of om het even waar zijn.”
09.43 uur Cocquereauxmerkt op dat Kim De Gelder inzicht had in de gezinsstructuur van Elza Van Raemdonck, hij wist dat er 6 kinderen waren. “Dat wijst erop dat hij tijdens het plegen van de feiten een zeker opmerkingsvermogen had.” Een opmerking die belang kan hebben in de discussie over het al of niet toerekeningsvatbaar zijn van de beschuldigde.
09.36 uur In de verhoren met Kim De Gelder waren er 4 fases:
Niet spreken en niet bewegen
Spreken, maar niet over de feiten: “Een manifeste weigering om mee te werken.”
Spreken over de feiten: “Die hij zou gepleegd hebben op instructie van stemmen in zijn hoofd.”
Gedetaillieerde bekentenissen, die in zijn overeenstemming met sporen, getuigenissen, … “Daarbij werden de stemmen uitgesloten.”
09.35 uur Er werd een vast verhoorteam voor Kim De Gelder opgesteld. Er werden 9 audiovisuele verhoren afgenomen (wordt opgenomen), 12 klassieke verhoren en 4 gesprekken.
09.33 uur De voorbereidingen van Kim De Gelder bestond uit vijf delen: valse identiteit, vermomming, doelwitten, routes, aankoop materiaal.
09.31 uur Cocquereaux schetst de opdrachten van het onderzoeksteam: verhoren, nagaan of Kim De Gelder alleen handelde, het sporenonderzoek, de reconstructie, getuigen verhoren, …
09.22 uur Cocquereaux zal een overzicht geven van het politioneel onderzoek: “Erg veel nieuwe dingen zal u niet horen, er zijn al veel zaken gezegd. Wij zullen de meest cruciale onderzoeksresultaten weergeven. Wij zullen niet getuigen over de persoonlijkheid van Kim De Gelder of het moraliteitsonderzoek. Dat is onze expertise niet.”
09.18 uur Vandaag treden Luc Cocquereaux en Luc D’Hondt aan. In de namiddag volgen Hans Neubourg en Julie Sarre aan. Cocquereaux is dossierbeheerder.
09.17 uur De voorzitter, Koen Defoort, zegt net voor het openen van de zitting dat de verslaggeving van het proces tot dusver goed was. Hij betreurt het echter dat getuigen die hun verklaringen nog moeten afleggen, hun verhaal al deden in “de krant”. “Wie het schoentje past, trekke het aan.” Namen noemde hij dus niet, maar de ouders van De Gelder gaven wel net een interview aan Het Nieuwsblad en De Standaard.
De ouders van De Gelder zeggen in het interview dat hun zoon aan het liegen is, omdat hij niet ziek wil zijn. “Maar het probleem is gewoon dat hij totaal geen ziektebesef heeft”, zeggen ze. Kim De Gelder had donderdag zelf verklaard dat hij niet ziek is. “We zien nu gewoonweg exact hetzelfde gebeuren als wat wij al jaren roepen”, zegt de moeder.
09.12 uur Vandaag komen de verhoren van Kim De Gelder uitgebreid aan bod. De Gelder heeft in de afgelopen vier jaar veel verschillende zaken verklaard: hij zei stemmen te horen, trok dat weer in. Hij beweerde uit wraak gehandeld te hebben, ontkende dat later. Hij sprak van een onstuitbare drang, maar ook dat moorden kwetsend was, “ook voor mij”. Hij stelde zich arrogant op tegenover zijn ondervragers, en riep ze ’s avonds laat nog bij zich “om zijn verhaal te doen”.
Ook tijdens de afgelopen vijf procesdagen toonde Kim De Gelder zich erg wisselvallig.
09.00 uur Goeiemorgen. Welkom bij de liveblog van Knack.be over de zesde zittingsdag van het hof van assisen in Gent voor het proces Kim De Gelder.
Herlees: Als ik Kim De Gelder tegenkom, dan nijp ik hem dood
Herlees hier de liveblog van de eerste zittingsdag van het assisenproces Kim De Gelder
Herlees hier de liveblog van de tweede zittingsdag van het assisenproces Kim De Gelder
Herlees hier de liveblog van de derde zittingsdag van het assisenproces Kim De Gelder
Herlees hier de liveblog van de vierde zittingsdag van het assisenproces Kim De Gelder
Herlees hier de liveblog van de vijfde zittingsdag van het assisenproces Kim De Gelder
Assisenproces Kim De Gelder
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier